Het ameloblastoom is een lokaal kwaadaardig neoplasma dat afkomstig is van ameloblasten van de dentale lamina. Het wordt meestal aangetroffen in het gebied van de kiezen achter in de onderkaak, minder vaak in de bovenkaak.
Het glazuur is een tumor van de onderkaak, meestal niet erg pijnlijk en wordt gekenmerkt door een langzame, langdurige groei. Mallomas ontwikkelen zich meestal bij mensen tussen de 20 en 50 jaar.
Soorten mandibulaire tumor
De zalf is er in vele soorten, waaronder karakter:
- meerkamer - de tumor resorbeert de wortels van de tanden waarmee hij in contact is
- eenkamer - komt voor in 20 procent gevallen. Deze vorm heeft de beste prognose en komt zelden voor
- perifeer - de tumor komt buiten het bot voor in zachte weefsels, meestal in het tandvlees dat de alveolaire processen bedekt
Het glazuur is meestal een goedaardig neoplasma, maar er zijn ook kwaadaardige amelomen. Wat het onderscheidt van enameloma, is het vermogen om metastasen op afstand te produceren, die vaak in de longen zijn gelokaliseerd.
Symptomen van glazuur
Dit type kanker wordt meestal bij toeval op röntgenfoto's vastgesteld. Soms zijn er echter symptomen zoals:
- asymmetrie van het gezicht
- slechte wondgenezing na het trekken van tanden
- zwelling van de wang of het tandvlees
- veranderingen in de beet
- verstopte neus
- abnormaal gevoel rond de onderlip en kin
Maxillaire amelomen dringen vaak de maxillaire sinus binnen, waarbij de wand naar de neusholte uitpuilt. Dit is de oorzaak van obstructie en ademhalingsmoeilijkheden.
Het glassyoma onder het vergrootglas
Het radiologische beeld van de tumor helpt bij de diagnose van enamelomen - beet, magnetische resonantie of computertomografie, die goed is in het afbeelden van de vernietiging van de botten rond de tumor en wordt gebruikt voor kleine laesies.
Dit neoplasma kan op veel andere laesies lijken, daarom wordt de uiteindelijke diagnose gesteld door microscopisch onderzoek van een sectie of tumor die tijdens de operatie is verwijderd.
Behandeling van de tumor
De enige manier om van de tumor af te komen, is door de tumor operatief te verwijderen. Als het niet te groot is, kan het volledig worden verwijderd, in het geval van grotere tumoren, de zogenaamde segmentale of gedeeltelijke onderkaak excisie. Het is uiterst zeldzaam dat het glazuur de gehele onderkaak bedekt. Het is dan nodig om de gehele onderkaak te verwijderen.
Een ander alternatief voor het behandelen van tandglazuur is het gebruik van chemotherapie en bestralingstherapie. Dergelijke behandelingen worden vaak gebruikt om de grootte van een tumor te verkleinen, wat de chirurgische verwijdering ervan zal vergemakkelijken.
Onvolledig verwijderd glazuur kan veranderen in een kwaadaardige tumor, metastaseren naar de nieren, longen, lymfeklieren en andere botten. Periodieke radiologische controle is daarom erg belangrijk.
