Ik ben 22 jaar oud, ik besloot te schrijven omdat ik me een menselijk wrak voel. Beginnend vanaf het begin - mijn verhaal is erg lang en ingewikkeld, dus misschien sla ik de details over, ik begon mijn zenuwen te verliezen, het enige dat me de afgelopen maanden kalmeert, is alcohol. Sinds augustus van dit jaar heb ik de beslissing genomen om bij mijn ouders weg te gaan en op mezelf te gaan wonen. Ik huur een flat 2 km van mijn ouders, ik probeer liever geen dagelijks contact met hen te hebben, samen met mijn vriend en zijn (op dit moment weet ik niet of hij al aanwezig was) vriendin, met wie ik ook vrienden maakte. Na ongeveer 2 maanden samenwonen, waren er problemen die ons niet bevielen, gedurende ongeveer 2 maanden wilde ze het uitmaken met mijn vriend en ze deed het, maar hij kon het niet accepteren en loslaten, hij vroeg het gewoon (ondanks het feit dat ik het niet wilde, met geweld dingen die ik bij de hele situatie betrokken raakte). Toen hij eindelijk losliet, kwam het op het punt dat ik haar mijn grootste geheim vertelde, namelijk dat ik verliefd op haar werd vanaf het eerste moment dat ik haar ontmoette, ze is een vreselijk moeilijk persoon omdat ze borderline heeft. Ik weet wat deze ziekte is en ik weet dat het erg moeilijk is om met zo iemand samen te leven. Om ons van deze situatie af te sluiten, besloot ik haar met kerst mee te nemen naar mijn familie, waar we veel tijd samen doorbrachten, praatten, gingen wandelen en tijdens deze reis had ik de indruk dat zij ook iets voor mij voelde en dat er iets van zou kunnen zijn uitgaan. Toen we in de bioscoop waren, had ik het koud, ik vertelde het haar en ze omhelsde me heel stevig, het was fijn, toen we thuiskwamen, waren we alleen, op de een of andere manier bleek dat ze me een massage begon te geven, maar op een gegeven moment stopte ze omdat ze zei dat ze een probleem had met haar hand. Omdat ik eerder een afspraak met haar had gemaakt om haar terug te betalen, heb ik haar zelf een massage gegeven. Toen we terugkwamen in ons appartement, dat we verhuren, gaf ze me alleen toe dat ze tijdens dit vakantieweekend en de avond dat we masseerden in staat was om van me te genieten en met me te vrijen, maar ze was bang om haar te vertellen wat ligt in hart en nieren. Op die dag vertelde ik haar hoe ik me voel voor haar, dat wil zeggen dat ik van haar hou, en ze zei dat ze het gevoel had dat ze eerder gevoelens voor me had. Toen we alleen in het appartement waren, was er een liefkozing, maar ik was klaar, want dit keer wilde ik niet verder. De volgende ochtend voelde ze zich onwel, haar buik deed pijn van de zenuwen, en toen ik thuiskwam begon alles nog meer uit elkaar te vallen. Mijn vriend beloofde dat hij een paar dagen weg zou gaan om af te koelen, maar dat deed hij niet, wat me van streek maakte. Ik verloor mijn zenuwen en vertelde hem meteen vanaf de brug dat zijn aanwezigheid in dit appartement een hindernis was voor ons allemaal. Ze zag het, ik zei dat ik wat lucht nodig had, en ik ging gewoon het huis uit om te komen. Toen ik weg was, pas toen begon ze met hem over alles te praten, hij gaf toe dat hij de hele tijd tegen haar had gelogen, maar ze vertelde hem ook over mijn gevoelens voor haar, wat me schokte omdat ik dacht dat ze dat ook wilde. Het kwam op het punt dat ik dronken thuiskwam, ze maakte ophef en ze had gelijk, uiteindelijk begonnen we allemaal eerlijk te praten, waardoor ik ze helaas mijn hele verhaal moest vertellen, dat ik wilde vergeten en er nooit meer op terug zou komen, ondanks toen deed ik het. Ze gingen samen naar bed, wat me veel pijn deed, maar het deed veel pijn. Nu weet ik niet wat ik moet doen, ik hou meer van haar dan van mijn leven, ik heb nog nooit hetzelfde gevoeld voor een vrouw, maar ze stak een mes recht in me. Ik weet niet wat ik met mezelf moet doen, hoe ik ermee moet omgaan, vooral omdat mijn verleden een enorme stempel op me heeft gedrukt. Ze zei ooit dat ze in mijn ogen zichzelf zag en haar angst voor zichzelf, ze bekende me ook dat ze ook iets meer voelde dan vriendschap voor mij. Ik vraag om hulp, wat advies wat ik moet doen. Ik weet het, het is een lang argument, maar ik moest het allemaal opschrijven.
Je hebt veel geschreven, maar heel weinig ... het geheime woord 'verleden' is waarschijnlijk de sleutel - maar je schrijft er het minste over. Uw situatie, om niet te zeggen uw "Driehoek", is zo verwarrend dat u waarschijnlijk moet beginnen met samenwonen. Anders zal iedereen zich gekwetst voelen; er zal niets goeds van komen. Psychotherapie is nodig om u te helpen met het verleden om te gaan - ik ben bang dat het het u erg moeilijk zal maken om zonder dit verleden goede vooruitzichten te bereiken. Twijfel er niet mee, want je huidige therapeut - alcohol leidt je in de verkeerde richting. Je draagt veel, en alcohol neemt alleen je kracht weg. Ik wens je het allerbeste in het nieuwe jaar, d.w.z. een snelle start met psychotherapie.
Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.
Bohdan BielskiPsycholoog, specialist met 30 jaar ervaring, trainer psychosociale vaardigheden, deskundige psycholoog bij de rechtbank in Warschau.
De belangrijkste werkterreinen: bemiddelingsdiensten, gezinsbegeleiding, zorg voor een persoon in een crisissituatie, managementopleiding.
Het richt zich vooral op het opbouwen van een goede relatie op basis van begrip en respect. Hij ondernam tal van crisisinterventies en zorgde voor mensen in een diepe crisis.
Hij doceerde forensische psychologie aan de Faculteit Psychologie van de SWPS in Warschau, aan de Universiteit van Warschau en de Universiteit van Zielona Góra.
