Afwisselende rompsyndromen zijn een groep aandoeningen die worden veroorzaakt door schade aan de hersenstam. Het klinische beeld van deze eenheden is variabel, het wordt bepaald door precies in welk deel van het centrale zenuwstelsel de pathologie verscheen. Een van de permanente kenmerken van afwisselende syndromen van de trunks is dat aan de kant van het defect de hersenzenuwen verlamd zijn, terwijl aan de andere kant parese of verlamming ontstaat.
Afwisselende syndromen op de romp verschijnen als gevolg van eenzijdige schade aan de hersenstam en hun symptomen zijn afhankelijk van waar de schade is opgetreden. De hersenstam is een deel van de hersenen. Het bestaat uit de middenhersenen, de brug en de medulla (sommige auteurs nemen ook de tussenhersenen in de hersenstam op). De hersenstam is een heel belangrijke structuur, omdat daar de centra zijn die de basisactiviteiten van het leven regelen, zoals bijvoorbeeld ademhaling of het werk van het hart. De hypofyse (een van de basisklieren in het endocriene systeem) en de structuren die het verloop van het metabolisme regelen, bevinden zich ook in dit deel van de hersenen.
De genoemde voorbeelden zijn slechts enkele van de talrijke functies van de hersenstam. Het is de moeite waard eraan toe te voegen dat hier de talrijke kernen van de schedelzenuwen zich bevinden. Daarnaast lopen zenuwbanen door de hersenstam, die verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van signalen van en naar de cortex van de hersenen en het ruggenmerg.
Letsels in de hersenstam kunnen verschillende gevolgen hebben - de ernstigste mogelijke uitkomst is het overlijden van de patiënt. In de hersenstam kan de schade echter relatief klein zijn en dichtbij gelegen zijn. In dergelijke gevallen kunnen patiënten de zogenaamde ontwikkelen trunk alternating syndroom. Vanwege het feit dat de symptomen van afgeknotte alternerende syndromen verschillen afhankelijk van de locatie van de laesie, zijn er verschillende soorten van deze ziekten.
Lees ook: Ziekte van Niemann-Pick (ziekte van Alzheimer bij kinderen) - symptomen, oorzaken en behandeling Menselijk BRAIN: structuur en functies Pseudocerebrale tumor - verhoogd intracraniaal druksyndroom
Stam afwisselende syndromen: oorzaken
De meest voorkomende oorzaken van afgeknotte alternerende syndromen zijn de processen van ischemie van het zenuwweefsel en daarmee samenhangende beroertes in specifieke delen van de hersenen. Ziekten uit deze groep kunnen ook een andere basis hebben - in de etiologie van afwisselende stammen zijn ook de volgende belangrijk:
- tumoren van het centrale zenuwstelsel
- multiple sclerose
- ontstekingsprocessen in de hersenen
Stam afwisselende syndromen: typen
Wanneer het afgeknotte alternerende syndroom optreedt, ervaren patiënten twee soorten aandoeningen. Symptomen van verlamming van (een of meer) hersenzenuwen worden genoteerd aan de zijde waar het letsel is opgetreden. Aan de kant tegenover de bestaande schade treedt verlamming (soms parese) op, die gepaard kan gaan met sensorische stoornissen.
Het klinische beeld van afgeknotte alternerende syndromen hangt af van de exacte locatie van de schade aan het zenuwstelsel.
Wanneer het defect aanwezig is in de middenhersenen, kan het Benedict-syndroom ontstaan, dat het gevolg is van schade aan de rode kern. In de loop van de unit is de oculomotorische zenuw (III) aan de zijkant van de laesie verlamd en is de hemiplegie contralateraal. Deze aandoeningen gaan gepaard met onvrijwillige bewegingen in de vorm van tremoren, chorea en athetose.
Een ander voorbeeld van een syndroom dat optreedt als gevolg van schade aan de middenhersenen is het syndroom van Nothnagel, waarbij de oculomotorische zenuw (III) aan de zijkant van de laesie verlamd is en de contralaterale ataxie optreedt.
Het Millard-Gubler-syndroom kan zich ontwikkelen wanneer het ziekteproces zich in de brug bevindt. Het wordt geassocieerd met de verlamming van de aangezichtszenuw aan dezelfde kant als het defect in de pons, en met de contralaterale hemiparese.
Een ander voorbeeld van een afgeknot alternerend syndroom dat wordt geassocieerd met schade aan de weefsels van de brug is het syndroom van Foville. Tijdens het verloop ervan worden de ontvoering en de aangezichtszenuwen aan dezelfde kant verlamd als de beschadiging en de tegenovergestelde hemiparese. Een ander symptoom van het syndroom van Foville is het onvermogen om in de kant te kijken waar de schade is opgetreden.
De derde locatie waar het optreden van schade kan leiden tot wisseling van de romp, is het merg. Defecten in dit deel van de hersenen resulteren in het optreden van de meest symptomatische afgekapte afwisselende syndromen. Een voorbeeld van een entiteit in deze categorie is het syndroom van Wallenberg, waarbij de trigeminale, glossofaryngeale en vaguszenuwen verlamd zijn. Patiënten aan de zijkant van de laesie hebben het Horner-syndroom, nystagmus, evenals tremoren en gehoorstoornissen. Aan de andere kant van het defect zijn er gespleten sensorische stoornissen en parese.
Afwisselende stengelsyndromen: prognose en behandeling
In het geval van de meest voorkomende oorzaak van afwisselende rompsyndromen, d.w.z. ischemische processen, zijn de defecten die optreden meestal permanent. In principe kan alleen revalidatie patiënten in een dergelijke situatie helpen. In het geval van andere etiologische factoren van stam-wisselende syndromen, zoals oncologische ziekten of ontstekingsprocessen, kan het genezen van de patiënt ervan - zolang deze eenheden geen blijvende defecten achterlaten - leiden tot het oplossen van de aandoeningen van de patiënt.
.jpg)
