---jak-dziaa.jpg)
Een beademingsapparaat is een medisch hulpmiddel dat ook wel een kunstmatige long wordt genoemd. Zijn taak is het ondersteunen of vervangen van de spieren van de patiënt die nodig zijn om te ademen. Ventilatorondersteuning is zowel in het ziekenhuis als thuis mogelijk.
De ventilator dwingt het ademhalingsproces af bij mensen die door een blessure, ziekte of het gebruik van neuromusculair blokkerende medicijnen niet zelfstandig kunnen ademen - die lijden aan ernstige ademhalingsstoornissen. De machine wordt ook gebruikt in situaties waarin de patiënt alleen ademt, maar het proces om de een of andere reden onvoldoende is, d.w.z. wanneer het lichaam niet voldoet aan de zuurstofbehoefte van het lichaam.
Inhoudsopgave
- Respirator - het verhaal van een kunstmatige long
- Ademhalingsapparaat in het ziekenhuis en thuis
- Respirator - de rol van mechanische ventilatie
- Ademhalingsapparaat - wat de zieke wint
- Ademhalingsapparaat - indicaties voor gebruik
- Respirator - terugbetaling
- Ademhalingsapparaat - complicaties van mechanische ventilatie
Respirator - het verhaal van een kunstmatige long
Weinig mensen weten dat Leonardo da Vinci de eerste ontwerpen van ademhalingsapparatuur ontwikkelde in de 15e eeuw. Het eerste werkende gasmasker was het werk van Jean-Francois, Pilatre de Rozier, dat werd gemaakt in de jaren 1880.
Het eerste veel gebruikte gasmasker, bekend als de "ijzeren long", werd in 1928 ontwikkeld door Philip Drinker en Louis Shaw van de Harvard University, Cambridge. Het principe van het apparaat was om onderdruk rond de borst van de patiënt te genereren.
Het apparaat zag eruit als een grote metalen doos die was afgesloten met een luik. De patiënt werd binnen geplaatst - alleen het hoofd stak naar buiten. De dichtheid van het apparaat werd verzekerd door rubberen afdichtingen die nauw aan de nek van de patiënt hechtten.
Door de druk in het apparaat te variëren met behulp van twee huishoudelijke stofzuigers, werd de kist gedwongen op te tillen of samen te drukken, waardoor lucht in de longen werd gedrukt en verdreven.
Ademhalingsapparaat in het ziekenhuis en thuis
Tot voor kort konden beademingsapparaten, voornamelijk vanwege hun grootte, alleen worden gebruikt in ziekenhuizen en voornamelijk op intensive care-afdelingen. Dankzij de vooruitgang van de geneeskunde en de technologie kan de beademingstherapie nu ook in ambulances en thuis worden toegepast.
Moderne gasmaskers kunnen compact, licht van gewicht en betrouwbaarder zijn. Daarnaast zijn er medische procedures ontwikkeld om voor de patiënt een effectieve en veilige toepassing van mechanische beademing buiten het ziekenhuis mogelijk te maken. Moderne apparaten spelen nog steeds de rol van een kunstmatige long door ademhalingswerk te forceren.
Zowel ziekenhuis- als thuisventilatoren worden het vaakst gebruikt bij ernstig gewonde, bewusteloze of verzwakte patiënten die aan longaandoeningen lijden en geneesmiddelen gebruiken die de neuromusculaire geleiding blokkeren. De apparaten kunnen verschillende voorzieningen hebben, bijvoorbeeld de mogelijkheid om het gewenste zuurstofgehalte in de lucht in te stellen die de patiënt inademt.
Respirator - de rol van mechanische ventilatie
Een goede ventilatie van het lichaam, d.w.z. een goede ademhaling, is cruciaal voor de efficiëntie van alle organen. De ventilator kan op twee manieren op de patiënt worden aangesloten. De eerste methode is invasief en bestaat uit het verbinden van de beademingsslang met een kunstmatig gecreëerde opening naar de luchtpijp (tracheotomie).
De niet-invasieve verbinding bestaat uit het aanbrengen van verschillende soorten maskers op het gezicht van de patiënt.
Invasieve beademing wordt meestal uitgevoerd in ziekenhuizen, maar het is ook mogelijk om de patiënt naar huis te verplaatsen, zodat de patiënt zich in een vriendelijke omgeving bevindt. Maar veel vaker wordt thuis niet-invasieve beademing gebruikt.
Niet-invasieve beademing wordt gebruikt in de vorm van sessies mechanische beademing gecombineerd met onafhankelijke ademhaling van de patiënt.
Het gebruik van een gasmasker, dat wil zeggen mechanische ventilatie, mag niet minder dan 60-90 minuten duren. Dit is het moment waarop de ademhalingsspieren van de patiënt kunnen regenereren. Maar de timing van beademing is altijd afhankelijk van de toestand van de patiënt. Hoe ernstiger de toestand van de patiënt, hoe langer het beademingsapparaat moet worden gebruikt.
Ademhalingsapparaat - wat de zieke wint
Het gebruik van een beademingsapparaat heeft specifieke voordelen voor de patiënt, ongeacht of er wordt beademd in het ziekenhuis of thuis. De voordelen van het gebruik van een gasmasker kunnen in drie groepen worden verdeeld.
- kunstmatige beademing maakt het mogelijk om de symptomen van alveolaire hypoventilatie te verminderen, d.w.z. om een betere en diepere ademhaling te verkrijgen, de ademhalingsspieren te regenereren, de secreties die in de luchtwegen achterblijven effectiever op te slokken (of te verwijderen), het aantal infecties of het verloop ervan te verminderen
- verbetert de kwaliteit van leven, verlengt leven en soms ook beroepsactiviteit
- zelfs bij volledige respiratoire insufficiëntie kunnen patiënten het ziekenhuis verlaten en naar huis gaan
Ademhalingsapparaat - indicaties voor gebruik
Volgens medische kennis zijn de indicaties voor het gebruik van een beademingsapparaat (ook thuis):
- neuromusculaire ziekten, b.v.
- myopathieën
- spierdystrofie (dystrofie van Duchenn, Becker)
- spinale spieratrofie (SMA)
- amyotrofische laterale sclerose (ALS)
- staten na de ziekte van Heine-Medin
- aandoeningen na hoge (cervicale) letsels van het ruggenmerg
- ziekten van het centrale zenuwstelsel, b.v.
- centraal hypoventilatiesyndroom (de zogenaamde "vloek van Ondine")
- vasculaire schade
- ziekten van de borstwand, b.v.
- kyfoscoliose (kromming van de wervelkolom) en andere misvormingen van de borst
- aandoeningen na long- en borstoperaties
- chronische obstructieve longziekte (COPD)
- zwaarlijvig hypoventilatiesyndroom (syndroom van Pickwick)
Andere redenen die aangeven dat het nodig is om een gasmasker te gebruiken, zijn:
- longfibrose
- wachten op een long- en harttransplantatie
- Congenitale syndromen verminderde ademhaling
- palliatieve staten
- falen van de bloedsomloop
- taaislijmziekte
- slaapapneu (van centrale oorsprong, maar ook geselecteerde gevallen van obstructieve apneu)
- ademhalingsstoornissen bij ernstige COVID-19
Respirator - terugbetaling
Thuisgebruik van de beademingsmachine, zowel voor kinderen als volwassenen, wordt vergoed door het National Health Fund. De noodzakelijke voorwaarde voor het gebruik van het beademingsapparaat is de ziektekostenverzekering van de patiënt en een document dat dit feit bevestigt.
Patiënten die beademingstherapie nodig hebben, kunnen worden gemeld door hun arts, familie, zorgverleners of persoonlijk.
Ademhalingsapparaat - complicaties van mechanische ventilatie
De belangrijkste complicatie bij mechanische ventilatie is longontsteking. Er is een incidentie van 1% op intensive care-afdelingen, maar wanneer mechanische beademing wordt toegepast, kan het percentage wel twintig keer hoger zijn.
In het geval van het gebruik van oude ademhalingsmaskers, werd opgemerkt dat de belangrijkste vernevelaar de habitat en bron was van gramnegatieve bacteriën die de longblaasjes van de patiënt infecteerden. Momenteel is de tracheale tube de belangrijkste risicofactor.
Stoornissen in de bloedsomloop zijn onder meer:
- afschaffing van het borstmechanisme als pomp
- harttamponade
- verminderde bloedtoevoer naar de longen
Onder de waargenomen complicaties wordt ook longschade waargenomen, waaronder:
- pneumothorax
- emfyseem
- interstitiële longemfyseem
- acuut longletsel veroorzaakt door overmatig opgeblazen gevoel
Langdurige mechanische beademing heeft een negatieve invloed op de werking van de nieren, waarvan het werk meer verstoord wordt naarmate de drukken hoger zijn bij mechanische ventilatie.
Over de auteur---jak-dziaa_1.jpg)
Lees meer artikelen van deze auteur
