Anale kloof - wat is het? Oorzaken, symptomen en behandeling van anale kloven

Anale kloof is de tweede meest voorkomende ziekte van het spijsverteringskanaal (na aambeien). Momenteel is anale fissuur de meest voorkomende oorzaak van rectale bloeding en een van de meest voorkomende oorzaken van anale pijn. Wat zijn de oorzaken en symptomen van een anale fissuur? Wat is de behandeling?

Een anale fissuur is een lange, smalle en ondiepe breuk van het slijmvlies van het uiteinde van het anale kanaal (het zogenaamde anoderm), die optreedt wanneer het rectale slijmvlies de rekcapaciteit overschrijdt.

Nieuwe scheuren die zich plotseling vormen, worden acute anale kloven genoemd. Als het niet wordt behandeld of als de ziekte vaak terugkeert, kan een chronische anale fissuur ontstaan. Vervolgens wordt de huidplooi dikker (de zogenaamde schildwachtknobbel) en verschijnen er perianale wratten (zogenaamde schildwachtwratten).

De ziekte wordt meestal gediagnosticeerd bij mensen tussen de 20 en 40 jaar.

Inhoudsopgave

Anale fissuur - oorzaken en risicofactoren
Anale fissuur - symptomen
Anale fissuur - diagnose
Anale fissuur - behandeling

Anale fissuur - oorzaken en risicofactoren

langdurige constipatie;
belemmerde stoelgang als gevolg van te harde, compacte ontlasting;
aanhoudende diarree;
infectie van de anale klieren;
frequente anale seks;
een groot aantal geboorten;
langdurige bevalling, hoog geboortegewicht van het kind, bevalling met behulp van hulpmiddelen (het kan leiden tot ischemie van de weefsels in dit gebied)
ziekten zoals chronische colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn;

Anale fissuur - symptomen

pijn in het anale gebied, pijn komt meestal voor bij stoelgang en duurt een half uur daarna. Het wordt beschreven als sterk, scherp, stekend of stekend;
rectale bloeding - meestal tijdens stoelgang, meestal klein, maar soms erg zwaar met vers bloed. Dan zijn de bloedsporen op ontlasting, toiletpapier, ondergoed;
sterke druk op de ontlasting;
anale jeuk;
anale verbranding;

Belangrijk

Anale fissuur - wanneer onmiddellijk een arts raadplegen?

Rectale bloeding vereist onmiddellijk overleg. Het kan niet alleen wijzen op een anale fissuur, maar ook op andere ernstige ziekten, zoals anale kanker.

GOED OM TE WETEN >> BLOED IN VOORRAAD - een symptoom van welke ziekte kan bloed in de ontlasting zijn?

Anale fissuur - diagnose

Voor de diagnose van een anale fissuur kunt u het beste naar een proctoloog gaan (een arts die zich bezighoudt met aandoeningen van de dikke darm en het rectum). De arts onderzoekt eerst de anus - in sommige gevallen kan de kloof zichtbaar zijn na het openen van de billen (meestal bevindt deze zich aan de achterkant van de anus, minder vaak - bijvoorbeeld bij zwangere vrouwen en na de bevalling - aan de voorwand van de anus).

Hij doet ook een enquête per rectum. In het geval van een acute anale fissuur voelt de patiënt schietende pijn en in het geval van een chronische fissuur zijn de schildwachtknobbels en wratten bovendien zichtbaar.

Dan moet de diagnostiek worden uitgebreid met endoscopische onderzoeken, bijvoorbeeld rectoscopie of sigmoïdoscopie. In de loop van diagnostiek moeten andere ziekten die zich manifesteren door pijn of bloeding uit de anus, inclusief kankerachtige, worden uitgesloten.

Anale fissuur - behandeling

De therapie bestaat uit:

een hoog residuaal dieet - het moet permanent worden ingevoerd, omdat het terugkeren naar de oude eetgewoonten in korte tijd leidt tot een terugval van de ziekte;
medicijnen die de ontlasting verzachten en ontspannen;
ontstekingsremmende medicijnen;
sluitspierverlagende middelen (bijv. lokale botox-injecties, stikstofmonoxidezalven, nitroglycerinezalven);
zitbaden in warm water;

Als de behandeling niet succesvol is (dit is zeer zeldzaam), kan een operatie nodig zijn om een gedeeltelijke laterale incisie van de interne sluitspier uit te voeren met of zonder een spleetresectie of, minder vaak, een lokale resectie.

De belangrijkste complicaties van een chirurgische behandeling zijn meestal tijdelijke fecale incontinentie en vooral gasincontinentie.