Schurft is een ziekte die wordt veroorzaakt door een parasiet die menselijke schurft wordt genoemd. Symptomen van schurft zijn aanhoudende jeuk en een karakteristieke uitslag. Thuisbehandeling voor deze ziekte is meestal onbevredigend en medicamenteuze behandeling is vereist. Lees of luister om meer te weten te komen over schurft en de oorzaken ervan.
Schurft is een infectieziekte die, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, niet alleen het gevolg is van vuil. U kunt zelfs besmet raken met schurft als u in schone omstandigheden leeft en voor uw persoonlijke hygiëne zorgt. Hoe ziet schurft eruit en hoe wordt het behandeld?
Inhoudsopgave
- Schurft - oorzaken
- Schurft - symptomen
- Schurft - hoe kun je geïnfecteerd raken?
- Schurft - behandeling
Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Schurft - oorzaken
Schurft wordt veroorzaakt door een parasiet - menselijke schurft. Het is erg klein, dus het is onmogelijk om het met het blote oog te zien. Aan de andere kant zijn de effecten van schurft - ondraaglijke jeuk aan de huid - zichtbaar en voelbaar.
In de epidermis van de huid, waar ze zich nestelen, vormen ze een systeem van buisjes en putjes. Daarin leggen vrouwtjes hun eieren. De larven komen uit deze eieren en graven ook in buisjes en putjes in de epidermis. Parasieten houden vooral van warme en verborgen plekken.
Meestal komen schurft voor tussen de vingers, in de lies, rond de voortplantingsorganen, de navel, onder de borsten, op de taille.
Schurft - symptomen
Op plaatsen waar ze leven, verlaten de parasieten hun uitwerpselen, wat een ernstige allergische reactie veroorzaakt, die zich voornamelijk manifesteert door een jeukende uitslag. Deze symptomen treden meestal 3-4 weken op nadat de mijten het menselijk lichaam zijn binnengekomen.
Een typische reflex van iedereen die met schurft is geïnfecteerd, is de dwang om te krabben. Naast de maculopapulaire uitslag zijn er ook karakteristieke lijnen na het krabben, dradenkruizen genoemd. De behoefte aan krabben is vooral sterk tijdens het slapen, na een bad of na thuiskomst van een koele baan, omdat de warmte de parasieten die in de huid leven, stimuleert.
Als gevolg van het krabben verspreiden ze zich naar gezonde gebieden en na enige tijd kan jeuk zich verspreiden over het hele lichaamsoppervlak van de geïnfecteerde persoon, behalve over het gezicht. Er zijn maar 10 volwassen vrouwtjes nodig om eitjes in de huid te leggen zodat de schurft zich kan verspreiden.
Schurft - hoe kun je geïnfecteerd raken?
De infectie met schurft treedt meestal op door direct contact met een geïnfecteerde huid. Het is zelden voldoende om een hand te schudden of een snelle knuffel te geven om schurft te vangen. Aan de andere kant raken mensen die langdurig met elkaar in contact blijven (bijvoorbeeld tijdens intieme relaties) of in hetzelfde huis wonen, besmet.
Ook kun je besmet raken met schurft door in het beddengoed van een zieke te slapen, kleding van hen te lenen, maar bijvoorbeeld ook in een treinslaapwagen.
Tot de risicogroep behoren kinderen die relatief gemakkelijk besmet kunnen raken, bijvoorbeeld tijdens gezamenlijk spelen en het niet naleven van de regels voor intieme hygiëne. Bij peuters verschijnen laesies voor het eerst op de handpalmen en voetzolen, en de bultige uitslag kan het zelfs moeilijk maken om te lopen.
BelangrijkNiet alleen de besmette persoon moet schurft bestrijden, maar iedereen die erbij woont. Alle kleding en beddengoed moeten 2-3 dagen worden gewassen voordat de behandeling met hoge temperatuur wordt gestart. Het is ook de moeite waard om alles af te wassen wat we thuis gebruiken: de badkuip, de wastafel, de toiletpot, borden, potten en kinderspeelgoed.
Schurft - behandeling
Omdat de symptomen van schurft lijken op andere huidaandoeningen, wordt schurft vaak verkeerd gediagnosticeerd. Het wordt ook begunstigd door het late begin van de symptomen, wat betekent dat veel mensen het moment van infectie niet associëren met de ziekte. Door te krabben ontstaan op hun beurt wonden die geïnfecteerd raken met bacteriën zoals stafylokokken en streptokokken, die ook de onderliggende oorzaak van de ziekte kunnen verhullen.
Om de verspreiding te voorkomen, moet de behandeling zo snel mogelijk worden gestart, d.w.z. direct nadat de eerste tekenen verschijnen. Verhoogde jeuk van de huid, vooral als het ook andere leden van het huishouden treft, moet altijd aanleiding geven tot het vermoeden van schurft. Neem bij verdachte symptomen contact op met een dermatoloog die een passende behandeling zal voorschrijven.
Het bestaat meestal uit het smeren van het hele lichaam met preparaten met permethrine, zwavelzalf of middelen die lindaan bevatten. Ze kunnen de vorm hebben van gels, zalven, tincturen. Antihistaminica en calamine worden gebruikt om jeuk te verminderen.
Het is het beste om de preparaten vanuit de nek aan te brengen en vervolgens naar de andere delen van het lichaam te werken, vooral die met laesies. Het preparaat moet minimaal acht uur op de huid blijven zitten, dus het is het beste om het 's nachts aan te brengen.
Doe het noodzakelijkerwijsSchurft - thuisbehandeling
- Lavendel-, thee- en kaneeloliën zijn nuttig bij de behandeling. Je kunt ze toevoegen aan het bad, of ze mengen met een kleine hoeveelheid water en honing en de aangetaste plekken met deze pasta insmeren.
- U kunt de geïnfecteerde huid afspoelen met kruideninfusies, bijv. Tijm, weegbree (lancetvormig), karwij, alsem, boerenwormkruid.
- Oma's manier is met azijnkompressen op besmette gebieden.
