Bronchiale kanker is de meest frequent gediagnosticeerde longkanker en de sterfte ervan is de hoogste van alle kankers. Allemaal omdat de patiënten zich te laat bij de arts melden en de kanker op het moment van de diagnose zo vergevorderd is dat de patiënt niet volledig kan worden genezen. Wat zijn de oorzaken en symptomen van bronchiale kanker? Wat is de behandeling ervan? Wat is de prognose?
Bronchiale kanker is goed voor meer dan 90 procent. alle longkankers. Tegelijkertijd is het de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen en de tweede meest voorkomende (na borstkanker) bij vrouwen. Bronchiale kanker treft meer dan een kwart van alle kankerpatiënten en de mortaliteit ervan is goed voor 28%. van alle sterfgevallen door kanker, wat betekent dat bronchiale kanker de meest voorkomende sterfte is.
Bronchiale kanker - oorzaken en risicofactoren
De meest voorkomende oorzaak van bronchiale kanker (80% van de gevallen) is het langdurig inademen van tabaksrook. Dit betekent dat passieve rokers, d.w.z. degenen die tabaksrook inademen, hoewel ze zelf niet roken, er ook aan worden blootgesteld.
BEKIJK >> De effecten van roken - welke mythes geloven rokers?
De tweede risicofactor voor de ontwikkeling van bronchiale kanker is asbest (het is de moeite waard om te weten dat de kankerverwekkende effecten ervan worden verergerd door tabaksrook). Dan zijn er arseen, chroom, nikkelverbindingen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen, radioactieve stoffen (radon, uranium) en omgevingsfactoren.
Genetische factoren zijn ook belangrijk. Er wordt geschat dat het risico op het ontwikkelen van bronchiale kanker meer dan twee keer zo hoog is bij mensen van wie de ouders met deze ziekte worstelden.
De anatomische determinanten zijn ook van invloed op het ontstaan van bronchiale kanker. Jarenlange observaties van artsen tonen aan dat bronchiale kanker zich bevindt in littekens, in de wanden van holtes en bij patiënten met chronische obstructieve longziekte.
Bronchiale kanker - soorten bronchiale kanker
- Plaveiselcelcarcinoom is de meest voorkomende vorm van bronchiale kanker (55% van de gevallen) en is afkomstig van plaveiselepitheelcellen;
- kleincellig carcinoom is de tweede meest voorkomende bronchiale kanker. Het is de kanker met de slechtste prognose omdat het vaak (80% van de gevallen) metastaseert naar lymfeklieren of verre organen;
- adenoom is afgeleid van glandulaire cellen en is goed voor 10-15 procent. bronchiale carcinomen. Het is de meest voorkomende vorm van kanker bij niet-rokers;
- grootcellig carcinoom is het zeldzaamst, bij 5-10%. ziek;
Bronchiale kanker - symptomen
Aanvankelijk kan de ziekte asymptomatisch zijn. Alleen bij tumorgroei treden symptomen op die wijzen op bronchiale kanker. Meestal is het hoest, dus let op een verandering in de aard ervan (bijv. Verandering van droge ochtendhoest naar natte hoest met bloederige afscheiding). Daarnaast zijn er:
- kortademigheid en pijn op de borst
- terugkerende longontsteking
- frequente verkoudheden die bestand zijn tegen behandeling
Hemoptoë komt voor in het gevorderde stadium van bronchiale kanker. De retrograde larynxzenuw, de middenrifzenuw en pleurale effusie, die vaak met bloed wordt gekleurd, en longcongestie kunnen ook verlamd raken in dit stadium van de ziekteontwikkeling.
Bronchiale kanker - symptomen die verband houden met lokale tumorgroei
- een tumor in de paraphylmus kan compressie veroorzaken van grote bloedvaten, bijv. de vena cava superior, wat zich manifesteert door zwelling, roodheid van het gezicht, de nek en de schoudergordel (dit is het resultaat van de ontwikkeling van collaterale circulatie in het veneuze systeem van de nek en de borst);
- een tumor die de brachiale plexus samendrukt, kan intercostale neuralgie of pijn in de arm veroorzaken;
- de zogenoemde Pancoast-tumor (een specifieke vorm van bronchiale kanker) die, door het botweefsel te infiltreren, de 1e rib en de 1e borstwervel kan beschadigen en het Horner-syndroom kan veroorzaken (vernauwing van de pupil, hangend ooglid en ingeklapte oogbol);
- Kleincellig carcinoom kan hormonaal actief zijn (d.w.z. hormonen produceren) en ziekten van het endocriene systeem veroorzaken: in het geval van ectopische ACTH-productie - symptomen van het syndroom van Cushing, bijschildklierhormoon - hypercalciëmie, calcitonine - hypocalciëmie en in het geval van antidiuretisch hormoon (ADH) - onjuiste ADH-secretie (SIADH) );
Bronchiale kanker - symptomen geassocieerd met metastase
Bronchiale kanker metastaseert meestal naar de omliggende lymfeklieren, wat zich meestal manifesteert door hun vergroting. Het kan echter ook bereiken:
- lever - gebrek aan eetlust en gewichtsverlies, maagpijn, geelzucht;
- hersenen - ernstige hoofdpijn, vooral gepaard gaande met misselijkheid, duizeligheid, visuele stoornissen of evenwichtsstoornissen;
- botten - botpijn en pathologische fracturen;
Bronchiale kanker - diagnose
Als bronchiale kanker wordt vermoed, is het basisonderzoek een thoraxfoto, die de grootte en locatie van de laesies laat zien. Nauwkeurigere informatie kan worden verkregen door een CT-scan of een MRI-scan uit te voeren. De arts kan ook een uitstrijkje van het sputum of pleuravocht uitvoeren. De definitieve diagnose wordt echter gesteld op basis van de resultaten van het histopathologisch onderzoek. Om een monster kankerweefsel te verzamelen, worden bronchoscopie, naaldbiopsie, mediastinoscopie of videothoracoscopie en thoracotomie uitgevoerd, d.w.z. endoscopie en opening van de borstkas.
Bronchiale kanker - behandeling en prognose
De behandeling van bronchiale kanker hangt af van het stadium van de kanker. In de vroege (I en II) stadia is chirurgische verwijdering van de laesies het meest effectief. De arts kan ook besluiten om een lobectomie (lobresectie) of verwijdering van de hele long te ondergaan, aangezien lokale tumorresecties gepaard gaan met een hoog risico op recidief. Het vijfjaarsoverlevingspercentage van patiënten na tumorresectie in stadium I van de ziekteontwikkeling is 57-67% en in stadium II - 39-55%. De uitzondering is kleincellig carcinoom, waarvan de chirurgische behandeling onvoldoende is vanwege metastatische laesies die al aanwezig zijn bij diagnose. Daarom moeten patiënten met kleincellig carcinoom zo snel mogelijk chemotherapie krijgen, aangezien hun gemiddelde overlevingstijd zonder behandeling 12 weken is.
Patiënten bij wie kanker in stadium III is vastgesteld, worden onderverdeeld in degenen die in aanmerking komen voor een operatie en degenen die geen longexcisie kunnen ondergaan (hun overleving van 5 jaar vanaf de diagnose is laag). In dit stadium van de ziekte wordt aanbevolen om chemotherapie en radiotherapie te gebruiken, wat een kans geeft, b.v. om micrometastasen te verminderen of te verwijderen.
Het vierde en laatste stadium van bronchiale kanker heeft een slechte prognose. In dit stadium van de ziekte wordt een palliatieve behandeling uitgevoerd, d.w.z. een behandeling gericht op het verlichten van de symptomen van de ziekte.
