Carcinoïde tumor is een neoplasma afkomstig van endocriene cellen, behorend tot het APUD-systeem (Amine Precursors Uptake and Dekarboxylation). Het is een hormonaal actieve kanker en scheidt daarom actief hormonen (waaronder serotonine) af.
Een carcinoïde tumor ontwikkelt zich meestal in het spijsverteringskanaal en valt de dunne darm en de appendix aan. Het kan ook worden gevonden in het rectum, de longen, de dikke darm en de maag. Carcinoïde tumoren komen meestal voor bij mensen van 40-80 jaar, en als carcinoïde van de appendix komt het vooral voor bij jongere mensen.
Carcinoïde symptomen
Carcinoïde ziekte ontwikkelt zich langzaam. Afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor kan deze metastaseren, meestal naar de lymfeklieren, lever en botten. Veel voorkomende symptomen zijn:
- pijn
- voelbare tumor, die soms symptomen van obstructie veroorzaakt
- diarree
- gewichtsverlies
- darmperforatie (zeldzaam)
- carcinoïdesyndroom (gemiddeld in 10% van de gevallen)
Andere symptomen die kunnen optreden zijn onder meer:
- meer zweten
- Jeukende huid
- bloeddrukstoornissen
- malabsorptiesyndroom
- buikpijn
- geelzucht
De diagnose van kanker wordt bereikt door:
- Röntgenfoto met contrast van het spijsverteringskanaal
- computertomografie
- echografisch onderzoek
- colonoscopie, gastro- en oesofagoscopie (gecombineerd met het nemen van monsters voor latere histopathologische analyse)
- fijne naaldbiopsie
- scintigrafie - een test waarbij een radioactieve jodiumisotoop in het bloed wordt toegediend, die wordt opgevangen door kankercellen
- bepaling van markers in het bloed
- bepaling van het gehalte aan 5-hydroxyindolazijnzuur in de urine
Carcinoïde behandeling
De behandeling is voornamelijk gebaseerd op chirurgische verwijdering van de laesie met een marge van gezond weefsel. Bij niet-operabele kanker en de behandeling van metastasen worden preparaten gebruikt die tot de groep van serotonine-antagonisten behoren.
Prognose na neoplasma
Tumoren met een diameter kleiner dan 2 cm, zonder uitzaaiingen (voornamelijk carcinoïden van de appendix) - 5-jaarsoverleving is tot 100%.
Reseceerbare tumoren van meer dan 2 cm - 5-jaarsoverleving is 40 tot 60 procent.
In het geval van levermetastasen is de overlevingskans na 5 jaar 20 tot 40 procent.
---badanie-rola-w-organizmie-reakcje-alergiczne.jpg)
