Kanker kan beginnen met een losbandige cel in het lichaam die in het geheim abnormaal begint te delen. Jaren later wordt het veel acuter. Kankercellen beginnen zich te vermenigvuldigen zonder lichaamscontrole en dringen door in gezonde weefsels. Ontdek hoe kanker groeit.
Ten eerste kennen we de mechanismen van kankerontwikkeling steeds beter. Ten tweede weten we wat kanker bevordert en wat ertegen beschermt. Ten derde kunnen we het snel detecteren en effectief behandelen.
Kanker: hoe het begint
Om ervoor te zorgen dat ons individuele antikankerprogramma aan onze verwachtingen voldoet, moeten we enkele basiswaarheden begrijpen. Kanker begint niet bij de eerste symptomen. Alles begint vele jaren eerder, in het grootste geheim van de gastheer, dat is ons lichaam. Het is voldoende dat slechts één cel in opstand komt - hij begint zich verkeerd te verdelen en het ongeluk is klaar. Kanker kan worden vastgesteld als het 1 miljard cellen heeft en ongeveer 1 gram weegt. Het bereikt zo'n massa na jaren, bijvoorbeeld in het geval van borstkanker - 8 en bronchiale kanker - na 15. Voordat het aantal cellen toeneemt tot duizend en de neoplastische laesie permanent wordt, kan het worden vernietigd. Vandaar de noodzaak van regelmatige preventieve onderzoeken, het handhaven van een goed dieet, het beperken van stimulerende middelen en het vermijden van onnodige stress.
Lees ook: Dieet tegen darmkanker Nutraceuticals of een dieet dat de behandeling van kanker ondersteunt
Hoe ontstaat kanker?
Over het algemeen zijn cellen die in weefsels zijn gegroepeerd volgzaam. Zonder aanmoediging van buitenaf proberen ze zich niet voort te planten, verplaatsen ze zich niet op zoek naar een betere plek om te wonen, en wanneer ze zich oud of moe voelen, plegen ze onmiddellijk zelfmoord. Door dit patroon aan te houden, zorgen we ervoor dat alle organen en organen van ons lichaam de juiste grootte en structuur hebben. Hierdoor is het lichaam efficiënt en ontwikkelt het zich naar behoren. Alles verloopt soepel totdat de cel de controle over zijn functies verliest en in plaats van samen te werken met anderen voor het algemeen belang, begint hij een specifieke toestand binnen de staat te creëren. Hij begint zijn leven te leiden en koloniseert nieuwe gebieden. Dit is hoe het kankerproces begint.
BelangrijkHoe kan kanker zich manifesteren?
15 belangrijke signalen
- constante hoofdpijn
- toevallen
- vergrote lymfeklieren in de nek en oksels
- heesheid of slikproblemen gedurende meer dan 3 weken
- constante hoest, kortademigheid
- bloedstollingsstoornissen
- vergroting van de buik
- verandering in het uiterlijk van gepigmenteerde naevi
- het ritme van de stoelgang veranderen
- verlies van eetlust, onredelijk gewichtsverlies, bloedarmoede, zwakte
- misselijkheid, braken
- algemene depressie, slaperigheid
bovendien bij mannen:
- zwelling van de testikels
bovendien bij vrouwen:
- een knobbeltje in de borst, een verandering in het uiterlijk van de huid of terugtrekking van de tepel en lekkage van vloeistof uit de tepel
- vaginale afscheiding
- bloeden
Kanker groeit tegen het genoom aan
De processen die in de cel plaatsvinden, zijn geprogrammeerd tot genen. Ze beslissen over de groei, deling of ontbindingstijd van kankerverwekkende stoffen die het binnenste bereiken. Hoe meer daarvan (omdat we sigaretten roken, slecht bereid voedsel eten), hoe meer vrije radicalen in ons lichaam - moleculen die reageren met DNA en bijdragen aan het ontstaan van genetische mutaties. Bij sommigen van ons versnellen mutaties de erfelijke aanleg voor veranderingen in een of meer genen. De gevolgen voor de cel zijn verschrikkelijk: hij verliest de controle over zijn functies en degenereert. Van buiten lijkt het zoals het was, maar van binnen is het chaos. Als de genen die verantwoordelijk zijn voor het metabolisme worden gemuteerd, sterft de cel en gaat het lichaam niet verloren. Als de mutatie echter genen betreft die verantwoordelijk zijn voor groei of deling, denkt de cel niet eens aan zelfmoord. Integendeel - het activeert zijn beveiligingssystemen die zijn onsterfelijkheid garanderen en splitst zich vanaf dat moment zonder rust en in een versneld tempo op. Er begint zich een tumor in het lichaam te vormen.
Zelfverdediging tegen kanker schiet tekort
Zolang de cel niet duidelijk beschadigd is, kan het lichaam niet vertrouwen op het immuunsysteem, de bewaker van de orde, omdat het geen signalen van gevaar ontvangt. Net als politieagenten vernietigen T-lymfocyten die de hoeken en gaten van ons lichaam bewaken alleen cellen als ze afwijkingen in hun structuur waarnemen. Ze zijn hulpeloos tegenover kanker, omdat de eerste genetische mutatie het uiterlijk van cellen niet verandert, maar alleen hun aantal. Alleen daaropvolgende mutaties veroorzaken dysplasie, d.w.z. celdegeneratie. Maar ondanks dit verschijnen er geen antigenen op het oppervlak die de aandacht van het immuunsysteem zouden trekken, lymfocyten zouden alarmeren en hen zouden dwingen buitenbeentjes te vernietigen. Zo'n proces kan in ons lichaam enkele, enkele of zelfs enkele tientallen jaren plaatsvinden. Latere mutaties zorgen ervoor dat de cellen steeds meer verschillen van het origineel en van elkaar. Ze overleven de sterkste door een tumor te vormen uit een miljard cellen. Het wordt kanker in situ of pre-invasieve kanker genoemd.
Kanker bederft het immuunsysteem
De bloedvaten omringen de tumor, waardoor deze net als gezonde cellen zuurstof en voedingsstoffen ontvangt. Totdat het het omringende endotheel dwingt om extra bloedvaten te produceren, neemt het aantal kankercellen langzaam toe, aangezien sommigen van hen gewoon verhongeren. Uiteindelijk worden nieuwe vaten gevormd, en als er geen voedsel meer beschikbaar is, begint het te groeien. Waarom kan het immuunsysteem het niet zien? Kankercellen zijn niet alleen erg sterk, maar ook sluw. Sommigen van hen hebben antigenen (om het simpel te zeggen - een reeks kenmerken die alleen voor hen en voor het organisme waarin ze voorkomen) aanwezig zijn in een gezond organisme, d.w.z. die eigenschappen die het immuunsysteem niet als gevaarlijk beschouwt. Anderen kunnen hun kenmerken verbergen onder het oppervlak van gezonde cellen. Ze kunnen ook lokale immunosuppressie induceren, d.w.z. het immuunproces remmen. Weer anderen doden de immuuncellen die hen aanvallen door hen naar apoptose of geprogrammeerde zelfmoord te leiden.
Een goedaardige of kwaadaardige tumor?
Als de mutante cellen de bindingen met hun eigen weefsel niet verbreken, is de kanker goedaardig. Ongeacht de grootte is het niet levensbedreigend. Het kan operatief worden verwijderd. Een kwaadaardige tumor heeft vele jaren nodig om zich te ontwikkelen zonder enige tekenen van bestaan te vertonen. Tot voor kort kon kanker straffeloos aanvoelen. Artsen kenden de verschillende stadia van zijn ontwikkeling niet en vochten er een beetje blindelings tegen. Vandaag is het anders. Een vijand kan in een zeer vroeg ontwikkelingsstadium worden geïdentificeerd en op veel manieren worden verslagen. U moet uzelf en de artsen echter de kans geven om het op te sporen.
maandelijkse "Zdrowie"
