Frisky students

Ik ben na de universiteit. Ik geef sinds september les op de middelbare school. Ik kan studenten niet aan. Aan het begin van het jaar noemden ze me maar een paar dagen 'professor'. Iedereen zegt nu "meneer". Maar dat is niet het ergste. Ze luisteren helemaal niet naar me. Ik let op, ik schrijf het in het dagboek. Ik gebruik verschillende straffen: kaarten en extra werk. Ik rapporteerde slecht gedrag aan mijn opvoeders. Een keer heb ik tijdens de les een leerling naar de directeur gestuurd. Niks werkt. Zelfs de ouders die ik naar school riep, kwamen niet. Het is nog steeds luidruchtig in de klas. Slechts een paar mensen maken zich zorgen. In deze omstandigheden is het moeilijk om te werken. Ik maak me zorgen omdat ik ze niet zoveel kan leren als ik zou willen. Het lijkt mij dat andere docenten niet zulke problemen hebben met het disciplineren van hun studenten. Ik voel me dom om te vragen hoe ze het doen, want ik ben nieuw. Bovendien wil ik niet belachelijk zijn. Het is genoeg voor de kinderen om te spelen. Soms vraag ik me af of ik op zoek moet gaan naar een andere baan. Ik vraag om advies.

Beste Łukasz! Als u tot de conclusie komt dat u zich slecht voelt onder kinderen en het zou beter zijn als u niet dagelijks contact met hen had, verander dan van beroep. Als dit niet het geval is, moet je vriendschap sluiten met de studenten en ze goed leren kennen. Je maakt deel uit van een schoolgemeenschap die voornamelijk uit studenten bestaat.Het functioneren van kinderen, zowel op school als in het gezin, hangt in grote mate af van het functioneren van volwassenen. Een volwassene heeft een voordeel omdat hij, nadat hij bepaalde kennis en vaardigheden heeft verworven, het kind bewust kan beheersen. Het werk van de leraar is niet gemakkelijk. U moet een goede opvoeder zijn om studenten te helpen en u tevreden te stellen. Als je hierin slaagt, is het werk niet langer een last. Over het algemeen hebben degenen die hen serieus behandelen en belangstelling tonen voor hun zaken, goed contact met de leerlingen. Hij ziet een kind als een persoon die voelt, denkt, interesses, dromen, ambities, problemen etc. heeft. Een goede opvoeder is altijd gericht op het helpen van het kind. Hij zoekt voordelen en talenten in hem en probeert die te gebruiken. Als een kind niet naar hem luistert, zoekt hij naar een fout in zichzelf en zijn eigen gedrag, niet in het kind. U schrijft dat de sancties die u oplegt niet effectief zijn. Ik zou je aanraden om straffen op te geven. Beloningen zijn veel effectiever. Maar bovenal moeten studenten het gevoel hebben dat u hun bondgenoot bent. Ze behandelen je nu - op zijn best - als een noodzakelijk kwaad. Als persoon die te ver van hun wereld verwijderd is. Probeer samen te praten en grappen te maken. Lees meer over de passies van uw leerlingen, wat ze doen tijdens de lessen en probeer er gebruik van te maken. Als iemand tijdens de les bijvoorbeeld graffiti in een notitieboekje schildert, help hem dan een tentoonstelling op school te organiseren. Als je met jonge mensen gaat praten, leer je snel over hun problemen. Je leert waar je haar mee kunt helpen, welke initiatieven ze heeft. Je zult ophouden een vreemde te zijn, en dan zul je ook leren welke fouten je zelf maakt. Jonge mensen zijn zeer inzichtelijke waarnemers en weten vaak wat ze willen, en vaker wat ze niet willen. De taak van de opvoeder is om dit te controleren, zodat de kinderen er baat bij hebben. U zegt dat de studenten niet naar u luisteren, dat ze u niet laten werken. U moet uitzoeken waarom dit zo is. Om leerlingen voor een les te interesseren, is het niet genoeg om elkaar leuk te vinden. De ervaring leert dat een les die de leraar verveelt, tijdverspilling is. U moet ervoor zorgen dat elke les uniek is, in ieder geval een minimale aantrekkelijkheid. Probeer te evalueren wat de student weet. Vang hem niet op wat hij niet kan, help hem gewoon de kennis te vergaren. Laat u niet verrassen, want u bent onnodig zenuwachtig over de kinderen. Kondig een essay aan, zodat de leerlingen weten wat ze moeten herhalen. Laat me slechte cijfers corrigeren. Controleer of de leerlingen de les hebben begrepen. Laten we vragen stellen. Het punt is tenslotte dat de student het moet weten, en hem niet moet straffen voor een gebrek aan kennis of voor een fout. Kortom, probeer door het prisma van de leerling en zijn welzijn naar de school te kijken. Onthoud nog steeds dat school voor hem is en dat u hem moet helpen bij het leren en ontwikkelen op de best mogelijke manier. Denk aan je eigen studententijd. Je moet naar je leraren hebben gekeken. Hoe waren ze? Hoe gedroegen ze zich? Wat je leuk vond en welke niet. Voor wie heb je veel problemen veroorzaakt en welke minder? Waar was het van afhankelijk? Kies bij het beantwoorden van deze vragen een leraar die u aardig vond en die uw autoriteit was als voorbeeld. Iedereen die naar school ging, moest zo iemand ontmoeten. Als je hem nog eens goed bekijkt en hem bekijkt vanuit het gezichtspunt van een volwassene die verschillende kennis heeft om zich voor te bereiden op het beroep, zul je waarschijnlijk ontdekken dat hij niet alleen een leraar was, maar ook een goede leraar. Ik neem aan dat er op uw huidige school ook zo'n leraar moet zijn. Kijk hoe hij het doet. Kijk of de sympathie en het respect van de studenten voor hem inderdaad samenvallen met de belangstelling voor het onderwerp. Succes.

Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.

Een docent met jarenlange ervaring.