De dunne darm is het langste segment van het spijsverteringsstelsel. Bij volwassenen is dat gemiddeld 6 meter. Het is verantwoordelijk voor de opname van voedingsstoffen uit voedsel in de bloedbaan, deze door het lichaam te verdelen en te gebruiken in de processen die nodig zijn voor het leven. Hoe is de dunne darm precies opgebouwd? Wat gebeurt er in de verschillende stadia?
Inhoudsopgave
- Functies van de dunne darm
- Wat gebeurt er in de twaalfvingerige darm?
- Wat gebeurt er in het jejunum?
- Wat gebeurt er in het ileum?
- Ziekten van de dunne darm
De dunne darm bevindt zich tussen de maag en de dikke darm. Het is het langste deel van het spijsverteringsstelsel. Bij een volwassen mens bereikt het 6-8 m, hoewel het gebeurt dat mensen bij wie een deel van dit orgaan is verwijderd uit de zogenaamde korte darmsyndroom, ze verteren goed, zelfs met een darm van 1,5-2 meter lang. Om dit te laten gebeuren, moet echter aan de volgende voorwaarde zijn voldaan: een goed werkende ileocecale klep (Bauhins-klep) die de dunne darm van de dikke darm scheidt. Belangrijk is dat de darm zichzelf kan regenereren. Kinderen bij wie een deel van hun darm is verwijderd maar 50-60 cm is gehouden, hebben een goede kans dat de darm lang genoeg wordt om zijn functie ten volle te kunnen vervullen.
De dunne darm begint direct achter de maag. Het eerste fragment kan worden gedefinieerd als de pylorus, waardoor voedsel uit de maag de twaalfvingerige darm binnenkomt. De twaalfvingerige darm gaat over in het jejunum, dat op zijn beurt overgaat in het ileum. De dunne darm eindigt met de genoemde ileocecale klep, die voorkomt dat de bacteriële flora van de dikke darm de dunne darm binnendringt. Als de klep goed werkt, is de dunne darm in dit opzicht absoluut schoon. Als het niet lukt, lopen we het risico op bacteriële overgroei.
De darmwanden zijn sterk gespierd en dankzij peristaltische bewegingen (ritmische, golfachtige samentrekkingen) verplaatsen ze de chymus (chymus) naar beneden. De darm is bekleed met een goed doorbloed slijmvlies met talrijke slijmklieren. De darm (lumen) is in het begin ongeveer 4 cm breed, maar versmalt en bereikt aan het einde 2,5 cm.
Luister naar de structuur van de dunne darm en zijn functies. Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tips.Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Functies van de dunne darm
- productie van darmsap of spijsverteringssap bestaande uit geëxfolieerde cellen in het darmepitheel en een oplossing die spijsverteringsenzymen bevat zoals proteasen die eiwitten en oligopeptiden afbreken tot aminozuren; De afscheiding van darmsap wordt hormonaal gestimuleerd onder invloed van de chymus
- vertering van voedsel - eiwitten worden verteerd door trypsine en chymotrypsine, vetten worden afgebroken door lipase en koolhydraten - door amylase; als resultaat van deze processen worden macronutriënten afgebroken in samenstellende delen en kunnen ze in het bloed worden opgenomen en daarmee naar elke cel van het lichaam worden getransporteerd
- opname van voedingsstoffen
Wat gebeurt er in de twaalfvingerige darm?
De twaalfvingerige darm bevindt zich aan de achterkant van de buikholte en heeft de vorm van een langwerpige zak van 25-30 cm lang. Het is het enige deel van de dunne darm dat duidelijk kan worden gescheiden van de rest (het jejunum en het ileum die volgen, hebben geen merkbare grens tussen hen). Bij de constructie van de twaalfvingerige darm onderscheiden we:
- het bovenste deel (pad), dat begint ter hoogte van de 1e lendenwervel bij de pylorus en eindigt bij de hals van de galblaas
- aflopend (dwars) deel dat verticaal naar beneden loopt vanaf de hals van de galblaas tot ter hoogte van de 3e lendenwervel
- stijgend (lager), dat aanvankelijk horizontaal verloopt, dan schuin omhoog, ter hoogte van de lendenwervel II, met de duodenoculaire flexie gaat het over in het jejunum.
De gedeeltelijk verteerde chymus bereikt de twaalfvingerige darm en vermengt zich met pancreassap (alkalische pancreassecretie), gal (leverafscheiding), spijsverteringssappen uit de klieren van Lieberküh en Brunner's klierafscheiding (sterk alkalische afscheiding die zuur voedsel neutraliseert dat uit de maag komt).
Hier worden eiwitten, koolhydraten en vetten afgebroken tot onderdelen die het lichaam kan opnemen en gebruiken. In de twaalfvingerige darm wordt bijvoorbeeld het meeste ijzer opgenomen.
Wat gebeurt er in het jejunum?
Het jejunum is ongeveer 2/5 van het bovenste deel van de dunne darm (exclusief de twaalfvingerige darm).
Het meest karakteristieke kenmerk van de structuur van de darm zijn de darmvlokken, evenals de microvilli die zich op de villi bevinden. Dit zijn uitsteeksels van het slijmvlies, die het opnamegebied van de darm tot 250 m2 vergroten.
Via de darmvlokken komen de opneembare moleculen in het bloed en daarmee in de cellen van het hele lichaam. Het belangrijkste proces van opname van voedingsstoffen uit voedsel vindt plaats in het jejunum.
Wat gebeurt er in het ileum?
Het ileum is ongeveer 3 meter lang en beslaat ongeveer 3/5 van het onderste deel van de dunne darm. Daarin vinden laatste processen van voedselopname plaats.
In het ileocecale gebied, d.w.z. waar de dunne darm en de dikke darm samenkomen, worden vitamine B12 en galzuurzouten opgenomen. Ook hier vindt verdere heropname van water plaats, hoewel in het ileum "rest" voedsel nog in vloeibare vorm is.
Het is de moeite waard eraan toe te voegen dat het jejunum en ileum intraperitoneaal liggen, bevestigd aan de achterwand van de buikholte met een mesenterium, wat hun grote mobiliteit mogelijk maakt. Dankzij het mesenterium vormt de darm lussen die tussen afzonderlijke delen van de dikke darm liggen.
Zoals gezegd is het moeilijk om een duidelijke lijn te trekken tussen het jejunum en het ileum. Wat deze twee delen van het spijsverteringsstelsel onderscheidt, is absoluut de locatie (de kronkelende is dichter bij de dikke) en de diameter (de kronkelende is smaller dan de lege). Bovendien zijn er in het ileum veel meer lymfeklieren in het slijmvlies die bijdragen aan het opbouwen van de immuniteit van het lichaam. Ze maken deel uit van het lymfestelsel en lijken op kleine lymfeklieren. Ze bevatten lymfocyten die verantwoordelijk zijn voor de humorale immuunrespons. Lymfatische knobbels worden door het hele lichaam aangetroffen, maar het ileum is het meest overvloedig.
Ziekten van de dunne darm
- zweren in de twaalfvingerige darm
- coeliakie
- De ziekte van Whipple
- bacterieel overgroei-syndroom (blind-loop-syndroom)
- kortedarmsyndroom
- intussusceptie
- lekdarmsyndroom
- proteïne-verliezende enteropathie
- tumoren
---przyczyny-objawy-i-leczenie.jpg)
