Cerebellaire tumoren behoren tot de groep van tumoren van het centrale zenuwstelsel. Ze kunnen zowel goedaardig als kwaadaardig zijn, zowel primair als het resultaat van uitzaaiingen uit andere organen. Cerebellaire tumoren kunnen een aantal specifieke symptomen hebben die het mogelijk maken te vermoeden dat kanker zich heeft ontwikkeld in dit deel van de hersenen - wat zijn de symptomen?
Cerebellaire tumoren zijn goed voor ongeveer 20 procent van de CZS-tumoren bij volwassenen en ongeveer 70 procent bij kinderen. Tumoren van het centrale zenuwstelsel zijn onderverdeeld in supratentoriaal en subtentoriaal - deze verdeling is gebaseerd op het feit of de tumor boven de cerebellaire tent of onder deze structuur groeit.
Subtentoriale tumoren worden tumoren van de achterste fossa van de schedel genoemd. De daar bevindende structuren omvatten onder meer het cerebellum en de hersenstam. Tumoren van de fossa van de achterste schedel worden voornamelijk bij kinderen aangetroffen - van alle hersentumoren die in deze leeftijdsgroep worden aangetroffen, bevindt zich tot 70% op deze locatie. Bij volwassenen vormen proliferatieve ziekten in de achterste fossa van de schedel tot 20% van alle CZS-tumoren. Over het algemeen zijn de meest voorkomende tumoren van de fossa achterste schedel die welke voorkomen in het cerebellum.
Cerebellaire tumoren: typen
Zowel goedaardige als kwaadaardige tumoren kunnen zich in het cerebellum ontwikkelen. In het laatste geval kan het cerebellum zowel de locatie zijn van de primaire tumorfocus als de plaats van tumormetastase van een ander orgaan (bijv. Borst, long of nier).
De veranderingen die zich in het cerebellum kunnen ontwikkelen, zijn voornamelijk:
- medulloblastoom
- ependymomen (ependymomen)
- primaire neuro-ectodermale tumoren
- gliomen (glioblastoom)
- astrocytomen (astrocytoom)
- papillomen van de choroïde plexus (papilloma)
- hemangiomen (hemangioblastoom)
Veranderingen die het beeld kunnen geven van een cerebellumtumor, en die tegelijkertijd niet kankerachtig zijn, zijn abcessen van het cerebellum, cysten van dit orgaan en ingekapselde parasieten (bijv. Striemen).
Lees ook: Symptomen van een hersentumor. Wat zijn de symptomen van een hersentumor? Een neuroom is een tumor van het zenuwstelsel. Neuroomsymptomen en behandeling Pseudo-hersentumor - verhoogd intracranieel druksyndroomCerebellaire tumoren: oorzaken
De redenen waarom mensen cerebellaire tumoren ontwikkelen, worden niet volledig begrepen. Genetische aandoeningen worden beschouwd als de mogelijke oorzaken van cerebellaire tumoren. Deze omvatten bijvoorbeeld mutaties van suppressorgenen (d.w.z. die waarvan de rol is om te voorkomen dat pathologische cellen zich voortplanten), evenals verschillende genetische ziekten die verband houden met een verhoogde aanleg voor het optreden van neoplasmata van het centrale zenuwstelsel, zoals bijvoorbeeld het Li-Fraumeni-syndroom (in met een verhoogd risico op medulloblastoom). Blootstelling aan verschillende soorten toxische stoffen en het ondergaan van radiotherapeutische behandeling worden ook beschouwd als waarschijnlijke oorzaken van cerebellaire tumoren.
Tumoren van het cerebellum: symptomen
Symptomen van cerebellaire tumoren zijn afhankelijk van zowel hun specifieke locatie en grootte, als van het type van een bepaalde tumor en de aard van de groei. Wek het vermoeden op van een tumor van het centrale zenuwstelsel in het cerebellum, met name aandoeningen als:
- dysmetrie (op zijn beloop hebben patiënten problemen met de juiste beoordeling van de afstand, evenals met het stoppen van de motorische activiteit op elk moment)
- ataxie (geassocieerd met verminderde motorische coördinatie, de manifestatie ervan kan bijvoorbeeld zijn lopen met wijd uit elkaar geplaatste benen)
- nystagmus
- hemiplegie
- verlamming van oogbewegingen, dubbel zien (treedt op als gevolg van druk op de hersenstam en op de kernen van de hersenzenuwen - oculomotorisch, blok en abductie)
De ontwikkeling van een cerebellaire tumor leidt vaak tot een verhoging van de intracraniale druk. Wanneer deze aandoening optreedt, kunnen patiënten zich ontwikkelen:
- ernstige hoofdpijn
- braken
- duizeligheid
- hydrocephalus (dit probleem treft vooral kinderen met tumoren van het cerebellum)
- scheel
- visuele stoornissen (gerelateerd aan zwelling van de oogzenuw)
- meningeale symptomen (bijv. een stijve nek)
Cerebellaire tumoren: diagnose
Het vermoeden van een cerebellaire tumor kan worden gedaan op basis van de symptomen van de patiënt, maar een dergelijk vermoeden moet worden bevestigd door geschikte tests. Bij de diagnose van tumoren van het cerebellum worden voornamelijk beeldvormende tests, zoals computertomografie van het hoofd en magnetische resonantiebeeldvorming, gebruikt. Functionele beeldvormende onderzoeken zoals positronemissietomografie (PET) of enkelvoudige fotonemissietomografie (SPECT) kunnen ook worden uitgevoerd. In het diagnostische proces kan ook een lumbaalpunctie worden gebruikt (om het hersenvocht te beoordelen op bijvoorbeeld de aanwezigheid van kankercellen erin). Na het detecteren van de aanwezigheid van een cerebellaire tumor bij een patiënt, kan een stereotactische biopsie worden uitgevoerd, met als doel het materiaal te verkrijgen en vervolgens een histopathologisch onderzoek uit te voeren - het maakt een nauwkeurige diagnose mogelijk van het type cerebellaire tumor, evenals om te bepalen welke behandeling het meest geschikt is voor een bepaalde patiënt en om de prognose hiervan te beoordelen. geduldig.
Cerebellaire tumoren: behandeling
Net als bij andere neoplastische ziekten van het centrale zenuwstelsel, omvat de basistherapeutische procedure bij cerebellaire tumoren een chirurgische behandeling. De beste resultaten worden verkregen wanneer de cerebellaire tumor volledig is verwijderd. Dit is niet altijd meteen mogelijk - soms ondergaan patiënten radiotherapie of chemotherapie voorafgaand aan de operatie om de oorspronkelijke tumormassa te verminderen. Beide bovengenoemde methoden hebben echter enkele beperkingen: patiënten worden zorgvuldig beoordeeld voordat ze worden toegepast, bijvoorbeeld vanwege late complicaties van radiotherapie. In het geval van chemotherapie wordt zowel rekening gehouden met het feit dat een groot deel van de centrale tumoren resistent is tegen chemotherapeutica, als met het feit dat de penetratie van geneesmiddelen door de bloed-hersenbarrière beperkt is, waardoor het nodig is om hoge doses chemotherapie te gebruiken - en deze dragen met zich mee op zijn beurt het risico op systemische complicaties van de gebruikte behandeling.
Patiënten met tumoren van het cerebellum kunnen ook medicijnen krijgen om hun symptomen te verlichten. Symptomatische behandeling van cerebellaire tumoren is gebaseerd op het gebruik van glucocorticosteroïden (om de intracraniale druk te verlagen) en het profylactische gebruik van anti-epileptica (de toediening ervan is om aanvallen te voorkomen).
Aanbevolen artikel:
Tumoren van het centrale zenuwstelsel (CZS)
