Brandwonden zijn schade aan huidweefsels bij blootstelling aan hoge temperaturen. Brandwonden kunnen worden veroorzaakt door kokend water op de huid te gieten, blootstelling aan chemicaliën, zonlicht of elektrische schokken of bliksem. Zoek uit wat de soorten en graden van brandwonden zijn. Wat is de classificatie van brandwonden op de huid?
Brandwonden zijn weefselschade veroorzaakt door hoge temperaturen. Afhankelijk van de hoeveelheid temperatuur die het menselijk lichaam beïnvloedt en het tijdstip van zijn werking, treedt respectievelijk lokale of systemische schade op. Wat zijn de soorten en mate van brandwonden op de huid?
Inhoudsopgave
- Soorten lichaamsbrandwonden
- Classificatie van brandwonden
- 1e graads brandwond
- Tweedegraads brandwond
- Derde graads brandwonden
- 4e graads brandwonden
- Systemische aandoeningen met 3e en 4e graads brandwonden
Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Soorten lichaamsbrandwonden
- Thermische brandwonden - ontstaan als gevolg van hitte (bijv. Kokend water, hete olie).
- Chemische brandwonden - Deze worden veroorzaakt door bijtende chemicaliën zoals zuren, logen en zouten van zware metalen. Ze veroorzaken veranderingen in de huid en slijmvliezen die lijken op thermische brandwonden, d.w.z. voornamelijk tweedegraads brandwonden. Afhankelijk van het soort chemische stoffen is er een vroeg of laat bijtend en doorgaans toxisch effect. Zure verbranding wordt gekenmerkt door de vorming van een droge korst met verschillende kleuren op de huid. Een bijtende brandwond zorgt ervoor dat de huid een zachte, vochtige, witachtige korst ontwikkelt (de zogenaamde vervelling).
- Elektrische brandwonden - worden veroorzaakt door de stroom van elektrische stroom door het lichaam, d.w.z. elektrische schokken. De stroombron is meestal een huishoudelijk of industrieel elektrisch systeem of bliksem.
- Stralingsbrandwonden - zijn het resultaat van radioactieve straling (röntgenstraling, UV en andere extreme stralingsfactoren), evenals zonnestraling.
Aanbevolen artikel:
Brandwonden - behandeling van brandwonden met huismiddeltjes. Eerste hulp bij brandwondenClassificatie van brandwonden
Huidverbrandingen kunnen optreden bij een temperatuur van 42 ° C. Bij deze temperatuur ondergaat de epidermis al na 6 uur necrose. Bij een temperatuur van 55 ° C treden brandwonden op na 3 minuten en bij 70 ° C - na slechts 1 seconde.
De grenstemperatuur waarboven weefseleiwit onomkeerbaar wordt beschadigd is 55 ° C. Elke hogere temperatuur die op het oppervlak van het lichaam inwerkt, veroorzaakt schade aan de huid en diepere weefsels, d.w.z. necrose. Dit soort schade is meestal onomkeerbaar.
Er zijn 4 graden brandwonden, afhankelijk van de diepte van de schade.
Graden van brandwonden op de huidLicht - 1e of 2e graads brandwonden bedragen niet meer dan 15% van het lichaamsoppervlak en 3e graads brandwonden - 5%.
Matig - elke 2e en 3e graads brandwond, die 15-20% van het lichaamsoppervlak beslaat bij een volwassene en 10% bij een kind of een bejaarde persoon, vereist ziekenhuisbehandeling omdat dit leidt tot een brandwondenschok, die levensbedreigend is. De doodsoorzaak bij jongere kinderen kan al 10-15% van het lichaamsoppervlak zijn.
Ernstig - 1e of 2e graads brandwonden die meer dan 50% van het lichaamsoppervlak bedekken, en 3e graads brandwonden meer dan 15%. Vooral bij kinderen en ouderen kan het binnen 24-48 uur na brandwonden tot de dood leiden.
1e graads brandwond
Het bedekt alleen de epidermis. Zijn karakteristieke kenmerken zijn:
- roodheid van de huid, d.w.z. erytheem
- lichte zwelling
- pijnlijke brandende huid
Erytheem kan het gevolg zijn van een korte blootstelling aan stoom, niet erg heet water of sterk zonlicht. Het rood worden van de huid duurt meestal een paar dagen en geneest spontaan na afschilfering. De eerste graad van brandwonden brengt geen risico op littekens met zich mee.
In dit geval moet het verbrande gebied enkele tientallen seconden onder een stroom koud water worden gehouden. Oppervlakkige en kleine brandwonden kunnen ook worden gewassen met een wondreinigingsproduct. U kunt een preparaat pakken dat bijvoorbeeld polyhexanidine bevat - een stof die het wondgenezingsproces ondersteunt en de ontwikkeling van microbiële resistentie niet bevordert. Droog vervolgens de brandwond voorzichtig af met een steriel gaasje en breng een schoon, droog verband aan.
BELANGRIJK: Hoe zorg je voor een brandwondlitteken >>
Tweedegraads brandwond
Tweedegraads brandwonden kunnen optreden na het gieten van kokend water, hete olie of onder invloed van stoom, chemicaliën, etc.
Er is een tweedegraads oppervlakkige (II A) verbranding, die de epidermis en een deel van de dermis bedekt. Het volgende zal dan verschijnen:
- roodheid en zwelling
- blaren gevuld met gelige sereuze vloeistof
Blaren zijn dode opperhuid die wordt opgetild door het zich ophopen van weefselvloeistof eronder. Hier worden sterke ontstekings- en necrotische processen van de epidermis op de grens met de dermis waargenomen, vergezeld van:
- ernstige pijn
Genezing duurt ongeveer 10-14 dagen. Tweedegraads A-brandwonden laten slechts een lichte verkleuring achter.
Tweedegraads diepe verbranding (II B), die de epidermis en de gehele dikte van de dermis bedekt, wat zich manifesteert door:
- witte huid met rode vlekken (oppervlakkige necrose)
- pijn die minder is dan bij een stadium II A-brandwond omdat de zenuwuiteinden zijn beschadigd.
De wond heeft ongeveer 3 weken nodig om te genezen. Nadat de wonden zijn genezen, kunnen littekens ontstaan.
Belangrijk! Wanneer is een dokter nodig?Als het is gebeurd:
- brandwonden door elektrische stroom of bijtende stoffen, en de lengte van de wond is groter dan 2,5 cm, brandwonden aan de mond of luchtwegen, tweedegraads brandwonden en de wond is groter dan de hand van het slachtoffer;
- er zijn blaren of de huid is diep beschadigd;
- wanneer het slachtoffer lijdt aan chronische hart- en vaatziekten, diabetes of wanneer het slachtoffer een zwangere vrouw is.
Onthouden:
- kleed de wond altijd in wegwerphandschoenen om besmetting te voorkomen;
- bedek brandwonden niet met gips;
- smeer de wonden niet in met zalf of gel;
- als de brandwond medische aandacht vereist, geef de gewonde dan niets te drinken of te eten; het kan zijn dat u anesthesie nodig heeft en het voedsel dat u eet, maakt dit onmogelijk.
Derde graads brandwonden
Bij 3e graads brandwonden wordt vernietiging van de gehele huidlaag en vaak ook van de diepere weefsels waargenomen. Dit leidt tot huidnecrose. Nadat het necrotische deel droog is, worden witgrijze of gele korstjes gevormd. Een derdegraads brandwond veroorzaakt zeer ernstige pijn en het oppervlak van de verbrande huid is ongevoelig voor aanraking. Vervolgens wordt de scheiding van de dode delen en de vorming van granulatieweefsel en littekens waargenomen.
Dit soort brandwonden is het gevolg van langdurige blootstelling aan kokend water, hete olie en open vuur. Derde graads brandwonden vereisen vaak een chirurgische behandeling met huidtransplantaties.
4e graads brandwonden
Een extreme vorm van brandwonden is verkoling van weefsel. De necrose omvat alle weefsels tot op het bot. U kunt interne organen, spieren en pezen zien. Stage IV brandwonden kunnen het gevolg zijn van langdurige blootstelling aan vuur of een elektrische brandwond.
Systemische aandoeningen met 3e en 4e graads brandwonden
Afgezien van lokale laesies, veroorzaken brandwonden in de derde en vierde graad systemische stoornissen in de vorm van hypovolemische shock (die het gevolg is van massaal verlies van water en elektrolyten door verbrande oppervlakken), en vervolgens de zogenaamde brandwondenziekte, die wordt veroorzaakt door:
- pijn,
- verlies van bloedplasma,
- vergiftiging van het lichaam door geabsorbeerde afbraakproducten van weefseleiwitten.
Hoe uitgebreider het verbrandingsoppervlak, hoe groter de ontsnapping van vloeistof en eiwit uit het bloed naar gezwollen weefsels en blaren, en hoe groter de intensiteit van de laesies. Het risico op shock neemt ook toe. In dit geval is behalve de diepte (graad) van de verbranding ook de omvang erg belangrijk.
Hoe bereken je hoeveel procent van het lichaam wordt verbrand?
Om de omvang van de verbranding te berekenen, zijn de Berkow-tabellen of de zogenaamde regel van negen (9% hoofd, 9% elk bovenste ledemaat, 18% voorkant van het lichaam, 18% achterkant van het lichaam, 18% elk onderste ledemaat).
Bij kleine kinderen, vanwege het feit dat het hoofd verhoudingsgewijs veel groter is dan bij een volwassene, werd berekend dat het 18% van het lichaamsoppervlak uitmaakt en de onderste ledematen 13%. De rest blijft hetzelfde.
De "handregel" wordt ook gebruikt - het gebied van de hand van de patiënt is 1% van het lichaamsoppervlak.
Aanbevolen artikel:
Brandwonden door vuurwerk of rotjes. Eerste hulp bij brandwonden vuurwerk ...
