De meeste Poolse vrouwen leren over anticonceptie van de pers en hun vrienden. Pas op de derde plaats wordt de dokter genoemd.
Intermitterende omgang en een huwelijkskalender zijn nog steeds de meest populaire beschermingsmethoden tegen zwangerschap in ons land door vrouwen die een vaste relatie onderhouden. Tieners gebruiken meestal condooms. De methode kan ineffectief zijn, maar beschermt in ieder geval tegen seksueel overdraagbare aandoeningen.
Lezen: Anticonceptie: natuurlijk, mechanisch, hormonaal
Poolse vrouwen kiezen voor ineffectieve anticonceptiemethoden. Wat zijn de gevolgen hiervan?
Prof. Romuald Dębski, hoofd van de kliniek voor verloskunde en gynaecologie van de CMKP in het Bielany-ziekenhuis in Warschau: ondergronds en abortustoerisme ... Het is ook verlaten kinderen en de stress ervaren door veel vrouwen die bang zijn voor een nieuwe en onverwachte zwangerschap. Maar er is een gedragsverandering op dit gebied. Steeds meer vrouwen willen niet op het toeval vertrouwen en kiezen voor veilige anticonceptie. 12 procent vrouwen die regelmatig geslachtsgemeenschap hebben en niet zwanger willen zijn, gebruiken hormonale anticonceptie, maar nog steeds veel minder dan in West-Europese landen. Spiraaltjes worden gebruikt door ongeveer 3%, terwijl in Europa meer dan 8%. Het plaatje wordt compleet gemaakt door gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek: bijna 60 procent. huwelijken in Polen worden gesloten vanwege zwangerschap. Slechts een tiental procent ervan gaat langer dan 1-2 jaar mee.
Is het gemakkelijk om een recept voor een voorbehoedsmiddel te krijgen?
R.D.: Eigenlijk ja. Maar het komt voor dat de gynaecoloog weigert een dergelijk recept uit te geven. In grote steden, waar veel doktoren werken, kun je naar een andere. Het is erger in kleine steden waar maar één dokter is. Als hij weigert, heeft de vrouw een probleem, want ze kan niet altijd naar een andere stad gaan.
Heeft de arts het recht om een recept voor anticonceptie te weigeren?
R.D.: Hij kan dat doen. Maar dan moet het een plaats aangeven waar een vrouw het kan krijgen. Bovendien moet hij zelf een afspraak maken met de patiënt. Ik denk echter dat het weigeren van anticonceptie een slechte gewoonte is. Natuurlijk zijn we vrije mensen en hebben we het recht om onze keuzes te maken. Ik begrijp het en respecteer het. Het wereldbeeld van de dokter is echter zijn privéaangelegenheid en mag zijn professionele activiteiten niet beïnvloeden. Als de arts dergelijke diensten niet wilde verlenen, zou hij een andere specialisatie kunnen kiezen, waar dergelijke dilemma's niet zijn.
ProbleemWe zijn ver van Europa
Minder dan 40 procent. Poolse vrouwen worden beschermd tegen ongewenste zwangerschappen - dit is het resultaat van onderzoek in 15 Europese landen. Ook beginnen we uiterlijk met voorbehoedsmiddelen. De gemiddelde Europeaan bereikt ze op 18-jarige leeftijd, terwijl de Poolse vrouw pas na de leeftijd van 25 jaar bereikt. Dit betekent echter niet dat we zo lang onthouden van onthouding. We beginnen met seks rond de leeftijd van 17, maar tot onze 25ste gebruiken we methoden met een hoog risico op zwangerschap.
Het is een theorie. Wat is de praktijk?
R.D.: Het kan verschillen. Tieners bevinden zich in de moeilijkste situatie, zelfs degenen die hun moeder komen bezoeken. Een 17-jarig meisje dat om anticonceptie vraagt, wordt vaak uitgescholden en, ontmoedigd, verlaat ze het kantoor. De dokter denkt dat hij voor haar moreel heeft gezorgd, maar hij denkt niet dat het het meisje er toch niet van zal weerhouden seks te hebben.
Na zo'n gesprek komt het meisje vaak met een ongewenste zwangerschap naar het volgende bezoek aan de gynaecoloog. Agressieve tegenstanders van elk type anticonceptie of degenen die alleen natuurlijke methoden accepteren, denken niet na over de gevolgen van hun acties. En er is geen gebrek aan tragedie.
Nog meer controverse wordt veroorzaakt door de zogenaamde tablet na ...
R.D .: Veel artsen accepteren deze pil niet omdat ze denken dat het een abortuseffect heeft. Het wordt ook niet geaccepteerd door de kerk, en dus ook door die artsen die geen voorbehoedsmiddelen voorschrijven. De noodpil die vóór de eisprong wordt ingenomen, werkt als voorbehoedsmiddel. Doorgeslikt na geslachtsgemeenschap tijdens de eisprong voorkomt ook zwangerschap, omdat het ei hierdoor niet in de baarmoeder kan implanteren. Persoonlijk beschouw ik altijd het minste kwaad. Wat is beter voor de gezondheid van een vrouw:
Lezen: Anticonceptie voor vergeetachtigen
een pil slikken of een zwangerschap afbreken? Medisch gezien is het slikken van een pil honderd keer veiliger dan een operatie. In sommige Europese landen zijn dergelijke maatregelen beschikbaar bij benzinestations. De autoriteiten van deze landen hebben geconcludeerd dat het voor vrouwen veiliger zal zijn als de tablet direct beschikbaar komt. U kunt het niet overdoseren, want zelfs het inslikken van veel zuigtabletten leidt tot braken en diarree. In de medische literatuur is geen enkel overlijden gemeld na het innemen van zo'n tablet. Er zijn echter veel meldingen van schade en sterfgevallen veroorzaakt door pijnstillers en acetylsalicylzuurmedicijnen die in elke supermarkt kunnen worden gekocht. Postcoïtale pillen zijn natuurlijk geen vervanging voor anticonceptie, maar een vrouw die geen vaste partner heeft of onzekere methoden gebruikt, moet haar thuis hebben. Zoals het gezegde luidt - voor het geval dat. Naar mijn mening is er niets afkeurenswaardigs aan. Een ander argument hiervoor is dat in de VS, waar de tablet algemeen verkrijgbaar is, het aantal abortussen met 1/5 is afgenomen.
Reageren vrouwen mentaal op dezelfde manier op zwangerschapsafbreking en het nemen van de pil?
R.D.: Oh nee! Zwangerschapsafbreking is voor een vrouw altijd een traumatische ervaring. Dit is de slechtst mogelijke manier om ongewenste zwangerschap te voorkomen. Bij het nemen van de pil denken de meeste vrouwen dat ze een voorbehoedsmiddel hebben gebruikt en niet dat ze een abortus hebben ondergaan. Dit is een fundamenteel verschil.
Hoe beoordeelt u het kennisniveau van Poolse vrouwen over anticonceptie?
R.D.: Het kan verschillen. Er zijn vrouwen die er geen flauw idee van hebben, en sommigen die veel weten. Naar mijn mening moet de basiskennis over anticonceptie worden doorgegeven aan ouders. Moeder op dochter en vader op zoon. Later moet de school zich aansluiten bij het proces van verbreding en consolidatie van deze kennis. Hoe dan ook, het hele proces van seksuele voorlichting zou heel vroeg moeten beginnen, misschien zelfs op de kleuterschool, zodat kinderen leren over de verschillen tussen de seksen, welk gedrag ze zich kunnen veroorloven en waartegen ze zich kunnen beschermen. Het gaat natuurlijk niet om het aanleren van sekstechnieken of anticonceptie. Het is überhaupt belangrijk om over seksualiteit te praten, de noodzaak om naar de gynaecoloog te gaan, hoe je je moet voorbereiden op het eerste bezoek, dat het beter is om bijvoorbeeld een rok te dragen dan een broek, omdat je niet zonder hoezen naar de fauteuil hoeft te gaan. Ik vind ook dat ouders hun kinderen moeten leren over het medische en gezondheidsverleden van hun familie. Het is goed om te weten waarom oma stierf. Ik hoor vaak van mijn patiënten: "Oma stierf van ouderdom". Hoe oud was zij? "A, 52". Als ik hoorde dat ze stierf aan een hartaanval of borstkanker, zou ik weten waar ik op moest letten, welke tests ik moest bestellen, wat en of ik überhaupt voor anticonceptie moest kiezen. Terug naar school: in plaats van over bijen te praten, is het beter om te praten over dingen die belangrijk zijn voor de toekomst van iedereen.
Is het waar dat een vrouw veel moet testen voordat ze met anticonceptie begint?
R.D .: Het heeft geen zin om alle mogelijke tests uit te voeren. Als een vrouw zwanger was, een gezond kind baarde en de zwangerschap rustig verliep, d.w.z. ze had geen problemen met de lever (cholestase) - volgens de aanbevelingen van de Poolse Gynaecologische Vereniging - kan worden aangenomen dat er geen contra-indicaties zijn voor het gebruik van hormonale anticonceptie. Het risico, of liever gezegd de belasting van het lichaam, verbonden aan het gebruik van hormonale middelen is veel lager dan in het geval van zwangerschap zelf.
Hoe zit het met vrouwen die niet zijn bevallen?
R.D.: De zogenaamde Leidse mutatie. Het is een factor V-mutatie van het stollingssysteem, die, indien aanwezig (en dit geldt voor 5% vanvrouwen) verhoogt het risico op het ontwikkelen van een trombo-embolie. De ziekte is zeldzaam, maar buitengewoon gevaarlijk. Het manifesteert zich als diepe veneuze trombose, die niet mag worden verward met spataderen. Het kan leiden tot longembolie en beroertes. Deze ernstige ziekten komen vaker voor bij vrouwen die orale anticonceptie gebruiken.
Dus hoe moet u deze anticonceptiemethode kiezen die ideaal is voor een bepaalde vrouw?
R.D .: Allereerst rekening houdend met de gezondheidstoestand, maar ook met de behoeften en voorkeuren. In Polen wordt de anticonceptiemethode of het type tablet aanbevolen onder invloed van reclame, mode en de golf van seizoensgebonden populariteit van een preparaat. Zo zou het niet moeten zijn! De juiste selectie van de anticonceptiepil moet gebaseerd zijn op de kennis van de samenstelling, het gehalte aan individuele hormonen en hun effect op het lichaam. Als ik niet weet dat er bijvoorbeeld gestagen in de pil zit, die sowieso werkt, en in de andere, drospirenon, die anders werkt - dan kan ik niet de juiste pil kiezen. Bij het kiezen van anticonceptie die past bij de behoeften en voorkeuren van een vrouw, moet een arts zijn kennis baseren op al haar gezondheidsproblemen en de eigenschappen van de ingrediënten van een bepaalde pil. Ik wil duidelijk zeggen dat er niet zo'n reeks hormonale of laboratoriumtests bestaat die duidelijk zullen aantonen dat we een X- of Y-tablet zullen voorstellen.
Welke schade kan een slecht gekozen anticonceptie toebrengen aan een vrouw?
R.D .: De patiënt tolereert mogelijk een onjuist gekozen anticonceptie niet. Het kan frequente hoofdpijn, langdurig spotten, depressieve stemming of libido aangeven. Complicaties zoals veneuze trombose kunnen optreden als geen rekening wordt gehouden met de medische toestand van een patiënt of als de geschiedenis van haar naaste familie niet nauwkeurig wordt verzameld.
Alle hoop is dus in hooggekwalificeerde gynaecologen, hun nieuwsgierigheid en vriendelijke houding tegenover vrouwen ...
R.D.: Ik hoop dat er al veel van dergelijke artsen zijn, en er zullen er meer en meer komen. Gynaecologen bevinden zich in een bijzondere en bevoorrechte positie omdat ze veel gezondheidsgedragingen van vrouwen kunnen beïnvloeden. Dit geldt niet alleen voor de goede werking van het voortplantingssysteem. Als een zwangere vrouw diabetes of problemen met de bloedsomloop heeft, moet ze van de gynaecoloog horen - en meestal horen - hoe ze te werk moet gaan, welk dieet ze moet volgen, enz. Bij het verlaten van het kantoor moet de vrouw haar borsten laten onderzoeken. De dokter moet haar aanmoedigen om cytologie, echografie van de borsten of mammografie te doen, haar eraan herinneren dat elke 10 jaar een colonoscopie moet worden uitgevoerd en haar vragen naar de gezondheid van ... haar partner. Natuurlijk ben ik geen idealist, en ik weet dat dit niet altijd het geval is. Sommige gedragingen van artsen zouden door de vrouwen zelf moeten worden afgedwongen. Een bezoek aan de gynaecoloog kan niet beperkt blijven tot het onderzoeken van de patiënt en het opstellen van een recept voor anticonceptie.
