Voetschimmel, ook bekend als voetschimmel, is voetschimmel, een schimmelinfectie van de huid van de voeten veroorzaakt door verschillende soorten schimmels, meestal de zogenaamde dermatofyten. In onbehandelde gevallen kan onychomycose resulteren in onychomycose, dus het is erg belangrijk om de ziekte snel te diagnosticeren en een passende behandeling te starten. Ga na wat de oorzaken en symptomen zijn van voetschimmel en hoe u voetschimmel behandelt.
Voetschimmel, ook bekend als voetschimmel, is een type voetschimmel dat voornamelijk wordt veroorzaakt door dermatofyten. Geschat wordt dat ongeveer 20 procent van de bevolking worstelt met voetschimmel. Meer dan 50 procent van de mensen die aan sport doen, worstelt met de infectie - vandaar de naam van de ziekte.
Voetschimmel - oorzaken van voetschimmel
Voetschimmel is een ziekte die wordt veroorzaakt door verschillende soorten schimmels, meestal de zogenaamde dermatofyten. Hiervan zijn twee soorten het meest actief: Trichophyton rubrum (60% van de infecties) i Trichophyton mentagrophytes var. Interdigitale (25% van de infecties).
Deze schimmels gedijen goed op warme en vochtige plaatsen. Daarom is de belangrijkste oorzaak van mycose van de voeten in de eerste plaats hun slechte hygiëne - voornamelijk het dragen van warme en winddichte schoenen (bijv. Rubber) of strakke, te kleine schoenen en sokken van plastic - die overmatig vocht en oververhitting van de voeten veroorzaken.
Schimmels planten zich ook snel voort in sportscholen, zwembaden, sauna's en baden, daarom verhoogt frequent verblijf op dergelijke plaatsen, in combinatie met een gebrek aan hygiëne, het risico op infectie.
De factoren die infecties en het ontstaan van mycose bevorderen, zijn krassen en verwondingen aan de voeten, waardoor de schimmel diep in de epidermis kan doordringen. Schimmels kunnen ook door direct contact van persoon op persoon worden overgedragen.
Wie loopt er een bijzonder risico op "voetschimmel"?
Het risico op 'voetschimmel' neemt toe bij mensen met overmatig zweten, diabetes en perifere veneuze of arteriële aandoeningen (bijv. Atherosclerose van de onderste ledematen). Het wordt geassocieerd met verstoringen in de regulering van de huidtemperatuur, de ischemie ervan en een grotere gevoeligheid voor microtrauma. Mensen die ook risico lopen op voetschimmel zijn:
- Ouderen
- overgewicht of obesitas,
- het nemen van bepaalde medicijnen (bijv. steroïden of immunosuppressiva)
- met kanker, na transplantaties
- met hiv, aids
- zwangere vrouw
Bovendien worden deze mensen blootgesteld aan tal van complicaties, zoals ontsteking van de weefsels dieper onder de huid of ontsteking van de lymfevaten.
Voetschimmel - symptomen van voetschimmel
Aanvankelijk ontwikkelt ringworm zich meestal tussen de vierde en vijfde teen en verspreidt zich gemakkelijk naar de andere tenen en de voetzool, waardoor deze lastige symptomen ontstaan. Dit komt doordat de huid in dit gebied vochtig en zacht is, wat de beschermende barrièrefunctie verzwakt. Dit wordt bevorderd door het gebrek aan lucht, vocht en warmte.
Mensen die worstelen met 'voetschimmel' klagen het vaakst over:
- jeukende uitslag
- roodheid en peeling tussen de tenen en de voetzolen
- overmatig zweten van de voeten
- een branderig of zelfs "brandend" gevoel aan uw voeten
- lekt bubbels
- slechte geur aan de voeten
Op hun beurt duiden scheuren (vooral tussen de tenen) en de vorming van wonden en zweren op het gevorderde stadium van de ziekte.
Belangrijk
De schimmelinfectie kan ook het oppervlakkige of dorsale deel van de voet en zelfs de nagels aantasten. Als zich onychomycose ontwikkelt, moet de patiënt klaar zijn voor een moeilijke en langdurige behandeling. Daarom is het erg belangrijk om voetschimmel zo vroeg mogelijk te diagnosticeren.
Voetschimmel - behandeling
Voordat het type behandeling wordt aangegeven, voert de dermatoloog de zogenaamde mycologisch onderzoek. Het bestaat uit het nemen van monsters van laesies, die vervolgens worden onderworpen aan direct onderzoek (onder een microscoop) en cultuur. Als uit het materiaal een paddenstoel wordt gekweekt, betekent dit dat de zieke worstelt met mycose.
Het is ook belangrijk om een medisch onderzoek te ondergaan en om onderscheid te maken met andere ziekten die klinische symptomen kunnen geven die lijken op voetschimmel (bijv. Interdigitale uitbarsting, zweeteczeem, psoriasis, corpus callosumeczeem).
Afhankelijk van de ernst van de mycose wordt orale therapie (bijv. Terbinafine, ketoconazol en itraconazol) of plaatselijke behandeling gebruikt. In de overgrote meerderheid van de gevallen is het echter voldoende om een plaatselijke behandeling te gebruiken, die bestaat uit het aanbrengen (tweemaal daags) van zalf, crème (als de laesies verhoornde haarden zijn en de huid droog en gebarsten is), een aërosol (als de laesies sijpelen) of andere medicijnen voor voetschimmel die verkrijgbaar zijn bij de apotheek. De behandeling met dit type medicijn is langdurig (4 tot 6 weken).
BEKIJK >> Welke behandelingen voor voetschimmel zijn zonder recept verkrijgbaar?
BelangrijkDe behandeling van voetschimmel is langdurig. Het is echter gebruikelijk dat patiënten stoppen met het gebruik van antischimmelmiddelen nadat de symptomen zijn verdwenen. Het gevolg van deze procedure is dat de mycose niet wordt genezen, wat leidt tot frequente recidieven van de ziekte. Om er zeker van te zijn dat de mycose is genezen, moet u uw medicatie gedurende 2 weken blijven innemen nadat uw huid in goede conditie is. Dit voorkomt terugval.
Voetschimmel - hoe kan voetschimmel worden voorkomen?
1. Schoeisel moet worden gekozen op basis van de maat van de voet. Te kleine, beklemmende schoenen veroorzaken niet alleen schaafwonden aan de opperhuid, maar vergroten ook de vochtigheid van de voeten. Meerdere dagen achter elkaar dezelfde schoenen dragen kan ook schadelijk zijn. Als u meerdere paar schoenen heeft, vervang deze dan. En in de winkel, denk bij het meten van schoenen aan sokken.
2. Gebruik in het zwembad badslippers, gebruik schone handdoeken om uw voeten af te vegen en loop niet op blote voeten in plaatsen zoals hotels, sportscholen, enz.
3. Droog uw voeten na het bad voorzichtig en voorzichtig af, met bijzondere aandacht voor de interdigitale ruimten.
4. Het desinfecteren van schoenen, sokken en handdoeken levert ook goede resultaten op. Hiervoor kunt u schimmelwerende poeders gebruiken.
5. Patiënten met diabetes moeten letten op de aanwezigheid van mogelijke veranderingen, zoals krassen, huidscheuren, die moeten worden behandeld.
---norma.jpg)
.jpg)
