Sternotomie is een procedure waarmee u tijdens een operatie een toegangs-, operatiegebied tot de organen van de borstkas kunt creëren. Het is een chirurgische snee door het borstbeen langs zijn lengteas. Hoe wordt deze procedure uitgevoerd en wat zijn de complicaties van sternotomie?
Sternotomie wordt meestal uitgevoerd tijdens hartoperaties, bijvoorbeeld klepvervanging, hechten van bypasses (aorta-coronaire bypassoperatie) of ingrepen aan grote borstvaten.
Sternotomie kan ook een onderdeel zijn van thoracale chirurgie: verwijdering van de long, zijn deel, tumor van dit orgaan (inclusief lymfeklieren) of een operatie aan de slokdarm.
Het snijden van het borstbeen is zelden nodig tijdens een schildklier- of thymusoperatie.
Sternotomie: snijden en reconstructie van het borstbeen
Uiteraard wordt de sternotomie uitgevoerd onder algemene anesthesie (anesthesie).
Eerst wordt de huid in de middellijn over de gehele lengte van het borstbeen doorgesneden, daarna wordt het onderhuidse weefsel en het periosteum doorgesneden. Een speciale zaag wordt meestal gebruikt om het borstbeen door te snijden.
De reconstructie van het borstbeen na een operatie vereist de installatie van metalen, minder vaak plastic, hechtingen die de rest van het leven in het geopereerde lichaam blijven en zijn ontworpen om het borstbeen te stabiliseren totdat het versmelt, het proces kan enkele maanden duren.
Het is de moeite waard om te weten dat alle procedures die verband houden met sternotomie altijd zeer ernstig zijn, de algemene toestand aanzienlijk verzwakken en meestal langdurige revalidatie vereisen.
Na sternotomie is het noodzakelijk om een speciaal vest te dragen dat het borstbeen stabiliseert en een spaarzame levensstijl: vermijd zware inspanningen, aanspannen van de borstkas.
Er moet ook aan worden herinnerd dat het na sternotomie vaak nodig is om een drainage in te brengen, maar deze is gerelateerd aan de doelprocedure en niet geforceerd door het borstbeen te snijden.
Soms gebeurt het dat het nodig is om de operatie opnieuw uit te voeren met een borstbeenuitsnede, dan wordt deze procedure een resternotomie genoemd, deze wordt uitgevoerd met dezelfde techniek, maar gaat gepaard met een groter risico op complicaties en een langer herstel.
Een type sternotomie wordt een ministernotomie genoemd, die soms wordt gebruikt, bijvoorbeeld bij klepoperaties. Het is een minder traumatische procedure, maar niet alle behandelingen kunnen worden gebruikt en de beslissing om het te gebruiken wordt voor elke patiënt afzonderlijk genomen. Bij een ministernotomie wordt het bovenste of onderste deel van het borstbeen doorgesneden tot aan de 3-4e rib.
Complicaties van sternotomie
Zoals bij elke procedure, wordt sternotomie ook geassocieerd met het risico op complicaties, ze zijn zeldzaam en omvatten: infectie en dehiscentie van het borstbeen, wat vooral vaak voorkomt bij rokers en mensen met chronische obstructieve longziekte.
In het geval van een dergelijke complicatie, is het noodzakelijk om de geïnfecteerde inhoud, antibiotische therapie en soms ook heroperatie af te voeren.
Minder vaak voorkomende complicaties van sternotomie kunnen instabiliteit van het borstbeen en schade aan de plexus brachialis zijn, die zich manifesteert door pijn en soms gedeeltelijke verlamming van een van de bovenste ledematen.
Natuurlijk laat zo'n serieuze procedure altijd een zichtbaar litteken achter op de borst, wat vaak een oorzaak is van ongemak en schaamte.
Sternotomie maakt deel uit van veel hart- en thoracale operaties en omvat het doorsnijden van het borstbeen. Het is een zeer serieuze ingreep, waarna een langdurig herstel en revalidatie noodzakelijk is.
Sternotomie brengt, zoals bij elke procedure, het risico op complicaties met zich mee, maar het is klein.
Over de auteur
