We kunnen niet praten over de dood, vooral niet met kinderen. Of we doen alsof we liegen, of we vermijden dergelijke gesprekken helemaal. Ondertussen kan een kind niet worden misleid en mag het niet worden bedrogen. Hoe vertel je een kind dat mama of papa dood is, dat oma voor altijd weg is?
Hoe praat je met een kind over de dood? Hoe vertel je een kind dat moeder, vader, grootmoeder - iemand die heel dicht bij hem staat, hem nooit meer zal knuffelen? Het kind weet niet waarom, op de vraag waarom papa zo lang niet terugkomt, mama antwoordt dat hij weg is en veel huilt, hoewel papa vroeger ook wegging en mama niet huilde ...
Lezen: als dierbaren overlijden
Ondertussen kan een kind niet worden misleid en mag het niet worden bedrogen. Hij voelt, net als een volwassene, sterke emoties op dit moment, ervaart en lijdt op dezelfde manier. En omdat het klein is en nog niet veel dingen begrijpt, vereist het op deze moeilijke momenten bijzonder zorgvuldige zorg - zegt psycholoog dr. Katarzyna Korpolewska.
Lezen: Rouwen kost tijd
- Je moet met het kind over de dood praten, maar wel op zo'n manier dat je hem niet bang maakt, hem niet blijvend letsel toebrengt of hem verwondt. Het is niet gemakkelijk, maar je moet het proberen. Als we zelf in zo'n toestand verkeren dat we niet kunnen praten, vraag het dan aan iemand anders, een andere naaste die het kind vertrouwt.
Lezen: er is eerst een schok
Zeker, het is veel gemakkelijker om thuis met een kind over de dood te praten, waar het geen taboe was, waar het kind al de dood is meegemaakt, bijvoorbeeld van een geliefd huisdier.
Wat absoluut niet gezegd mag worden als je met een kind over de dood praat
- dat iemand stierf omdat het kind zich misdroeg, die dood is een soort straf voor zijn slechte gedrag. Dit kan leiden tot blijvend letsel en bijgevolg zelfs tot ernstige ziekte;
- dat "degenen die God liefheeft vroeg vertrekken", dat wil zeggen, God neemt degenen die Hij het meest liefheeft. Dit is beslist niet hoe een kind zich Gods liefde voorstelt en een dergelijke verklaring zou hem veel negatieve, buitengewoon ongepaste gevoelens kunnen bezorgen;
- dat God mama, papa of oma met zich meenam omdat hij heel veel van ze hield. Zo'n argumentatie komt als een schok voor het kind;
- dat een geliefde niet stierf, maar nu ergens anders woont, op de begraafplaats. Zo'n vertaling kan later in veel moeilijke situaties resulteren, een kind wil bijvoorbeeld een geliefde in haar "nieuwe appartement" zien ...
- dat een geliefde leeft en terug zal komen, maar het is nog niet bekend wanneer. Dit is een van de slechtste vertalingen. Een leugen die op geen enkele manier kan worden teruggedraaid.
Wat en hoe te praten als je met een kind over de dood praat
- Waarheid. Dit is de basis. Dat een geliefde is overleden en nooit meer terug zal komen. Het is heel erg belangrijk. Omdat een kind, opgevoed met tekenfilms en andere vormen van communicatie, waarin de dood wordt getoond als iets omkeerbaars, soms op een bijna amusante manier, gelooft dat iemand nu alleen nog maar "schijn" is overleden. Zeggen dat een overleden persoon niet meer terugkomt, is vooral belangrijk voor jonge kinderen tot 5 jaar. Omdat de kleine man zich in deze periode nog niet bewust is van het verstrijken van de tijd. Voor hem is de dood een soort droom. Iemand valt in slaap en wordt dan wakker en het is weer hetzelfde. En een kind, zelfs een kleintje, zou moeten weten dat dit een droom is waaruit je niet meer wakker kunt worden.
- Oudere kinderen associëren de dood al correct, maar schrijven het toe aan oude mensen. En je moet ze uitleggen dat dit niet altijd het geval is.
- Gebruik voorbeelden van dieren, planten die doodgaan omdat ze ziek worden, omdat iemand ze pijn heeft gedaan, want zo vallen de omstandigheden samen. Soms kun je verwijzen naar een sprookje.
- Bied het kind aan om een tekening te maken of schrijf een brief aan de overledene. Dit zal je emoties kalmeren en het gemakkelijker maken om het tragische nieuws te accepteren.
- Verberg uw eigen gevoelens niet. Het kind zal merken dat er toch iets voor hem verbergt. Om met hem te huilen en te zeggen dat het normaal is in dergelijke omstandigheden, want zo wordt het verdriet uitgedrukt.
- Benadruk dat de overledene heel veel van het kind hield en zeker zou willen dat het gelukkig en glimlachend is. Dat huilen is nu nodig, maar dat huilen reinigt en dan gaat het leven verder.
- En vooral - toon uw kind meer liefde, tederheid, knuffel ze vaker.
