Mijn 23-jarige zoon werd ziek. Hij stopte met zijn studie (hij zat in het tweede jaar) en beweerde dat hij niet kon omgaan met concentratie, herinneren, werken met leeftijdsgenoten, enz. Toen ik mijn zoon observeerde - student, dacht ik dat hij een introvert was. Als kind was hij totaal anders. Nu kan ik zien dat hij het zelfs in de eenvoudigste levenssituaties niet aankan. Vanaf december vorig jaar onder de hoede is van een psychiater. Hij slikt het medicijn maar wil niet samenwerken met een psycholoog. Hij gaat het huis niet uit, hij is letterlijk in zichzelf gekeerd, hij doet niets, vermijdt of onderhoudt contact met wie dan ook, hij geeft niets om zijn uiterlijk (hij reinigt zichzelf pas na mijn smeekbeden van enkele dagen). Hij beweert dat hij rein is en dat het goed met hem gaat. We zijn alleen. De vader van de zoon is al 5 jaar dood. Ik ben aan het werken. Zijn enige bezigheid is eten - door mij bereid. Ik voel dat ik langzaam aan het verzwakken ben. Zullen we lang in deze staat overleven ... Wat te doen?
Ik vraag me af wat de psychiater die zijn zoon heeft erover zegt. Wat is zijn diagnose, welke tests hij heeft uitgevoerd en wat zijn de volgende stappen, en wat zegt hij over de prognose. Je zegt niet welk medicijn je zoon gebruikt, dus het is moeilijk voor mij om te raden waarvoor hij wordt behandeld. Het is moeilijk om over een behandeling te praten als de situatie is zoals die is.U zou een andere specialist moeten zoeken die proactiever zal zijn over het hele probleem. Hij is het die psychotherapie zou moeten aanbevelen of uitvoeren, omdat het hier waarschijnlijk zeer nuttig zou zijn als ondersteuning voor farmacologische behandeling. Een soort steungroep voor jongeren zou er zeker goed aan doen om copingvaardigheden, besluitvormings- en herstelmethoden te ontwikkelen. Waarschijnlijk stoort het uw zoon - hij denkt dat hij nutteloos is, hij is mislukt op de universiteit, hij kan het dagelijks leven niet aan, hij ziet het nut van zijn inspanningen niet in. Als het op jou aankomt, moet je allereerst profiteren van een psychologisch consult om je zoon te helpen uit het gat te komen en jezelf een beetje verantwoordelijkheid te nemen. U moet uw beschermende paraplu beslist een beetje opvouwen, stoppen met blazen en blazen op uw paraplu, en u beperken tot alleen de nodige hulp. Een volwassen man die thuis zit, kan echt eten en activiteiten in huis doen om je op te vrolijken. Lees meer over ondersteuning voor mensen met een depressie - er zijn veel goede boeken over dit onderwerp en je vindt ze in de boekwinkel of bibliotheek. Maar eerst is het nodig om de behandelmethode te veranderen, omdat ik hier momenteel geen behandeling zie. Na drie maanden medicatie moeten de effecten al zichtbaar zijn.
Onthoud dat het antwoord van onze expert informatief is en geen vervanging is voor een bezoek aan de dokter.
Tatiana Ostaszewska-MosakHij is klinisch gezondheidspsycholoog.
Ze studeerde af aan de Faculteit Psychologie van de Universiteit van Warschau.
Ze is altijd bijzonder geïnteresseerd geweest in de kwestie van stress en de impact ervan op het menselijk functioneren.
Hij gebruikt zijn kennis en ervaring bij psycholog.com.pl en bij het Fertimedica Fertility Center.
Ze volgde een opleiding integratieve geneeskunde bij de wereldberoemde professor Emma Gonikman.
