Welke bloedgroep heeft mijn kind? Hoewel de overerving van bloedgroepen een ingewikkeld proces is, is de kans groot dat u dit vóór de geboorte kunt controleren - zolang u de bloedgroep en bloedgroep van uw vader kent, evenals uw Rh-factoren.
Een bloedgroep is een reeks antigenen die zich op rode bloedcellen (erytrocyten) bevinden. Bij mensen zijn er vier basisbloedgroepen - A, B, AB en 0. Bovendien kan elk van deze groepen aanvullend de Rh-factor (d.w.z. de aanwezigheid van het D-antigeen) hebben of niet.
Waar is de bloedgroep van afhankelijk?
Dat er verschillende bloedgroepen zijn, werd voor het eerst bewezen door Karl Landsteiner in 1901, hij onderscheidde aanvankelijk ook drie bloedgroepen (A, B en 0 - de laatste definieerde hij als groep C), waarvoor hij in 1930 ontving. De Nobel prijs. In 1940 ontdekten Landsteiner en Alexander Wiener de Rh-factor.
De mogelijkheid om de bloedgroep van een kind te bepalen, hebben we echter te danken aan een andere wetenschapper - Gregor Mendel, een Tsjechische natuuronderzoeker en monnik, die de abt was van de Augustijner orde in Brno. Mendel, die werkte aan de overerving van de kenmerken van de gewone erwt, kwam in 1866 tot de conclusie en bewees toen dat er in de natuur regels zijn volgens welke de overerving van kenmerken plaatsvindt (deze ontdekking werd later de wetten van Mendel genoemd).
Volgens de eerste wet van Mendel is er in elke gameet, d.w.z. de voortplantingscel die door het organisme wordt geproduceerd, één allel (een versie van een gen dat op een specifieke plaats op een specifiek chromosoom is geplaatst, de zogenaamde overervingseenheid) dat verantwoordelijk is voor het erven van een specifiek kenmerk. Volgens de tweede wet van Mendel zijn genen die de overerving van een specifieke eigenschap bepalen, willekeurig met elkaar verbonden.
Een van deze allelen is dominant en de andere is recessief. Bij bevruchting wordt het allel dat van de moeder wordt ontvangen, gecombineerd met het allel van de vader, wat resulteert in een cel met een nieuw paar genen waarvan de bloedgroep afhankelijk is. De bloedgroep van een kind wordt grotendeels bepaald op het moment van conceptie. Bij mensen kan de bloedgroep echter pas rond de tweede verjaardag volledig worden vastgesteld, vanwege het feit dat de antigenen die op het oppervlak van rode bloedcellen verschijnen volledig rijpen op de leeftijd van 18 maanden.
Bloedgroep: overerving
Het antwoord op de vraag van wie het kind de bloedgroep erft, is eenvoudig - net als zijn andere kenmerken erft het kind het van zijn ouders. Vanwege de regels voor overerving betekent dit echter niet dat de baby dezelfde bloedgroep heeft als mama of papa - hoewel dat natuurlijk wel kan.
Waarom? Elke ouder geeft een van de allelen door aan het kind, waarbij de bloedgroep A en de bloedgroep allelen het allel van groep 0 domineren. Als mama of papa bloedgroep 0 heeft, zullen hun nakomelingen ook bloedgroep 0 hebben. Toch wordt de situatie ingewikkelder. Als de ouders bloedgroep AB hebben, hebben ze zowel A- als B-allelen.
Als ze bloedgroep A of B hebben, kunnen ze twee dezelfde allelen hebben (allelen A voor groep A en B-allelen voor groep B), of slechts één allel voor hun bloedgroep, plus het allel 0. En als ze allebei verschillende groepen hebben bloedgroep, is het zelfs nog moeilijker om te bepalen welke bloedgroep hun kind zal hebben.
De Rh-factor is ook erfelijk. Hier is de kwestie echter veel minder gecompliceerd, omdat de Rh-factor positief of negatief kan zijn. Daarom, als beide ouders Rh-negatief zijn, zal de baby ook Rh-negatief zijn. Als beide ouders Rh-positief zijn, kan de baby Rh + of Rh- zijn. Het is hetzelfde als een van de ouders Rh + is en de andere Rh-.
Bloedgroep: tafel
De bloedgroep van een kind kan op verschillende manieren worden gecontroleerd. De eenvoudigste methode is de bloedgroepcalculator van het kind, die, na het invoeren van de gespecificeerde gegevens, automatisch zal bepalen of het kind bloedgroep A, B, AB, O zal hebben en met welke Rh-factor. De overerving van bloedgroepen volgens het Rh-systeem en volgens het AB0-systeem kan ook in speciale tabellen worden gecontroleerd.
Waarom is het belangrijk om de bloedgroep te kennen?
Het kennen van de bloedgroep, zowel die van jezelf als die van het kind, is vooral belangrijk omdat in de lichamen van mensen met bloedgroep A en bloedgroep B vanaf de geboorte speciale eiwitten worden geproduceerd - antilichamen die onderscheid maken tussen A- en B-antigenen.
Als er een noodsituatie is waarin bloedtransfusie vereist is (bijvoorbeeld na een ongeval), wanneer tijd van essentieel belang is en de verkeerde bloedgroep wordt getransfundeerd, kan een ernstige antilichaam-geïnduceerde post-transfusiereactie optreden. Er worden geen antigenen geproduceerd voor bloedgroep AB, en daarom kunnen mensen met deze bloedgroep bloed van elke groep getransfundeerd krijgen.
Zwangere vrouwen moeten ook hun bloedgroep en de bloedgroep van hun partner kennen vanwege een mogelijk bloedgroepconflict, ook wel bekend als een serologisch conflict.
Bloedgroep en vaderschap van het kind
De groep van het kind wordt zelden als vaderschap beschouwd. Dit komt omdat het niet ongebruikelijk is dat de bloedgroep van een kind verschilt van die van zijn ouders, en het is te wijten aan de manier waarop ze hun belangrijkste bloedgroepen erven. Volgens hen:
- Als de ene ouder groep A heeft en de andere ouder groep A, kan het kind groep A of 0 hebben.
- Als een ouder groep A is en de andere ouder groep 0, kan het kind groep A of 0 zijn.
- Als de ene ouder groep A heeft en de andere ouder groep B, kan het kind groep A, B, AB of 0 hebben.
- Als de ene ouder groep A heeft en de andere ouder groep AB, kan het kind groep A, B of AB hebben.
- Als de ene ouder groep B heeft en de andere ouder groep B, kan het kind groep B of 0 hebben.
- Als de ene ouder groep B heeft en de andere ouder groep 0, kan het kind groep B of 0 hebben.
- Als de ene ouder groep B heeft en de andere ouder AB heeft, kan het kind groep B, A of AB hebben.
- Als een ouder groep AB heeft en de andere ouder groep 0, kan het kind groep A of B hebben.
- Als de ene ouder een AB-groep heeft en de andere een AB-groep, kan het kind een groep A, B of AB hebben.
Alleen als beide ouders groep 0 hebben, dan heeft het kind altijd groep 0.
---badanie-zwieraczy-odbytu.jpg)
-typu-b.jpg)
