Hydronefrose bij 39 weken zwangerschap

Ik ben 27 jaar oud en naast galblaasstenen heb ik ook de diagnose hydronefrose in mijn rechter nier, 2 cm AP (wat dat ook mag betekenen). Volgens de echo-beschrijving zijn er geen stenen. Ik zou graag willen weten hoe de behandeling er in zo'n situatie uitziet en of natuurlijke bevalling mijn gezondheid niet verslechtert. Ik heb hierdoor geen buikpijn of nierproblemen.

Hydronefrose moet worden beoordeeld op basis van twee tests: echografie en scintigrafie. Echoscopisch onderzoek, dat veilig is tijdens de zwangerschap, informeert ons over de vergroting van het bekken en het dunner worden van de parenchymale laag van de nier. Een eenmalig echografisch onderzoek dat de grootte van het AP-bekken van 2 cm laat zien, geeft alleen aan dat er iets met de nier begint te gebeuren en dat we onze alertheid moeten vergroten. De vergroting van 2 cm is klein en in de praktijk moeten we het niet hebben over hydronefrose, maar eerder over de vergroting van het bekken, vooral als dit niet gepaard gaat met een verdunning van de niercortex. Tijdens de zwangerschap kan hydronefrose van het bekken van een van de nieren worden veroorzaakt door druk op de zwangere baarmoeder. Twee of drie keer het echografisch onderzoek dat een constante toename van de bekkengrootte laat zien, duidt op de ontwikkeling van hydronefrose en vervolgens, in combinatie met andere opkomende symptomen, kunnen we een chirurgische behandeling overwegen. De tweede test die ik noemde - nierscintigrafie - geeft informatie over de mate van beschadiging van het nierparenchym en over het ledigen van het bekken van urine. Samenvattend: een goede nierfunctie bij een scintigrafisch onderzoek, zelfs bij verminderde lediging van het bekken, en 2 cm verwijding van het bekken in de AP-dimensie, bij afwezigheid van symptomen, urineweginfecties, is geen indicatie voor chirurgische behandeling, maar alleen observatie. Helaas kan scintigrafie niet worden uitgevoerd tijdens de zwangerschap.

Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.

Een specialist in pediatrische urologie en chirurgie. Ze behaalde de titel van Europese specialist in pediatrische urologie - fellow van de European Academy for Pediatric Urology (FEAPU). Al vele jaren houdt hij zich bezig met de behandeling van blaas- en urethrale aandoeningen, met name neurogene vesico-urethrale disfunctie (neurogene blaas) bij kinderen, adolescenten en jongvolwassenen, waarbij hij niet alleen farmacologische en conservatieve methoden gebruikt, maar ook chirurgische methoden. Ze was de eerste in Polen die grootschalige urodynamische onderzoeken startte waarmee de functie van de blaas bij kinderen kan worden bepaald. Hij is de auteur van vele werken over blaasstoornissen en urine-incontinentie.