Ik heb een zoon van 17 jaar. Hij was altijd getalenteerd en leren ging hem gemakkelijk. Het heeft echter een zeer invloedrijk karakter. Hij is onder de indruk van het bedrijf dat rookt en drinkt. Stopte met wetenschap. Waarschijnlijk niet. Een keer kwam hij zo dronken binnen dat ik bang was. Hij beloofde dat hij er niet meer zou zijn, maar hij nipt nog steeds. Onlangs bladerde ik op de websites die hij binnenkwam en schreef daar dat hij graag drinkt. Ik weet nu niet wat ik met die kennis moet doen. Ik wil niet dat hij weet dat ik naar hem kijk. Ik heb altijd geprobeerd grenzen te trekken. Onlangs wilde hij 's nachts verhuizen omdat we, zoals hij zegt, te hoge verwachtingen hebben. We wilden hem niet naar de disco laten gaan omdat hij dronken binnenkwam. En we willen dat hij niet drinkt en leert, zodat hij slaagt.
Edyta! Communicatie met een zeventienjarige kan moeilijk zijn. U moet het echter koste wat het kost proberen. De zoon is op een leeftijd dat er een zeer sterke behoefte is om afgescheidenheid, volwassenheid en onafhankelijkheid te benadrukken. De keuzes van jongeren zijn niet altijd juist. Daarom moeten we ernaar streven het contact met het kind niet te verliezen. De eerste hoofdregel is: veroordeel niet en geef niet veel warmte. Wanneer een zoon het gevoel heeft dat zijn ouders hem liefhebben en verzorgen (ongeacht de gemaakte fouten), neemt de kans op rustige gesprekken en het behouden van enige invloed op zijn keuzes toe. Bijna elke tiener maakt experimenten met alcohol door. Het probleem is echter dat hij het zelf zou kunnen beheersen. Ouders hebben verschillende manieren om hun kinderen de drinkcultuur bij te brengen. Soms gaan vaders een biertje drinken met hun zoons, soms organiseren ze thuis alcoholfeestjes voor jongeren. Het punt is dat alcohol geen doel op zich moet zijn, maar dient om de stemming te verbeteren en te ontspannen. Dit houdt echter verband met dosering en zelfbeheersing. Je moet lesgeven. Je schrijft dat de zoon, afgezien van alcohol excessen, de interesse in de wetenschap verloor en in oninteressant gezelschap terechtkwam. Dit is een bewijs van een gebrek aan volwassenheid en kan zeer slechte resultaten hebben. Ik weet niet welke mogelijkheden je hebt om je zoon te interesseren voor een andere omgeving en andere activiteiten (misschien een echt mannelijk avontuur, bijvoorbeeld een zomerse survivalschool?). Je hebt volwassen gesprekken nodig over de toekomst, ideeën voor het leven, carrièreplannen, enz. En het onderwerp school in deze context te plaatsen. Of u in uw eentje met uw kind kunt communiceren, hangt af van uw onderlinge houding. Ik stel voor dat u contact legt met de ouders van de leeftijdsgenoten van uw zoon. Ze hebben vergelijkbare problemen. Overleg met psychologen die werken met moeilijke jongeren, vaak met alcohol- en schoolproblemen, zou ook nuttig zijn. U vindt ze in gespecialiseerde pedagogische en psychologische adviescentra en centra voor geestelijke gezondheidszorg voor jongeren. Het is de moeite waard om van tevoren kennis te vergaren en te handelen om het moment niet te missen waarop het te laat kan zijn. Zoek steun en hulp van opvoeders op school en in de buurt. Misschien komt er een sportcoach die de zoon betrekt bij andere activiteiten die alcohol uitsluiten? Er zijn ook ouderverenigingen die met soortgelijke problemen kampen. Ook hebben sociale welzijnscentra steeds vaker psychologen en opvoeders in dienst die in staat zijn om goed contact te leggen met moeilijke jongeren, hen te betrekken bij nuttige activiteiten en hun kijk op de wereld te veranderen (straatwerk). Interesse in deze mogelijkheden. Bondgenoten kunnen hier veel doen. Succes. B.
Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.
Barbara Śreniowska-SzafranEen docent met jarenlange ervaring.
