Borsten - rustig aan, het is maar een brok. Milde veranderingen in de borsten

Knobbeltjes of knobbeltjes in uw borsten betekenen niet noodzakelijkerwijs borstkanker. Goedaardige veranderingen in de borsten zijn verantwoordelijk voor meer dan 80 procent van de veranderingen die tijdens zelfonderzoek worden gedetecteerd. Dus als je oneffenheden en knobbels in je borsten voelt, raak dan niet meteen in paniek, maar onderschat het probleem ook niet. Ook voor goedaardige veranderingen in de borsten is overleg met een specialist vereist.

Alle borstveranderingen, ook milde, moeten met uw arts worden besproken. Zelfs systematische observatie van de borsten en regelmatig zelfonderzoek ontslaat u niet van het bezoeken van de gynaecoloog en het vragen om palpatie (de arts onderzoekt de borsten met zijn vingers), evenals van het uitvoeren van echografie en mammografie.

Specialisten benadrukken dat de meeste vrouwen die weten dat ze milde veranderingen in hun borsten hebben, niet meer voorzichtig zijn, wat oncologen oncologische waakzaamheid noemen, en dit is een ernstige fout.Goedaardige laesies vereisen constante monitoring, omdat het risico bestaat dat ze na verloop van tijd in kwaadaardige laesies veranderen. Je moet dus onderzoek doen en de resultaten verzamelen om ze bij het volgende bezoek te kunnen laten zien.

Hoor over milde borstveranderingen. Welke zijn geen reden tot bezorgdheid? Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tips.

Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt

Goedaardige borstveranderingen: belangrijk zelfonderzoek

Om te weten of er veranderingen in uw borsten zijn, moet u deze zelf systematisch onderzoeken.

De diameter van de knobbel die wordt aangetroffen bij vrouwen die hun borsten nooit zelf hebben onderzocht, is 40 mm. Bij vrouwen die zo'n onderzoek elke maand uitvoeren, is dit echter slechts 12 mm. En hoe kleiner de knobbel, hoe groter de kans op genezing.

Het moet echter worden geleerd. Door uw eigen borsten te oefenen en te leren kennen, kunt u de kleinste veranderingen in hun vorm, uiterlijk en structuur opmerken. Het is het beste om een ​​keer per maand te worden getest tussen de zesde en negende dag van de cyclus. Als u uw borsten elke maand controleert, merkt u zelfs kleine veranderingen op. Een beetje vereenvoudigd, kan worden aangenomen dat:

• de verdachte knobbel voelt aan als kraakbeen op het puntje van de neus;
• fibroadenoom kan worden gevoeld als een carpale erwt (het bevindt zich aan de andere kant van de duim, in de onderste hoek van de hand);
• U kunt cysten aanvankelijk herkennen door ze te vergelijken met de consistentie van een oogbol - als u het oog zachtjes aanraakt door het gesloten ooglid, zult u gemakkelijker een verandering in de borst kunnen herkennen;
• een goedaardige knobbel laat de huid er meestal vrij overheen glijden.

Vertrouw echter niet alleen op zelfonderzoek. Elke diagnose moet worden bevestigd door een arts. Het is belangrijk voor uw veiligheid.

Borstkankerpreventie - wat u moet weten?

Milde veranderingen in de borsten

Meer dan 80 procent De veranderingen die u voelt tijdens het zelfonderzoek van de borst zijn goedaardige veranderingen, d.w.z. veranderingen die niets met kanker te maken hebben.

• Mastopathie

Dit zijn de vele knobbeltjes, knobbeltjes en knobbeltjes die u in uw borsten kunt voelen. Dit is meestal een teken van een hormonale disbalans (te weinig progesteron in verhouding tot oestrogeen). De knobbels kunnen gedeeltelijk of overal in de borst verschijnen.

Dieet speelt een belangrijke rol bij de behandeling van mastopathie. Hoe meer groenten, fruit en peulvruchten, hoe minder kwalen. Koffie en dierlijke vetten kunnen daarentegen onaangename symptomen verergeren.

Dergelijke veranderingen worden ervaren door vrouwen tussen de 30 en 40 jaar. En hoewel alles na de menopauze weer normaal wordt, moeten mastopathische veranderingen worden gecontroleerd door een arts. Om er zeker van te zijn dat er niets aan de hand is, zal uw arts een echografie en bloedhormoonmetingen bestellen, en soms een mammogram. Als de resultaten niet wijzen op de aanwezigheid van kanker, moet u zorgen voor het hormonale evenwicht. Om dit te bereiken, wordt in plaats van orale medicatie steeds vaker een gel met progesteron in de borst gewreven. Na behandeling en introductie van een goed dieet nemen de veranderingen af, maar de neiging tot mastopathie blijft bestaan. Als het wordt gevonden, moeten daarom minstens eenmaal per jaar controles worden uitgevoerd. Dit is belangrijk omdat er cysten kunnen ontstaan ​​in het overwoekerde borstweefsel.

• Cysten in de borst

Borstcysten worden ook wel cysten genoemd. Vrouwen tussen de 30 en 50 jaar maken zich het meest zorgen. Ze komen minder vaak voor bij jonge vrouwen of bij vrouwen bij wie de ovariumhormonen niet meer werken. Een cyste wordt altijd als een harde knobbel gevoeld. Cysten zijn vergelijkbaar met met vloeistof gevulde blaasjes. Als een knobbel in uw borst plotseling, binnen een paar dagen, opkomt of snel groter wordt, raak dan niet in paniek, want het is meestal geen kanker.

Om een ​​cyste te identificeren, onderzoekt uw arts de borst met uw vingers en bestelt vervolgens een echografie of mammogram. De volgende fase van de diagnose kan een fijne naaldbiopsie zijn. In de meeste gevallen is de biopsie niet alleen diagnostisch maar ook therapeutisch. Een grote cyste kan pijn veroorzaken die uitstraalt naar de oksel. Door deze te prikken en de vloeistof op te zuigen met een injectiespuit, wordt onmiddellijk verlichting gebracht. De knobbel wordt kleiner en vervaagt dan.

• Fibroid adenomen

Ze zijn meestal glad en hard. In één borst kunnen zelfs meerdere van dergelijke brokken van verschillende grootte ontstaan ​​- van een erwt tot een kleine citroen. Ze vormen zich meestal bij de tepel bij vrouwen onder de 30 jaar, en soms ook bij tieners. Ze zijn het resultaat van overmatige ontwikkeling van klier- en bindweefsel in de borstkwab.
Door hun specifieke kenmerken zijn ze herkenbaar bij onderzoek met de vingers. Voor de zekerheid wordt er echter een echo gemaakt. Als het resultaat niet doorslaggevend is, wordt een biopsie gemaakt en wordt het weefsel microscopisch onderzocht op de aanwezigheid van kankercellen.
Vrouwen onder de 25 jaar krijgen zelden kanker als gevolg van fibroadenomen en mogen daarom worden gecontroleerd. Maar op verzoek van de vrouw kunnen ze door een chirurg worden verwijderd. Als dit type knobbel aanwezig is bij vrouwen van middelbare of oudere leeftijd, moeten ze worden verwijderd en onder een microscoop worden onderzocht om te controleren of ze kankercellen bevatten. Oudere vrouwen hebben al een veel hoger risico op het ontwikkelen van een kwaadaardige tumor in de borst.

• Papillomen

Ze zijn moeilijk op te sporen tijdens zelfonderzoek van de borst. Wanneer er druk op de borst of tepel wordt uitgeoefend, is er een sereuze of melkachtige afscheiding. De afscheiding kan met bloed worden gekleurd wanneer een gesteeld papilloma (d.w.z. een knobbel op een been) het melkkanaal blokkeert. Papilloma's ontwikkelen zich wel in de melkkanalen, maar dit heeft geen verband met borstvoeding. Dergelijke knobbeltjes komen vaak voor bij premenopauzale vrouwen en sigarettenrokers. Ze worden meestal gevormd wanneer er een aanzienlijke uitzetting is van de eindsecties van de melkkanalen en de ophoping van afscheidingen daar. Als het er niet vanzelf uit kan omdat de uitlaat geblokkeerd is, ontstaat er een ontsteking of ontstaat er een pijnlijk abces. Er kan ook een hoge temperatuur optreden. Dit vereist een snelle behandeling. Meestal is het voldoende om antibiotica toe te dienen, hoewel het soms nodig is om het getroffen gebied operatief te reinigen.

• Infectie van de tepel

Ze worden veroorzaakt door bacteriën die van buitenaf binnendringen. Daarom hebben vrouwen die borstvoeding geven er vaak last van. Ontsteking is onaangenaam en pijnlijk, maar is zelden een teken van ernstige ziekte. Als het wordt veroorzaakt door obstructie in de borstklieren (na onzorgvuldig kolven), wordt de borst gespannen, warm, rood en pijnlijk. De enige redding is dan het nemen van pijnstillers en antibiotica die de ontsteking behandelen, maar de baby niet schaden. U mag uw baby gedurende 2-3 dagen niet voeden met een zieke borst. Ze moeten later worden toegevoegd, omdat de melkstroom helpt om de infectie sneller te bestrijden.

Borst: normaal en abnormaal

De consistentie van de borsten moet homogeen zijn, vergelijkbaar met de bilspier. De tepelhofvorm - ovaal, rond of onregelmatig - is ook van groot belang voor het uiterlijk van de buste. De tepel kan cilindrisch, conisch zijn, zoals een ton of een trechter. Het uiteinde van de tepel kan glad zijn, gevouwen, met fijne lijntjes. Soms zijn ook gaten zichtbaar - de klierkanalen. De tepels zijn, net als de borsten, meestal naar buiten gericht, gecentreerd of asymmetrisch. De meeste vrouwen hebben minimaal asymmetrische borsten, en een paar procent - duidelijk.

De meeste knobbels die we onder onze vingers voelen, houden verband met de normale ontwikkeling van de borsten en de veranderingen die vrouwen ondergaan - tijdens de puberteit, volledige seksuele activiteit, zwangerschap, het voeden van een baby en de menopauze. In elk van deze stadia treden verschillende fysiologische veranderingen op in de borsten. Maar de grens tussen goedaardige knobbeltjes en knobbeltjes die kanker kunnen worden, is soms delicaat. Daarom moet borstonderzoek een gewoonte worden.

Borsten - waar u zich zorgen over moet maken

Door uw eigen borsten te leren kennen en te oefenen in zelfonderzoek, kunt u de kleinste veranderingen in hun vorm, uiterlijk en interne structuur opmerken. Raadpleeg een arts als iets u dwars zit. De grens tussen goedaardige knobbeltjes of knobbeltjes en die welke zich tot kanker kunnen ontwikkelen, is erg delicaat. U dient bijzondere aandacht te besteden aan:

• veranderingen op de huid van de borsten - verkleuring, nieuwe moedervlekken, striae;
• verandering in de vorm of grootte van uw borsten (het verschil in borstomvang kan groot zijn);
• erosie van de tepel (meestal een niet-genezend puistje of een kleine zweer);
• tepelafscheiding - buiten de periode van borstvoeding - elke bloedkleurige, melkachtige of kleurloze afscheiding is abnormaal;
• verandering in de vorm van de tepelhof van de borst (deze kan zijn normale vorm of kleur verliezen);
• een knobbel die voelbaar is onder de vingers, duidelijk afgebakend van het borstweefsel;
• ingetrokken tepel, die er tot nu toe normaal uitzag.

Waarschuwing! De tepel kan vanaf de puberteit worden ingetrokken (alsof deze in de borst is gestopt). Soms treft het een of soms beide borsten en hoeft het geen symptoom van de ziekte te zijn. Aan de andere kant kan een tepel die uitsteekt en ingetrokken is, een teken zijn van borstkanker.
De volgende zijn ook storende signalen:

• zwelling in de oksel (dit kan ophoping van lymfe in de oksel, ontsteking of aanhoudende kanker betekenen);
• vergrote lymfeklieren in de oksel- en borststreek (een teken dat het lichaam een ​​indringer in dit gebied bestrijdt).

Mastodynie of waarom doen borsten pijn?

Veel vrouwen klagen over pijn in de borsten (mastodynie). Ze zijn vaak bang dat dit het eerste teken is van een zich ontwikkelende kanker.
Gelukkig is dat niet het geval. Cyclische pijn in de borsten wordt meestal geassocieerd met menstruatie en is volkomen normaal. De meeste vrouwen ervaren ze vóór hun menstruatie. Sommige dames klagen over overgevoeligheid en pijn tot twee weken voor het begin van de menstruatie.
Soms wordt de pijn geassocieerd met goedaardige borstaandoeningen, zoals dilatatie van de melkkanalen. Het kan ook in andere delen van het lichaam ontstaan ​​en uitstralen naar de borst. Als de pijn zich herhaalt of aanhoudt, helpen we onszelf niet, je moet naar een dokter.

Betere echografie of mammografie?

Beide tests kunnen onder uw verzekering worden uitgevoerd. Niet alle leeftijdsgroepen vallen echter onder dergelijke onderzoeken. Daarom is het voor uw eigen gemoedsrust de moeite waard om ze privé te doen. Bij een goed menstruerende vrouw tot de leeftijd van 35 jaar, overheerst het volume aan klierweefsel. Daarna beginnen de verhoudingen geleidelijk te veranderen - het glandulaire of glandulaire vetweefsel verandert in vetweefsel. Onthoud daarom, wanneer u voor de eerste keer naar een echografisch onderzoek gaat, welk type weefsel overheerst in onze borsten (de beschrijving van het type weefsel moet de eerste zin zijn die de arts op de onderzoeksbeschrijving plaatst). Wanneer klierweefsel dominant is in de borst, is echografie de beste diagnostische test. Voor vrouwen bij wie de borsten voornamelijk uit vetweefsel bestaan, is mammografie het meest nauwkeurige onderzoek. De meeste artsen zeggen dat de eerste echografie van de borsten door een vrouw moet worden uitgevoerd op de 25e - 30e dag. leeftijd. Eerder wordt deze test aanbevolen voor vrouwen die rond de 20 jaar zijn begonnen met regelmatige geslachtsgemeenschap en hormonale anticonceptie gebruiken. Dan moet de eerste echo worden gemaakt na een jaar pillen te hebben ingenomen.

maandelijkse "Zdrowie"