Buis van Eustachius (buis van Eustachius, buis van Eustachius)

De buis van Eustachius, ook wel de buis van Eustachius of buis genoemd, is de structuur die het middenoor met de keel verbindt. Het is ongeveer drie tot vier centimeter lang en speelt een belangrijke rol bij het gelijkmaken van de druk tussen het middenoor en de externe omgeving.

De buis van Eustachius (buis van Eustachius, buis van Eustachius) bestaat uit een kraakbeen en een botdeel. Het kraakbeengedeelte van de buis van Eustachius is normaal gesproken afgeplat. Hierdoor gaat er geen lucht doorheen en neemt dus niet deel aan de drukvereffening. Pas als de spier van het zachte gehemelte aan het werk is, zet het kraakbeengedeelte uit en worden de drukken vereffend. Spanning van deze spier treedt bijvoorbeeld op als gevolg van gapen of slikken van speeksel en plotselinge lengteveranderingen. De buis van Eustachius is bedekt met een monolaag snapperepitheel dat slijmbekercellen en klieren bevat.

Wat is de functie van de buis van Eustachius?

De buis van Eustachius is normaal gesproken gesloten. Dit voorkomt dat de afscheiding uit de nasopharynx in het middenoor refluxeert en beschermt tegen te harde geluiden. De buis van Eustachius gaat open in situaties zoals niezen, geeuwen of slikken. Dan is het mogelijk om de druk aan beide zijden van het trommelvlies gelijk te maken, zoals hierboven vermeld, en om onnodige afscheidingen uit het middenoor af te voeren.

De buis van Eustachius - welke pathologieën kunnen eraan voldoen?

De opening van de buis van Eustachius bevindt zich bovenaan de keel. Onder fysiologische omstandigheden wordt de doorgankelijkheid ervan verzekerd door de juiste werking van de spanner van het zachte gehemelte. Om verschillende redenen kan deze doorgankelijkheid worden aangetast, wat leidt tot de ontwikkeling van eerst een ontsteking van de buis van Eustachius en uiteindelijk ook van het middenoor. Voorwaarden die de doorgankelijkheid van de buis van Eustachius kunnen beperken, zijn bijvoorbeeld:

• ontstekingsprocessen in de neus en / of keel
• plotselinge drukveranderingen, bijvoorbeeld tijdens duiken of opstijgen uit een vliegtuig
• neus- of keelkanker
• adenoïde hypertrofie

Kinderen hebben een iets andere anatomie in de buis van Eustachius, die meer horizontaal is dan volwassenen, wat ontstekingen bevordert.

Zoals eerder vermeld, leidt een ontsteking van de buis van Eustachius meestal tot acute otitis media. In welk mechanisme? Het ontstekingsproces leidt tot de vorming van zwelling in de buis van Eustachius. Dit schaadt op zijn beurt de doorgankelijkheid ervan, waardoor het moeilijk wordt om de druk gelijk te maken. In het middenoor bouwt zich een negatieve druk op, die zich manifesteert door terugtrekking van het trommelvlies bij een otoscopisch onderzoek. Negatieve druk verstoort de hydrostatische balans tussen bloedvaten en perivasculaire weefsels in de buis van Eustachius. Dit resulteert in exsudaat en vervolgens in exsudaat. Het veroorzaakt een gevoel van verstopping van het oor, mogelijk gehoorverlies en tinnitus kan ook optreden.

Eustachianitis van virale of bacteriële etiologie is waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak van acute otitis media. Houd er echter rekening mee dat elk van de bovengenoemde oorzaken die de doorgankelijkheid van de buis van Eustachius belemmeren, leidt tot otitis in hetzelfde mechanisme. Bij kinderen met terugkerende episodes van acute exsudatieve otitis, is het belangrijk om te onthouden over de mogelijke hypertrofie van de adenoïde, omdat dit een relatief veel voorkomende oorzaak van deze ziekte is. In dit geval moet adenoïdectomie worden overwogen, aangezien dit de enige causale behandeling is.

Hoe kan de buis van Eustachius worden onderzocht?

De buis van Eustachius zelf is niet beschikbaar bij normaal klinisch onderzoek. Het verloop ervan kan alleen worden gevolgd door meer gedetailleerde beeldvormende onderzoeken van het hoofd. Bij otoscopie kunnen we echter het uiterlijk van het trommelvlies beoordelen, wat ons indirect de druk erachter laat zien. Bij het onderzoek van de keel kunnen we een spiegel gebruiken om eventuele zwellingen in de mond van de buis van Eustachius waar te nemen. De doorgankelijkheid van de buis van Eustachius kan ook worden beoordeeld met behulp van de Valsalva-manoeuvre. Katheterisatie van de buis van Eustachius wordt ook vaak uitgevoerd.

Afhankelijk van de oorzaak van de obstructie van de buis van Eustachius, kan katheterisatie zowel een diagnostische als een therapeutische methode zijn, want als uit het onderzoek blijkt dat er vocht in het lumen zit, kan het onmiddellijk worden afgezogen. De katheter wordt via de neus of keel ingebracht in het gebied van de buis van Eustachius. Aan een uiteinde van de katheter wordt een zogenaamde Politzer-ballon bevestigd. Enerzijds duwt de dokter lucht in het oor en anderzijds luistert hij naar het begeleidende geluid. Zoemen geeft aan dat de buis van Eustachius helemaal open is.Als uw arts een gorgelend geluid hoort, zit er vocht in het middenoor. Als tijdens dit onderzoek geen geluid te horen is, is het een volledige obstructie van de buis van Eustachius of een slecht geplaatste katheter.

Ziekten van de buis van Eustachius - behandeling

Behandeling van ziekten van de buis van Eustachius moet altijd een oorzakelijke behandeling zijn. Als er een obstakel is dat de doorlaatbaarheid beperkt, moet deze indien mogelijk worden verwijderd. De infectieuze etiologie wordt meestal conservatief behandeld, door de neus in te druppelen en vervolgens op de "zieke kant" te leggen, zodat de druppels van de neus het gebied van de buis van Eustachius bereiken, waardoor ontsteking en zwelling in het gebied wordt verminderd. De infectie is meestal viraal, daarom mogen nasofaryngeale infecties niet onmiddellijk met een antibioticum worden behandeld, omdat het niet effectief is en alleen kan bijdragen aan de ontwikkeling van geneesmiddelresistentie van bacteriën. Een paar jaar geleden werd een andere methode gestart om ziekten van de buis van Eustachius te behandelen, in de vorm van ballonvaren. Het is een minimaal invasieve methode en wordt over het algemeen als veilig beschouwd, maar wordt helaas alleen in gespecialiseerde centra uitgevoerd.

Aanbevolen artikel: