Anti-neuronale antilichamen zijn antilichamen die het zenuwstelsel aanvallen en vernietigen. Anti-neuronale antilichamen zijn niet aanwezig in het bloed van een gezond persoon, daarom duidt hun aanwezigheid op een ziekte van het zenuwstelsel, en vaak ook op kanker. Controleer welke ziekten worden aangegeven door anti-neuronale antilichamen.
Anti-neuronale antilichamen zijn antilichamen die zijn gericht tegen cellen van het zenuwstelsel - zowel centraal als perifeer, evenals tegen neuromusculaire verbindingen en spieren.
Antilichamen zijn eiwitten die door het immuunsysteem worden aangemaakt, zodat ze bijvoorbeeld virussen, bacteriën en alle andere cellen die gevaarlijk zijn voor het lichaam, kunnen identificeren, aanvallen en bestrijden. Soms gebeurt het echter dat het immuunsysteem het lichaam (of specifieke cellen en weefsels) als een bedreiging begint te zien en antilichamen begint te produceren om ze te vernietigen. Dit zijn auto-antilichamen en de ziekten die ze veroorzaken wanneer ze het lichaam aanvallen, zijn auto-immuunziekten.
Anti-neuronale antilichamen zijn zo'n type auto-antilichaam. Het immuunsysteem maakt ze aan wanneer het cellen in het zenuwstelsel als een bedreiging herkent. De taak van anti-neuronale antilichamen is om de structuren van het zenuwstelsel aan te vallen en te vernietigen, wat resulteert in auto-immuunneurologische aandoeningen.
Lees ook: Hersenziekten - soorten hersenziekten Elektro-encefalografie (EEG) is een test die hersenziekten diagnosticeert. Wat na ... Cerebellaire ziekten kunnen leiden tot een handicapDe oorzaken van anti-neuronale antilichamen zijn niet bekend. Wetenschappers vermoeden dat genen verantwoordelijk zijn voor de vorming van auto-antilichamen, maar dit proefschrift is niet bewezen. Het is echter bekend dat een virale of bacteriële infectie, ernstige stress en zelfs langdurige blootstelling aan de zon een factor kunnen zijn die een aanval op de lichaamscellen veroorzaakt.
Het is ook bekend dat in sommige gevallen de aanwezigheid van anti-neuronale antilichamen wordt veroorzaakt door kanker (bijv. Eierstok, long, testikels, enz.). Deze specifieke soorten antilichamen zijn onconeuronale antilichamen, die door het immuunsysteem worden aangemaakt om kankercellen te bestrijden en die ook per ongeluk structuren in het zenuwstelsel aanvallen.
Onconeuronale antilichamen worden meestal gediagnosticeerd bij mensen die lijden aan neurologische paraneoplastische syndromen (NSA). Het is een groep ziekten van het zenuwstelsel die gepaard gaat met neoplastische aandoeningen, maar die niet worden veroorzaakt door de lokale werking van de tumor of zijn uitzaaiingen naar het zenuwstelsel, de toxische effecten van geneesmiddelen tegen kanker, vasculaire laesies of naast elkaar bestaande infecties.
Het is de moeite waard om te weten dat in sommige gevallen onconeuronale antilichamen aanzienlijk eerder in het bloed van de patiënt verschijnen dan de symptomen van neoplasma, wat een waardevolle diagnostische aanwijzing is voor een arts.
Anti-neuronale antilichamen - op welke ziekten duiden ze?
- neurologische paraneoplastische syndromen, bijv.ontsteking van het limbisch systeem, dermatomyositis, polymyositis, sensorische neuropathie, Lambert-Eaton-syndroom)
- auto-immuun encefalitis
- polyneuropathieën (syndroom van Guillain-Barry, syndroom van Miller Fisher, multifocale motorische neuropathie)
- myasthenia gravis
- ontsteking van de myel- en oogzenuwen (neuromyelitis optica, NMO, Devic-syndroom)
- stijve man syndroom
Bron: www.antyneuronalne.pl
