Sinds september geef ik individueel les aan een 16-jarige student bij wie het Asperger-syndroom is vastgesteld. Ik heb hem tot nu toe niet gezien. Sinds ik thuiskom bij lessen, heeft de jongen de badkamer niet verlaten. Hij sluit zich daar op voor de les, vertrekt, zoals zijn moeder zegt, zodra de laatste leraar vertrekt. Wij (leraren en tutor) probeerden hem september te geven om zich aan te passen aan de nieuwe situatie, we lieten de werkbladen achter waar hij met zijn moeder aan werkte, we probeerden hem aan te moedigen om te vertrekken door werk op de computer te organiseren, we wilden hem presentaties per e-mail sturen - hij veranderde zijn e-mailadres. Mam krijgt hem niet weg, en wij ook niet. Elk van onze bezoeken aan zijn huis eindigt met de zekerheid door de badkamerdeur dat hij de volgende keer zeker naar buiten zal komen. We weten dat er met hem eenvoudige, duidelijke en acceptabele regels moeten worden opgesteld, maar het lijkt ons dat moeder verre van bereid is om mee te werken. Ze is van mening dat elke poging om haar te adviseren en haar te herinneren aan de gevolgen van haar gedrag jegens haar zoon kritiek is en haar de schuld geeft van de ziekte van het kind. Wat kunnen we doen? Hoe krijg ik hem uit deze badkamer?
Hallo,
1. Ten eerste is het belangrijk om goed te begrijpen wat de grootste moeilijkheid van de jongen op dit moment is, of het nu gaat om de angst om elkaar te ontmoeten en de nieuwe situatie, of om het gebrek aan veilige en consistente discipline van de moeder van de jongen.
2.Als het probleem verband houdt met de angst voor een nieuwe situatie, worden cognitieve gedragsstrategieën nuttig, d.w.z. geleidelijke blootstelling aan een nieuwe situatie, d.w.z. moeder en zoon kunnen een hiërarchische tabel maken van situaties die hij zal accepteren, te beginnen met e-mailcorrespondentie, en eindigend met een ontmoeting op een plek waar de woning het als het veiligst beschouwt (afgezien van de badkamer en afgesloten ruimte).
3.Als het probleem het ontbreken van een consistente vraag van het kind is, stel ik voor dat u met de moeder praat over het feit dat, aangezien zij het kind niet kan helpen bij individueel werk, zij onmiddellijk naar specialisten moet verwijzen, aangezien er een steeds groter aanbod van hulp is voor dergelijke kinderen, kleuterscholen en nieuwe scholen op maat van hun behoeften. Dan is het de moeite waard de moeder ervan bewust te maken dat alle mogelijke middelen van uw kant uitgeput zijn en dat haar streven naar hulp blijft zoeken.
Als de moeder "zwak" is en niet erg effectief in het vinden van therapie voor het kind, is het de moeite waard haar hiermee te helpen of mensen te zoeken die haar verder zullen begeleiden.
4. Misschien bestendigt uw intuïtie met betrekking tot het gebrek aan vaardigheden van de moeder bij constante vraag de angstneigingen van de jongen, maar het is de moeite waard om begrip te tonen aan de moeder, omdat ze echt om een heel moeilijk kind geeft. Vermijd harde oordelen en wijs met tederheid en begrip op nieuwe kansen. Probeer alsjeblieft hoop toe te voegen, niet te oordelen. Voor veel ouders die hun kinderen opvoeden zonder ontwikkelingsstoornissen, is het vaak moeilijk om consequente discipline in te voeren. Wat alleen als het kind bang is voor de omringende wereld en in de regel erg moeilijk en star is in zijn gedrag.
Naar mijn mening brengt het helpen van zulke kinderen zoveel uitdagingen en moeilijkheden met zich mee dat ouders de hulp moeten zoeken en gebruiken van een team van therapeuten, niet alleen van school. De staat subsidieert veel therapieën met een aanzienlijk bedrag, omdat de problemen van dergelijke kinderen moeilijk zijn en de competenties van ouders, opvoeders en leraren te boven gaan.
5. Het combineren van discipline met blootstelling aan angst en kruisend star gedrag is zo'n moeilijke uitdaging dat er een team van specialisten voor nodig is. Zoek alsjeblieft niet naar de schuldige partij bij je ouders of het schoolsysteem. Ondersteuning moet naar mijn mening ook gezocht worden in de specialistische hulp van therapeuten. Ik beveel de Synapsis Foundation aan, die hulp aanbiedt via Synapsis-centra of Sotis-centra. Ze ontwikkelen hun faciliteiten in het hele land. Er zijn er veel in Warschau. Ze hebben een constant bijgewerkt aanbod in overeenstemming met wetenschappelijke wereldrapporten. Stichting Synapsis biedt ook individuele juridische, psychologische en psychiatrische consulten aan.
6. Mam moet zo snel mogelijk handelen. Het verstrijken van de tijd is aanzienlijk nadelig voor het kind. Specialistische revalidatie moet zo snel mogelijk plaatsvinden, dan is de prognose veel beter.
Zoek zo snel mogelijk hulp en therapeutische ondersteuning.
Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.
Barbara KosmalaHoofd van de kliniek voor psychotherapie en persoonlijke ontwikkeling "Empathy", psycholoog, gecertificeerd en gecertificeerd psychotherapeut http://poradnia-empatia.pl
