Intraoculaire druktesten moeten worden uitgevoerd bij mensen ouder dan 40 jaar, vooral bij mensen met een vooruitziende blik, wanneer de ogen klein zijn en vatbaar zijn voor glaucoom. Intra-oculaire druktesten (tonometrie) worden ook uitgevoerd bij hoofdpijn, pijn in de oogkas of oogcontour.
Met de intraoculaire druktest kan de waarde van de intraoculaire druk worden bepaald, waarmee altijd rekening moet worden gehouden bij de diagnose van glaucoom en bij de beoordeling van de voortgang ervan. Met de huidige medische kennis is het bekend dat de meest effectieve methode om deze ziekte te bestrijden het verlagen van de intraoculaire druk is, zelfs als deze binnen de statistische norm valt.
Hoor wat tonometrie is. Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tips.Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Waarom is oogdrukmeting belangrijk?
Voor elk type glaucoom is het belangrijk om een doeldruk vast te stellen, de druk waarbij glaucoom niet vordert.
Een lage spanning van de oogbal is onder meer te zien in bij ontsteking van de choroidea, bij diabetes, na verwondingen, bij lekkende postoperatieve wonden, enz.
Deze waarde verschilt per patiënt. Daarom mag het juiste resultaat van de druk in de ogen de noodzaak om verdere gedetailleerde diagnostische tests uit te voeren, laat staan behandeling, niet geruststellen en vertragen. Het niveau van intraoculaire druk bij een patiënt met glaucoom hangt af van de ernst van veranderingen in de oogzenuw en het gezichtsveld. Bijkomende factoren die de prognose verslechteren zijn ook van belang, zoals stoornissen in de bloedtoevoer naar de hersenen, abnormale bloeddruk, stoornissen in het cardiovasculaire systeem, terugkerende migraine nu en in het verleden, bevriezing van handen en voeten en bijziendheid.
Lees ook: Skiascopy - oogrefractietest Glaucoomdiagnostiek: gouden standaardonderzoek OCT - fundus optische coherentietomografieMethoden voor het meten van intraoculaire druk
Er zijn verschillende methoden om intraoculaire druk te meten, die verschillen in de meettechniek en de nauwkeurigheid ervan. Met de ontwikkeling van moderne onderzoeksmethoden worden deze apparaten steeds meer gemoderniseerd zodat het verkregen meetresultaat zo dicht mogelijk bij de werkelijke waarde ligt.
- Schiøtz impressie tonometrie
Het is een oude methode die al sinds 1905 wordt gebruikt, eenvoudig en goedkoop. het meet de druk in de ogen door de mate van intussusceptie van het hoornvlies te meten. Het wordt nog steeds in veel klinieken in Polen gebruikt, hoewel het een meetfout vertoont en erg belastend is voor de patiënt. In het tijdperk van snelle ontwikkeling van technologie moet deze worden vervangen door modernere methoden.
- Goldmann applanatie tonometrie
De meting is gebaseerd op de analyse van afvlakking van het hoornvlies. Het onderzoek wordt uitgevoerd in een spleetlamp, het is onaangenaam en vereist anesthesie. De punt van het apparaat drukt tegen het hoornvlies, maakt het plat en meet aldus. Een nieuwere versie van Goldmann's applanatie is "ton-pen" elektronische applanatie-tonometrie. In vergelijking met de oudere methode heeft het drie belangrijke voordelen, namelijk: a) het heeft een lagere meetfout, b) de punt die het oog raakt heeft een wegwerpdeksel (dop), dat na elk gebruik wordt vervangen en c) het oefent minder druk uit op het oog (afvlakking van het hoornvlies) is kleiner dan bij de oudere Goldmann applanates).
- Pascal's dynamische contourtonometrie
Pascal dynamische contour tonometrie uitgerust met een piëzo-elektrische sensor. In tegenstelling tot de applanatietechniek, die druk op het hoornvlies vereist, raakt de piëzo-elektrische sensor bij deze methode alleen het oog. Het meetresultaat is onafhankelijk van de dikte van het hoornvlies, maar houdt geen rekening met de visco-elastische eigenschappen. De waarden die met deze methode worden verkregen, zijn vaak hoger dan de waarden die met andere methoden worden verkregen. De tonometrie van Pascal meet ook de amplitude van de oogpuls.
- Lucht bladerdeeg tonometer
Het is ook een veelgebruikte methode om oogdruk te meten. Het meet de afvlakking van het hoornvlies door een luchtstoot. De test is zonder contact, maar een plotselinge luchtstoot in het oog kan onaangenaam zijn. Bij patiënten met glaucoom of bij verdenking op glaucoom is het meten van de bloeddruk met deze methode niet voldoende.In deze gevallen wordt aanbevolen om de druk te meten met de applanatiemethode. Moderne luchtpufjes werken in de cornea-respons (CR) -technologie, waardoor meetfouten die ontstaan doordat geen rekening is gehouden met de visco-elastische eigenschappen, d.w.z. de visco-elastische (stijfheid) van het hoornvlies, worden gecorrigeerd. De visco-elastische eigenschappen beïnvloeden de cornea-hysterese en daarmee het meetresultaat.
Intraoculaire druk: interpretatie van het resultaat
De gemiddelde waarde van de intraoculaire druk is 16 ± 3 mmHg. Aangenomen wordt dat 21 mmHg de bovengrens van normaal is, en waarden hoger dan 21 mmHg zijn verdacht glaucoom. Bij sommige mensen treedt echter glaucoomschade op bij een druk van minder dan 21 mmHg (normale drukglaucoom, JNC), en bij andere zijn de symptomen afwezig boven 21 mmHg (oculaire hypertensie, NO). Veel factoren zijn van invloed op de hoogte van de meting en moeten altijd in overweging worden genomen bij het beoordelen van de hoogte van de oogdruk. De belangrijkste zijn traanfilmaandoeningen, aandoeningen van het hoornvliesoppervlak, centrale hoornvliesdikte, verstoringen van het oogvasculaire systeem, onjuiste oogpositionering, overmatige oogspierspanning, gebrek aan goede samenwerking van de patiënt en onjuiste meting door de onderzoeker. Bij het analyseren van de intraoculaire drukwaarden moet er altijd rekening mee worden gehouden, in het bijzonder de centrale dikte van het hoornvlies, die wordt gemeten met pachymetrie.
Het uitzetten van de zogenaamde IOP-curve kan meer informatie geven over de intraoculaire druk. Deze curve vereist meerdere metingen per dag (bij voorkeur over een periode van twee dagen). Je krijgt niet alleen de drukwaarden op verschillende tijdstippen van de dag, je kunt ook zien hoe de druk fluctueert. Verschillen groter dan 4 mmHg zijn glaucoom en duiden op een verhoogd risico op glaucoom en de verergering ervan.
Over de auteur Barbara Polaczek-Krupa, MD, PhD, specialist in oogziekten, Ophthalmology Center Targowa 2, WarschauBarbara Polaczek-Krupa, MD, PhD, initiatiefnemer en oprichter van het Targowa 2. Ophthalmology Center, gespecialiseerd in moderne diagnostiek en behandeling van glaucoom - dit was ook het onderwerp van haar proefschrift dat in 2010 cum laude verdedigd werd.
Dr. med. Polaczek-Krupa doet al 22 jaar ervaring op, sinds ze begon te werken in de Oogheelkundige Kliniek van CMKP in Warschau, waar ze in 1994-2014 aan verbonden was. Tijdens deze periode behaalde ze twee specialisaties in de oogheelkunde en de titel van doctor in de medische wetenschappen.
In de jaren 2002-2016 werkte ze bij het Instituut voor Glaucoom en Oogziekten in Warschau, waar ze kennis en medische ervaring opdeed door patiënten uit heel Polen en daarbuiten te raadplegen.
In het kader van de samenwerking met het Medisch Centrum voor Postacademisch Onderwijs is hij jarenlang docent geweest bij cursussen en trainingen voor artsen gespecialiseerd in oogheelkunde en eerstelijnsgezondheidszorg.
Hij is auteur of co-auteur van talrijke publicaties in wetenschappelijke tijdschriften. Lid van de Polish Society of Ophthalmology (PTO) en de European Glaucoma Society (EGS).
