"Cut it out or not" is een dilemma voor mensen met stenen in de galblaas. Enerzijds speelt het een belangrijke rol bij de spijsvertering. Aan de andere kant doet het lichaam het goed zonder. Dus wat is de beste optie voor galstenen? En als de follikelresectie beter is, is laparoscopie of klassieke chirurgie?
Hoor of u stenen in de galblaas moet snijden. Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tips.Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
De galblaas is vaak onaangenaam
Vaak storen stenen in de galblaas niet. Dan kunnen we ze per ongeluk te weten komen, bijvoorbeeld tijdens een echo van de buikholte, wanneer we de toestand van de nieren of lever willen controleren. Op andere momenten irriteren ze het folliculaire slijmvlies en verstoren ze het werk. Een gevoel van volheid of beknelling in het gebied van het rechter hypochondrium of in de bovenbuik kan een teken zijn dat de follikel beschadigd is. Het is genoeg om iets vets of gewoon te veel te eten en het spreekt. Erger nog, de steen blokkeert de uitstroom van gal. Dan krijg je ineens hevige pijn (koliek) aan de rechterkant van je bovenbuik, die kan uitstralen naar je schouderblad of rug. Meestal gaan ze gepaard met misselijkheid, braken, winderigheid. Soms is er ook koorts.
Lees ook: Hida-test - galwegobstructietest Galstenen - symptomen, tests, behandeling Acute KINDERBLAAS: symptomen en behandeling
Diagnose van galsteenziekte
De arts diagnosticeert galstenen aan de hand van karakteristieke pijn en een vergrote blaas, die elastische weerstand tegen druk geeft. Echter, om de diagnose te bevestigen, echografie van de buikholte en bloedonderzoek, de zogenaamde levertesten. Als de arts twijfelt over de locatie van de stenen of vermoedt, bijvoorbeeld folliculaire kanker, moet computertomografie worden uitgevoerd.
BelangrijkWanneer heeft de galblaas hulp nodig?
Als de kwalen zelden voorkomen en niet sterk zijn, kunt u uzelf redden, bijvoorbeeld No-Spa en Sylimarol. U moet ook voorzichtig zijn met uw dieet. Raadpleeg een arts als de pijn terugkomt of de plooiing lang aanhoudt. Geelzucht vereist een snel bezoek - het duidt op een ernstige beschadiging van de lever. Als een koliekaanval langer dan 3 uur duurt, moet u een ambulance bellen. Aanhoudende acute vesiculitis kan bijvoorbeeld leiden tot een ontsteking van de alvleesklier of peritoneum.
Volgens de deskundige, Dr. Michał Stępka, MD, PhD, gastro-enteroloogSoms is het beter om het te verwijderen, hoewel het geen pijn doet
De vraag wat te doen als een bel vol tandplak geen ongemak veroorzaakt, is de meest twijfelachtige. De heersende opvatting is dat het risico op blaaskanker licht verhoogd is bij mensen met galsteenziekte. Een dergelijke hypothese kan worden getrokken op basis van statistische gegevens. Om de ontwikkeling van de ziekte te voorkomen, stellen chirurgen daarom soms voor om de follikel te verwijderen. De indicatie voor een operatie is diabetes type 2, omdat het ontstekingen bevordert, en echobevindingen, bijvoorbeeld verdikte wanden van de follikel, omdat dit kan duiden op chronische ontsteking, wat soms leidt tot de ontwikkeling van neoplastische veranderingen. Verwijdering van de galblaas moet ook worden overwogen in gevallen van galneoplastische aandoeningen in een nauwe familiegeschiedenis.
Galblaasresectie: laparoscopie of traditionele chirurgie
Als uw arts vermoedt dat er een steen in de galwegen zit, bestelt hij of zij endoscopische oplopende cholangiopancreatografie (ERCP). Onder algemene anesthesie wordt een endoscoop door de mond ingebracht, waar de galwegen uitkomen in de twaalfvingerige darm en het galkanaal wordt waargenomen op het scherm. Als de eerste diagnose wordt bevestigd, duwt de arts de steen in de twaalfvingerige darm (deze wordt vervolgens met de ontlasting uitgestoten). De behandeling geeft verlichting, maar lost het probleem niet op omdat opeenvolgende stenen de galwegen kunnen blokkeren. Daarom moet, nadat de ontsteking is verdwenen, de follikel met de resterende afzettingen worden verwijderd.
Als de afzettingen "rustig in de follikel zitten", blijft urolithiasis meestal onbehandeld. Maar als ze ongemak of koliekaanvallen veroorzaken, is het beter om de follikel te verwijderen. Dit kan laparoscopisch of traditioneel worden gedaan door de buik te ontleden. Door een methode te kiezen, wordt de ernst van de ziekte en de algehele gezondheid genezen. Beide procedures worden uitgevoerd onder narcose.
Laparoscopische verwijdering van "gemakkelijkere" follikels wanneer de arts geen complicaties of complicaties verwacht. Deze methode wordt niet gebruikt in de acute fase, omdat verklevingen na operaties een obstakel kunnen zijn. De arts adviseert altijd dat hij, indien nodig, tijdens de operatie zal overstappen op de traditionele methode. Er worden 4 kleine (ongeveer 1 cm) incisies gemaakt in de buik, waardoor gereedschap wordt ingebracht, b.v. endoscoop. Operaties beginnen met het vullen van de peritoneale holte met lucht. De buikschalen gaan omhoog, de buik wordt als een ballon - hierdoor kan de arts het operatieveld observeren en de instrumenten manipuleren. De slagaders en het cystische kanaal worden gesloten met speciale clips (het wordt niet afgebonden zoals bij traditionele chirurgie). De follikel wordt vervolgens uitgesneden en verwijderd. Op de dag van de ingreep kunt u uit bed komen. Als er geen braken is (een veel voorkomende reactie op anesthesie), laat uw arts u water drinken. Op de tweede dag wordt dieetvoeding geserveerd en verlaat de patiënt het ziekenhuis. Na 10 dagen worden de hechtingen verwijderd en na 2 weken kunt u weer aan het werk.
In acute omstandigheden en wanneer laparoscopie tot complicaties kan leiden, wordt chirurgie traditioneel uitgevoerd. Om bij de follikel te komen, maakt de arts een incisie onder de rechter ribbenboog. U verblijft 1-2 dagen langer in het ziekenhuis dan na laparoscopie, maar het herstel duurt ongeveer 4 weken. U kunt maagpijn hebben totdat de wond geneest.
Doe het noodzakelijkerwijsControleer of u risico loopt op urolithiasis
Stenen worden vaker gevormd bij vrouwen dan bij mannen. Elke vierde 40-jarige heeft ze. Mensen die genetisch belast zijn, zwaarlijvig zijn en mensen die vasten of drastisch afslanken, zijn bijzonder kwetsbaar. Dit probleem komt ook vaker voor bij vrouwen die zijn bevallen, hormonale anticonceptiva gebruiken of HST gebruiken (hoge oestrogeenspiegels in het bloed dragen bij aan de vorming van tandplak).
Licht verteerbaar dieet na een galblaasoperatie
Voordat het spijsverteringssysteem gewend raakt aan het feit dat gal rechtstreeks uit de lever in de twaalfvingerige darm stroomt, moet je gedurende 4-6 weken een licht verteerbaar dieet volgen: eet 4-5 maaltijden per dag, maar drink in kleine porties 2,5 liter water. Eet eerst gekookt, gestoofd voedsel zonder sauzen. Van fruit - appels en peren zonder schil. De meeste mensen keren na het verwijderen van de follikel terug naar hun normale dieet.
Andere manieren om tandplak te verwijderen
Sommige mensen proberen, om een operatie te vermijden, de stenen op te lossen met orale preparaten. De meeste artsen zijn echter sceptisch over dit type therapie. De stenen lossen langzaam op en het duurt maanden of zelfs jaren om te genezen. Bovendien worden alleen kleine cholesterolafzettingen opgelost, zonder verkalking, en niet voor iedereen. Zelfs als de behandeling succesvol is, is er geen garantie dat er geen nieuwe zullen ontstaan. Aan de andere kant kan steenslag met een ultrasone geluidsgolf (lithotripsie) ernstige complicaties veroorzaken (een stuk van een kiezelsteen kan vast komen te zitten in het galkanaal en mechanische geelzucht en zelfs pancreatitis veroorzaken). Om deze reden zijn chirurgen tegen het gebruik van deze methode.
Aanbevolen artikel:
Dieet is goed voor de lever en galblaasmaandelijkse "Zdrowie"
.jpg)
