Staphylococcus is een aërobe bacterie die pathogeen is voor mensen. Stafylokokken zijn bolvormig. Ze veroorzaken verschillende infecties. Afhankelijk van het verloop van de ziekte wordt een andere behandeling gebruikt.
Stafylokokken zijn bolvormige aërobe bacteriën die pathogeen zijn voor mensen. Hun verdeling is gebaseerd op het vermogen om coagulase te produceren. Het is een proteïne-enzym dat door bepaalde micro-organismen wordt geproduceerd. Het maakt de omzetting van fibrinogeen in fibrine mogelijk. Er zijn verschillende soorten stafylokokken die verschillende ziekten kunnen veroorzaken.
Inhoudsopgave
- Staphylococcus - typen
- Huidziekten veroorzaakt door stafylokokken
- Huidziekten bij kinderen veroorzaakt door stafylokokken
- Voedselvergiftiging veroorzaakt door stafylokokken
- Staphylococcus enteritis
- Staphylococcus en toxisch shocksyndroom
- Staphylococcus, bacteriëmie en endocarditis
- Stafylokokkenpneumonie en pleuraal empyeem
- Staphylococcus en osteomyelitis
- Stafylokokken en septische artritis
- Staphylococcus en infecties van katheters en implantaten
- Stafylokokken en infecties van gezamenlijke endoprothesen
- Stafylokokken en urineweginfecties
Staphylococcus - typen
De meest voorkomende soorten stafylokokken zijn coagulase-positieve staphylococcus aureus (Staphylococcus aureus), wat het belangrijkst is bij ziekten bij de mens. Het vormt de fysiologische flora van de huid en slijmvliezen.
Coagulase-negatieve stafylokokken zijn onder meer:
- coagulase staphylococcus (Staphylococcus epidermidis),
- coagulase staphylococcus (Staphylococcus haemolyticus),
- coagulase staphylococcus (Staphylococcus lugdunensis),
- coagulase staphylococcus (Staphylococcus saprophyticus).
Stafylokokken veroorzaken veel ziekten, waaronder ziekten van de huid, het spijsverteringsstelsel, ziekten van de longen, botten, hart en zelfs gewrichten.
Hoor hoe u een stafylokokkeninfectie moet behandelen. Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tipsSchakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Huidziekten veroorzaakt door stafylokokken
Ontsteking van het haarzakje
Folliculitis is een ontsteking van een follikel die is gevuld met etterende inhoud, vaak doorboord met haar. De laesies kunnen op verschillende locaties voorkomen: op het gezicht, de romp of ledematen.
De therapie is meestal gebaseerd op de plaatselijke toepassing van aërosolen die antibiotica bevatten. Alleen in het geval van uitgebreide laesies wordt antibiotische therapie voorgesteld.
Sycosis
Fig is een chronische etterende ontsteking van de haarzakjes.
Het is een type folliculitis dat wordt gekenmerkt door een extreem chronisch beloop. Veranderingen in de vorm van puisten, papels of zelfs verzachtende etterende tumoren treden meestal op in de harige huid van het gezicht of hoofd.
De behandeling vereist meestal een lange periode van antibiotische therapie.
B' olie
In het geval van steenpuisten, tast de ontsteking ook het haarzakje aan. Aanvankelijk lijkt het een knobbel, die later verandert in een puistje, doorboord door haar. Necrose en weefselafbraak treden op onder de puist.
Wanneer een necrotische plug wordt verwijderd, vormt zich meestal een holte, die later een litteken achterlaat.De plaats van steenpuisten varieert, maar het is de moeite waard aandacht te schenken aan de steenpuisten die rond de slaap, de oogkas of de bovenlip verschijnen, aangezien ze complicaties kunnen veroorzaken, zoals de overdracht van infectie naar de holle sinussen en hersenvliezen.
De behandeling maakt gebruik van een ichthyolkompres en verwijdering van de necrotische plug door de laesie in te snijden. In sommige gevallen wordt ook antibiotische therapie gebruikt.
Huidziekten bij kinderen veroorzaakt door stafylokokken
Bulleuze en exfoliatieve huidontsteking bij pasgeborenen
Staphylococcus scalded skin syndrome (SSSS) bij pasgeborenen van stafylokokkenoorsprong. Het wordt veroorzaakt door Staphylococcus aureus, die exfoliatieve gifstoffen produceert die de epidermis vernietigen.
De ziekte manifesteert zich als ernstige dermatitis met blaren en epidermale drainage. Het komt het vaakst voor bij kinderen in de eerste drie levensmaanden, veel minder vaak bij volwassenen. Ziek zijn laat geen littekens achter. Dodelijke sterfgevallen zijn het gevolg van een secundaire bacteriële infectie van de blootgestelde huid.
De behandeling bestaat uit het toedienen van antibiotica en parenterale vloeistoffen.
Pasgeboren bulleuze impetigo
Het is een gelokaliseerde vorm van bulleuze en exfoliatieve huidontsteking bij pasgeborenen. Het manifesteert zich door blaren met sereuze en etterende inhoud in de eerste levensweken.
Voedselvergiftiging veroorzaakt door stafylokokken
Het is een van de meest voorkomende voedselvergiftigingen. Het ontwikkelt zich als gevolg van het eten van voedsel dat staphylococcus aureus enterotoxine bevat.
De meest besmette voedingsmiddelen zijn ijs, ham, gezouten varkensvlees en aardappelsalades. Het belangrijkste van deze infectie is dat het verwarmen van voedsel vergiftiging niet voorkomt, omdat het afhangt van de aanwezigheid van een hittestabiel toxine, bestand tegen hoge temperaturen, en niet van de aanwezigheid van de bacteriën zelf.
De symptomen zijn onder meer braken, waterige diarree en buikpijn die gewoonlijk na 24 uur verdwijnen.
De behandeling is gebaseerd op het verlichten van symptomen door het toedienen van pijnstillers of medicijnen om diarree te stoppen. In gevallen van acute vergiftiging met aanzienlijke uitdroging, krijgt de patiënt infuus toegediend. Antibiotische therapie is niet geïndiceerd.
Staphylococcus enteritis
Het wordt veroorzaakt door enkele stammen van Streptococcus aureus. Het komt meestal voor bij patiënten die een antibioticatherapie met breedspectrummiddelen hebben ondergaan, en daarom is de beschermende fysiologische flora vernietigd. Door deze aandoening kan de stafylokokken buitensporig groeien. Symptomen zijn onder meer waterige diarree, buikpijn en koorts.
Staphylococcus en toxisch shocksyndroom
Deze ziekte wordt veroorzaakt door het binnendringen in het bloed van het TSST-1-toxine van staphylococcus aureus, als gevolg van de groei van deze bacterie in een wond of vagina. Het manifesteert zich door verhoogde temperatuur, verlaagde bloeddruk, roodheid, de huid door het hele lichaam schilfert en intravasculaire coagulatie treedt op (fulminante purpura).
De behandeling maakt gebruik van antibiotica, waardoor het sterftecijfer van de ziekte aanzienlijk werd verlaagd.
Staphylococcus, bacteriëmie en endocarditis
Staphylococcus aureus is een veelvoorkomende oorzaak van bacteriëmie. In veel gevallen treedt infectie op als gevolg van ziekenhuisopname en operaties. Endocarditis is een secundaire infectie die wordt veroorzaakt door bacteriëmie. Aan het begin van de ontwikkeling van de ziekte kunnen de symptomen niet-specifiek en griepachtig zijn.
Na enige tijd ontwikkelen zich koorts, koude rillingen en pijn op de borst als gevolg van longembolie. Het is ook vermeldenswaard dat Staphylococcus epidermidis ook wordt geassocieerd met endocarditis. In dit geval treedt infectie meestal op als gevolg van het naaien van kunstmatige kleppen in de hartspier. Het ziekteproces gaat gepaard met de vorming van een abces.
Behandeling van endocarditis vereist onmiddellijke chirurgische ingreep.
Stafylokokkenpneumonie en pleuraal empyeem
Staphylococcus aureus kan het ademhalingssysteem binnendringen via druppeltjes of via de bloedbaan van elders in de infectie, bijvoorbeeld als gevolg van bacteriëmie of endocarditis. Bij sommige patiënten met longontsteking treedt pleuraal empyeem op.
De steunpilaar van de behandeling is antibiotische therapie en drainage in het geval van empyeem.
Staphylococcus en osteomyelitis
De symptomen van osteitis zijn ernstige lokale botpijn en hoge koorts. Bij volwassenen bevindt de pijn zich vaak in de wervelkolom. De abcessen van Brodie verschijnen 2-3 weken na het begin van de symptomen op de epifysen.
Osteitis kan optreden als gevolg van een secundaire infectie of het binnendringen van bacteriën in de botten, bijvoorbeeld door een operatie of trauma.
De behandeling is gebaseerd op chirurgische ingrepen en antibiotische therapie.
Stafylokokken en septische artritis
Deze ziekte manifesteert zich door gewrichtspijn en roodheid. Meestal treft het grote gewrichten zoals de elleboog-, knie-, heup- of schoudergewrichten. Het komt voor bij mensen die intraveneuze injecties krijgen of bij patiënten met gewrichtsdegeneratie.
Staphylococcus en infecties van katheters en implantaten
De meest voorkomende ziekteverwekker die verantwoordelijk is voor dit type infectie is Staphylococcus epidermidis. Door het vermogen om een biofilm te creëren, d.w.z. een structuur die beschermt tegen antibiotica en cellen van het immuunsysteem, vormt deze bacterie een groot medisch probleem. Glomerulonefritis is een veel voorkomende complicatie van langdurige infectie.
Stafylokokken en infecties van gezamenlijke endoprothesen
Zieke mensen voelen lokale pijn, er is ook een mechanische vernietiging van het gewricht. Systemische symptomen zijn afwezig.
De behandeling is gebaseerd op gewrichtsvervanging in combinatie met antibiotische therapie.
Stafylokokken en urineweginfecties
Staphylococcus saphrophyticus is meestal verantwoordelijk voor urineweginfecties. Ze komen meestal voor bij jonge, seksueel actieve vrouwen. Symptomen van de infectie zijn pijn tijdens het urineren en de aanwezigheid van pus in de urine.
De therapie is gebaseerd op antibiotische therapie en herinfectie is zeldzaam.
BelangrijkStaphylococcus: onderzoek
Diagnose van stafylokokkeninfecties wordt gedaan door bloed, urine of een weefselmonster uit het geïnfecteerde gebied te testen om te controleren op de aanwezigheid van bacteriën. Als stafylokokkenbacteriën worden gevonden, worden verdere tests uitgevoerd om te zien welk antibioticum zal werken.
Bibliografie:
- Patrick R. Murray, Ken S. Rosenthal, Michael A. Pfaller, "Microbiology", Poolse editie 1, uitgave A. Przondo-Mordarska, G. Martirosian, A. Szkaradkiewicz, Edra Urban & Partner, 2011 ISBN 978-83-7609 -294-2
- Jabłońska Stefania, Majewski Sławomir, "Huidziekten en seksueel overdraagbare aandoeningen", 1e editie, Warschau 2019, ISBN 978-83-200-4707-3
