Behandeling met radioactief jodium wordt gebruikt bij aandoeningen van de schildklier waardoor dit orgaan overactief wordt. Radioactief jodium-131 is een alternatief voor chirurgische behandeling en heeft tot doel de overproductie van schildklierhormonen te remmen. Ga na wat radioactief jodiumbehandeling is, wat de indicaties zijn voor het gebruik en welke bijwerkingen kunnen zijn.
Behandeling met radioactief jodium wordt gebruikt bij aandoeningen van de schildklier om de activiteit van de schildklier te onderdrukken en zo de secretie van hormonen door dit orgaan te verminderen.
De straling van 131I werkt in op de cellen van de schildklier. Als gevolg van deze interactie vernietigen ze ze gedeeltelijk en remmen ze als gevolg daarvan de afscheiding van hormonen. Een bijkomend effect van behandeling met radioactief jodium is de verkleining van de hele klier.
Radioactieve jodiumbehandeling - indicaties
Behandeling met jodium 131 is geïndiceerd bij aandoeningen van de schildklier waarbij sprake is van een overproductie van schildklierhormonen, d.w.z. hyperthyreoïdie. Dit zijn voornamelijk de ziekte van Graves, nodulair (nodulair) schildklierstruma en toxisch adenoom. Het wordt ook gebruikt bij ziekten die geen verband houden met hyperthyreoïdie, maar met drukstruma op de luchtpijp.
Behandeling van de schildklier met jodiumisotoop is een alternatief voor chirurgie.
- Bij de behandeling van hyperthyreoïdie kan de jodium131I-radio-isotoop worden gebruikt, die zich ophoopt in de knobbeltjes of het parenchym van de schildklier en geleidelijk de cellen elimineert die overmatige hoeveelheden hormonen produceren - zegt prof. Bożena Birkenfeld van de afdeling Nucleaire Geneeskunde van de Pommeren Medical University in Szczecin.
- De beslissing over radio-isotoop of chirurgische behandeling wordt genomen wanneer farmacologische behandeling niet helpt of onvoldoende is. Welke behandelmethode zal worden gebruikt, hangt in grote mate af van de eigen beslissing van de patiënt: of hij er de voorkeur aan geeft een capsule met radioactief jodium door te slikken en naar huis terug te keren, of om de een of andere reden zal hij besluiten een operatie onder narcose te ondergaan en in het ziekenhuis te blijven - legt prof. Bożena Birkenfeld.
- Zowel behandeling met radio-isotopen als chirurgie kunnen leiden tot onvoldoende schildklierhormonen in het lichaam (hypothyreoïdie ontwikkelt zich) en hiervoor moeten dagelijks tabletten worden ingenomen. In veel gevallen wordt dit beschouwd als het gewenste effect van de therapie. Het gebruik van schildklierhormoonpillen veroorzaakt geen bijwerkingen als de dosering correct is. Het is vermeldenswaard dat de dosering van dergelijke medicijnen momenteel zeer nauwkeurig wordt gecontroleerd - zegt Dr. Maria Listewnik van de afdeling Nucleaire Geneeskunde van de Pomeranian Medical University in Szczecin.
Behandeling met radioactief jodium - contra-indicaties
De enige contra-indicaties voor behandeling met radioactief jodium zijn zwangerschap en borstvoeding.
Behandeling met radioactief jodium - hoe te bereiden?
Een week (en in sommige gevallen zelfs een maand) voordat de behandeling wordt gestart, moeten alle anti-schildkliermedicijnen en andere jodiumhoudende medicijnen (bijv. Levertraan) worden stopgezet. Andere medicijnen (bijv. Voor hoge bloeddruk, diabetes) moeten worden ingenomen zoals voorgeschreven
Het wordt aanbevolen om 2-3 uur voordat u de jodium-131-capsule inneemt een lichte maaltijd te eten.
Radioactieve jodiumbehandeling - wat is het?
1) Onderzoek
Voordat behandeling met radioactief jodium kan worden toegepast, zijn voorbereidende tests nodig om te bepalen of behandeling met 131I kan worden uitgevoerd.
De tests omvatten de bepaling van de concentratie van schildklierhormonen en antilichamen in het bloed, metingen van het vermogen om radioactief jodium op te nemen door de schildklier, scintigrafie (schildklierscintigrafie) en echografie van de schildklier (USG van de schildklier).
In geselecteerde gevallen wordt een extra fijne naaldbiopsie van de schildklier uitgevoerd om de ontwikkeling van een neoplastisch proces in de schildklier van de patiënt uit te sluiten. De resultaten van deze tests worden beoordeeld door de behandelende arts tijdens het kwalificerende bezoek voor radioactief jodiumtherapie.
Een specialist in nucleaire geneeskunde beslist of de patiënt in aanmerking komt voor deze behandeling. Het tijdstip van toediening van een dosis radioactief jodium wordt bij elke patiënt afzonderlijk bepaald.
2) Toediening van radioactief jodium
Bij vrouwen wordt een zwangerschapstest uitgevoerd voordat radioactief jodium wordt toegediend (op de dag van de geplande behandeling).
Als de symptomen van hyperthyreoïdie verergeren een paar dagen na het innemen van jodium-131 (verhoogde nerveuze prikkelbaarheid, snelle of onregelmatige hartslag, zweten, trillende handen), raadpleeg dan een endocrinoloog of een nucleair geneeskundige.
De behandeling bestaat uit het toedienen van een capsule (qua grootte en vorm vergelijkbaar met capsules van populaire antibiotica) met radioactief jodium-131, die moet worden doorgeslikt. Nadat het het lichaam is binnengekomen, wordt het radioactieve jodium opgenomen door de schildklier en vernietigt de straling het hyperactieve weefsel. Op deze manier wordt de activiteit van de schildklier geremd, en dus - de productie van hormonen door dit orgaan wordt verminderd.
Een groot deel van de radioactieve isotoop wordt opgevangen door de schildklier en blijft daar ongeveer enkele weken actief. Een deel van de toegediende radiofarmaceutische dosis in de eerste dagen na behandeling met 131I wordt echter uitgescheiden met urine, zweet en feces.
Na toediening van het preparaat gaat de patiënt naar huis - er is geen ziekenhuisopname nodig.
Het is de moeite waard om te weten dat radioactief jodium een medicijn is dat wordt geproduceerd en geïmporteerd in fabrieken voor nucleaire geneeskunde in doses die voor elke patiënt afzonderlijk worden besteld op basis van eerder uitgevoerde tests en aanbevelingen van een gespecialiseerde arts.
Diagnostiek, toediening van radioactief jodium en zorg gedurende een jaar vanaf de toediening van de dosis van het preparaat met 131I worden uitgevoerd op basis van het contract van het betreffende centrum met het National Health Fund, daarom wordt de patiënt die in aanmerking komt voor de therapie gratis behandeld.
- Tijdens de tests beoordeelt de arts het vermogen van de schildklier van de patiënt om jodium te accumuleren (het menselijk lichaam neemt radioactief jodium op dezelfde manier op als jodium uit andere bronnen, zoals zeevis). Echoscopisch onderzoek en scintigrafie van de schildklier worden uitgevoerd, evenals laboratoriumtests, inclusief de concentratie van anti-schildklierantistoffen in het serum, en mogelijk een fijne naaldbiopsie om de aard van de gedetecteerde knobbeltjes te onderzoeken en een tumor uit te sluiten - zegt prof. Bożena Birkenfeld.
3) Controle bezoeken
Na toediening van de therapeutische dosis 131I worden vervolgonderzoeken uitgevoerd om de effectiviteit van de behandeling te helpen beoordelen. De eerste check-up vindt plaats binnen één tot drie maanden na de behandeling, de volgende check-ups worden na 6 en 10 maanden uitgevoerd.
Af en toe wordt de schildklier onderactief of blijft hij onderactief. Het meest voorkomende effect van deze therapie is het bereiken van een normale schildklierfunctie. De therapie kan ook worden gebruikt bij kinderen en vrouwen in de reproductieve periode.
Volgens de deskundige, Dr. Maria Listewnik van de afdeling Nucleaire Geneeskunde van de Pomeranian Medical University in SzczecinZowel behandeling met radio-isotopen als chirurgie kunnen leiden tot onvoldoende schildklierhormonen in het lichaam (hypothyreoïdie ontwikkelt zich) en vereist dagelijkse tabletten. In veel gevallen wordt dit beschouwd als het gewenste effect van de therapie. Het gebruik van schildklierhormoonpillen veroorzaakt geen bijwerkingen als de dosering correct is. Het is vermeldenswaard dat de dosering van dergelijke medicijnen momenteel zeer zorgvuldig wordt gecontroleerd.
BelangrijkEen vrouw mag niet zwanger worden na behandeling met radioactief jodium gedurende 12 maanden
Anticonceptie moet worden gebruikt gedurende ongeveer een jaar na ontvangst van radioactief jodium om zwangerschap te voorkomen. Het is de tijd die nodig is om het DNA van alle voortplantingscellen die door schadelijke straling zijn beschadigd, te herstellen.
Behandeling met radioactief jodium - wat te doen na ontvangst van radioactief jodium?
1. Eet geen voedsel tot twee uur na toediening van het medicijn, maar daarna kunt u gewoon eten, er is geen indicatie voor dieetbeperkingen. Dit is een ongetwijfeld voordeel van therapie met het gebruik van radiofarmaca - de patiënt heeft geen te maken met aanvullende beperkingen.
Iemand die met radioactief jodium wordt behandeld, is met ziekteverlof. Straling van de ingenomen dosis brengt de patiënt niet in gevaar en vormt ook geen bedreiging voor mensen uit de directe omgeving van de patiënt, op voorwaarde dat de medische aanbevelingen worden opgevolgd.
2. Gedurende meerdere dagen (3-4) moet u:
- minimaliseer het verblijf in dezelfde kamer met andere leden van het huishouden
- drink veel vloeistoffen om radioactief jodium uit uw lichaam te verwijderen dat niet sneller door de schildklier wordt opgevangen
- Zuig op snoep of kauwgom om de vorming van jodium in de speekselklieren te verminderen
- spoel het toilet twee keer door
- Was de badkuip of het peuterbad grondig na het baden
- was uw handen vaak
- zich onthouden van geslachtsgemeenschap
- slapen in een apart bed
- ondergoed en beddengoed moeten apart worden gewassen en grondig worden uitgespoeld
Vermijd nauw contact met kinderen en zwangere vrouwen gedurende minimaal 2 weken
Na toediening van radioactief jodium zendt de patiënt straling uit (de intensiteit hangt voornamelijk af van de dosis die de patiënt heeft gekregen) totdat het radioactief jodium niet uit het lichaam wordt uitgescheiden, wat ongeveer 2 weken aanhoudt. Vormt het een bedreiging voor het milieu? Iemand in de gang passeren, naast je in de bus staan of zelfs handen schudden is geen bedreiging. Het kan echter gevaarlijk zijn om dicht bij een persoon te blijven na een behandeling met radioactief jodium gedurende meer dan 24 uur. Om deze reden moet een persoon die dit type therapie heeft ondergaan, het contact met leden van het huishouden tot een minimum beperken. De voorzorgsmaatregelen zijn vooral van toepassing op kinderen en zwangere vrouwen, aangezien radioactief jodium voor hen bijzonder gevaarlijk is. Vermijd gedurende minimaal twee weken na toediening van radioactief jodium nauw en langdurig contact met zwangere vrouwen en jonge kinderen (knuffelen, slapen in één bed, enz.).
Bibliografie:
- Birkenfeld B., Listewnik M., Diagnostiek van schildklieraandoeningen, Nucleaire geneeskunde Moleculaire beeldvorming, Ed. Birkenfeld B., Listewnik M. uitgeverij van de Pomeranian Medical University in Szczecin, 2011
- Graban W., Kobylecka M., Het gebruik van radioactieve isotopen, Radiologia Diagnostyka imowa, Red. Pruszyński B., PZWL Medical Publishing, Warschau 2002
- Gawrychowski J., Jarząb B. Ziekten van de schildklier en bijschildklieren. Diagnostiek en behandeling. MediPage sp. Z o.o., Warschau 2014
- Jastrzębska H., Hyperthyreoïdie, Diagnose en behandeling van schildklieraandoeningen, Ed. Gietka-Czernel M., Wetenschappelijk Informatiecentrum "Polfa", Warschau 2002, 71-91, 101-105
.jpg)
