In 1986 richtte Carlo Petrini de Slow Food-organisatie op, die mensen samen moest brengen die geïnteresseerd zijn in het beschermen van regionale keukens uit verschillende delen van de wereld. Slow Food beschermt en promoot lokale, traditionele manieren om voedsel te produceren en voert ook een educatieve campagne over de schadelijkheid van het consumeren van fastfoodproducten.
Het vormgeven van de smaak bij consumenten maakt deel uit van een offensief tegen consumenten door bedrijven die hoogverwerkt industrieel voedsel produceren, ondersteund door aanhoudende maar effectieve reclame. Het aanbod is elk jaar rijker en omvat soepen, sauzen, dipsauzen, gerechten die alleen met kokend water moeten worden overgoten of in de magnetron moeten worden gezet om direct een gerecht klaar te maken. Dit is wat er gebeurt in New York, Parijs, Londen, Warschau en Tokio. De trend van het grijpen naar zwaar geadverteerd industrieel voedsel, ook wel fastfood genoemd, brengt echter veel bedreigingen met zich mee die steeds zichtbaarder worden.
Het belangrijkste is de menselijke gezondheid. Sterk bewerkte voedingsproducten bevatten geen vitamines, bio-elementen en andere waardevolle ingrediënten die nodig zijn voor levensprocessen, maar zijn een bron van gevaarlijke verzadigde vetten en suiker. Fastfood dat onderweg wordt geconsumeerd, gecombineerd met gebrek aan lichaamsbeweging, leidt tot zwaarlijvigheid en andere ziekten. Diabetes, atherosclerose, gewrichts- en bloedsomloopproblemen komen voor bij jongere en jongere patiënten.
Slak als embleem van de Slow Food-beweging
Het is tegen het tempo van ons leven en de unificatie van smaken, ter verdediging van regionale gerechten, sensuele en gezondheidsgenoegens, die worden geboden door een maaltijd die zonder haast wordt gegeten, gemaakt van natuurlijke producten, de "Slow food" -beweging werd jaren geleden opgericht. . De beweging ontstond in 1986 in Italië, een land dat bekend staat om zijn uitstekende keuken en de traditie om samen van eten te genieten. Enkele jaren later werd het omgevormd tot een internationale organisatie met ongeveer 100.000 leden op alle continenten. Een langzame, voorzichtige slak is het embleem van de organisatie geworden en haar doelen worden bepaald door het manifest:
“We zijn snelheidsslaven en we zijn allemaal bezweken aan het verraderlijke virus van het snelle leven, dat onze gewoonten vernietigt, de privacy verstoort en ons dwingt om fastfood te eten. Onze verdediging zou moeten beginnen aan de Slow Food-tafel. Laten we de smaken en charmes van de regionale keuken herontdekken en onszelf bevrijden van de vernietigende invloed van fastfood.
Enkele Poolse producten met Slow Food-aanbeveling:
- Lisiecka-worst - Stanisław Mądry
- Appelwijn Slavena - Anita Chachulska, landgoed Sławno
- Oude Poolse kersenlikeuren, Jasminowa - Karol Majewski
- Levend bier (ongepasteuriseerd) Amber Brewery
- Poppenbroodjes, volkorenbrood - bakkerij Władysław Kowalik
- Frambozenjam met rum, pittige kersen - Anna Langowska
- Ingeblikte patison, pruim in azijn - bedrijf Krokus
- Oude Poolse zure roggesoep, rode biet met mierikswortel, bosbessen met peer - Vitapol Company
- Koolzaad en lijnzaadolie - Olejarnia Gałkowski
- Haverkoekjes, croissants met pruimenjam - Halina en Zdzisław Bartelakowie, bedrijf Consonni.
Een van de programma's van de Slow Food-beweging - Arka Smaku
Er wordt onder meer gesproken over het ondersteunen van hoogwaardige productie die milieuvriendelijk is en de menselijke gezondheid ondersteunt. Een van de programma's genaamd "Ark of Taste" omvat de reconstructie van traditionele recepten, groenten, fruit, granen en sommige soorten landbouwhuisdieren die bijna uitgestorven zijn of met uitsterven worden bedreigd, de zogenaamde presidia. De cijfers vertellen over de omvang van het fenomeen: in de 20e eeuw verdween 75 procent van de voedselproducten in Europa of stierf uit, terwijl dat in Amerika 93 procent gebeurde. De naam van het Ark-project verwijst naar de bijbelse Ark van Noach, die planten, vogels en dieren van vernietiging heeft gered. Deze lijst met beschermde Poolse specialiteiten omvat oscypek-kaas geproduceerd door herders, Maciej Jaros-weiden en de rode koe die alleen in Klein-Polen leeft, onder de hoede van de cisterciënzerorde uit Szczyrzyc. Dezelfde lijst bevat onder andere Vanille uit Madagaskar, Indiase aardappelen uit Peru, slatko-pruimen uit Bosnië en Herzegovina of yakmelkkaas uit Tibet. Elke twee jaar organiseert Turijn de Taste Salon, een beurs waar producenten originele gerechten presenteren waarvan de recepten vaak enkele eeuwen oud zijn. Zo'n tentoonstelling werd vrij recent gehouden, waarbij fijnproevers van over de hele wereld bijeenkwamen. Op de laatste Salone de Gusto werden echter niet alleen traditionele recepten en oude productiemethoden gepresenteerd, maar ook nieuwe ideeën, bijvoorbeeld Canadese cider gemaakt van bevroren appels, walnotenolie, pistache-azijn, d.w.z. natuurlijke producten geproduceerd in overeenstemming met de filosofie van de organisatie.
Doe het noodzakelijkerwijsWees trendy
- Probeer maaltijden te bereiden van natuurlijke producten, minimaliseer kant-en-klaarmaaltijden. Alleen verse ingrediënten leveren de belangrijke ingrediënten die het menselijk lichaam nodig heeft.
- Kies seizoensgebonden inheemse groenten en fruit. Ze zijn goedkoper en rijker aan vitamines en bio-elementen. Koop bijvoorbeeld geen aardbeien in december. Om ze te beschermen tegen transportschade, gebruiken producenten conserveermiddelen.
- De Wereldgezondheidsorganisatie presenteert de mening dat de gezondste voor de mens degenen zijn die groeien op het land waar hij woont. U hoeft dus geen dure exotische groenten of fruit te kopen.
- Zorg ervoor dat uw baby goed wordt gevoed. In plaats van een chocoladereep of chips, pak je een sandwich, seizoensfruit of vezelrijk koekje voor hem mee naar school.
- Niets brengt een gezin samen zoals samen eten. Als je kunt, doe dan je best om warme, gekookte maaltijden te bereiden, zodat iedereen na de hele dag aan tafel kan zitten.
- Als uw gezin graag op tv kauwt, zorg er dan voor dat u zonnebloempitten, pompoenpitten, pruimen of appels serveert in plaats van chips.
Slow Food Movement in Polen
In Polen werd op 4 december 2002 in Krakau de Slow Food-beweging opgericht. In hetzelfde jaar verscheen de Poolse oscypek op de Salon of Taste in Turijn, die, zoals gemeld door de Italiaanse televisie, werd gesmokkeld door een hooglander uit Zakopane. Afgezien van schapenkaas, verscheen mede uit Łaziska op de tentoonstelling en beide producten waren een groot succes. In volgende salons werden onder meer triomfen gevierd Lisiecka-worst uit Nowa Wieś Szlachecka bij Krakau, geproduceerd door Stanisław Mądry en oude Poolse likeuren door Karol Majewski uit Łomianki. De lijst met door de Poolse tak aanbevolen Slow Food wordt langer, hoewel het verkrijgen van aanbevelingen helemaal niet eenvoudig is. Dankzij beweging zijn duizenden smaken en recepten, die generaties lang bewaard zijn gebleven, in de wereld bewaard gebleven, ook in ons land. Oude recepten worden gebruikt door de slager S.Wise, wiens worst wordt gemaakt volgens een bekende vooroorlogse slager. De familie Maciej Jaros produceert al tweehonderd jaar mede. De voorouders van Władysław Kowalik maken al 150 jaar brood en het brood blijft 3 weken vers zonder conserveringsmiddelen.
De door Slow Food aanbevolen producten zijn duurder dan die uit supermarkten. Maar veel lekkerder
