- Jarenlang is er niet zoveel gebeurd in de Poolse oncologie als nu - zei vice-minister van Volksgezondheid Sławomir Gadomski tijdens een van de verschillende oncologiesessies op het Congress of Health Challenges in Katowice. En het is moeilijk om het oneens te zijn met de minister, want 2018 was een doorbraakjaar voor verschillende groepen patiënten wier verzoeken en beroepen met betrekking tot de terugbetaling van moderne therapieën jarenlang onvervuld bleven. Er zijn echter nog veel uitdagingen voor de Poolse oncologie, en de wachtrij omvat patiënten met longkanker, bloedkanker, vroege HER2-positieve borstkanker, geavanceerde HER2-negatieve en HER2-positieve borstkanker. De geneeskunde en de wereld gaan vooruit, en we lopen er nog steeds een stap achter.
In 2018 werd toegang tot moderne behandelingen verleend door onder meer:
- patiënten met longkanker - de langverwachte toegang tot immunotherapie is een onderdeel geworden van patiënten met niet-kleincellige longkanker die de PDL-1-receptor tot expressie brengen, het is ook mogelijk geworden om immunotherapie te krijgen in de tweede lijn van behandeling bij patiënten die progressie hebben geboekt na chemotherapie.
- patiënten met chronische lymfatische leukemie - maar alleen degenen met gendeleties en -mutaties kregen toegang tot twee baanbrekende moleculen - ibrutinib en venetoclax
- patiënten met multipel myeloom
Zoals experts benadrukten, zijn bij de behandeling van longkanker vrijwel alle therapieën beschikbaar voor Poolse patiënten, wat hoop geeft dat longkanker als een chronische ziekte zal worden beschouwd. De uitdaging is echter nog steeds een effectief systeem van vroege diagnose en de mogelijkheid van behandeling met immunocompetente geneesmiddelen die zich al in de eerste behandelingslijn bevinden.
Wat niet betekent dat de situatie van oncologische patiënten perfect is - benadrukte prof. Paweł Krawczyk van de Medische Universiteit van Lublin - het ministerie van Volksgezondheid heeft een programma opgesteld voor patiënten met longkanker, maar alleen op papier. Immuuntherapie bij longkanker is erg duur en de contracten voor ziekenhuizen zijn niet verhoogd. We hebben vorig jaar financiering en de kosten zijn 4 keer hoger. Er is een situatie waarin we de patiënt diagnosticeren en hem vervolgens naar een ander centrum moeten sturen omdat we geen geld hebben voor zijn behandeling. Het is niet erg als we naar de vergoedingslijsten kijken - het is veel erger als het om financiën gaat. Deskundigen wezen ook op de noodzaak om voorspellende immunohistochemische tests te vergoeden die nodig zijn om in aanmerking te komen voor een passende behandeling van patiënten met longkanker, die momenteel niet afzonderlijk worden vergoed door het National Health Fund.
Omgekeerd komen patiënten met chronische lymfatische leukemie die de 17p-deletie of de TP53-mutatie niet hebben niet in aanmerking voor het nieuwe geneesmiddelenprogramma, wat betekent dat ze zeer snel overlijden als ze terugvallen of niet reageren op de beschikbare behandeling. Als ze buiten Polen woonden, zouden ze op een moderne manier worden behandeld en nog een paar jaar kunnen leven. Deskundigen benadrukten dat als het gaat om hematooncologie, we getuige zijn van een paradigmaverschuiving in de behandeling van chronische leukemie - myeloïde en lymfatische leukemie, zal ons systeem de mogelijkheden van de moderne hematooncologie volgen?
- Tot nu toe dachten we dat patiënten met chronische myeloïde en lymfatische leukemie chronisch behandeld moesten worden totdat de therapie stopt met werken, of totdat toxiciteit optreedt die niet door de patiënt wordt verdragen. De afgelopen maanden laten zien dat dit paradigma kan worden veranderd. Bij chronische myeloïde leukemie is aangetoond dat door gebruik van de tweede generatie tyrosinekinaseremmer nilotinib gedurende 3 jaar, we de behandeling bij de meeste patiënten na deze periode kunnen stopzetten, op voorwaarde dat een zeer diepgaande respons op moleculair niveau is bereikt. Bij chronische lymfatische leukemie is er een klinische studie met venetoclax bij patiënten met recidiverende, refractaire vormen van de ziekte, waaruit bleek dat 2 jaar gebruik van venetoclax in combinatie met rituximab de overgrote meerderheid van de patiënten niet alleen tot remissie laat leiden, maar ook tot een toestand van negatieve minimale ziekte. residuaal, d.w.z. een waarbij de ziekte helemaal niet kan worden gedetecteerd. De waarnemingen tonen aan dat in de jaren na stopzetting van de behandeling moleculaire remissie bij de meeste patiënten aanhoudt, zei prof. Sebastian Giebel, van het Oncologiecentrum - Instituut in Gliwice. Misschien zijn we getuige van een radicale verandering die erin bestaat dat we door goed effectieve gerichte therapieën te gebruiken, de duur van de therapie kunnen bepalen en tot genezing kunnen leiden. En zeker om de patiënt voor een lange tijd van therapie te bevrijden, en dit is een zeer optimistisch signaal - voegde prof. Giebel.
Zoals benadrukt door de expert, zou deze therapie een kans zijn voor patiënten met chronische lymfatische leukemie zonder TP53-mutatie en zonder 17p-deletie, d.w.z. voor de groep patiënten voor wie er momenteel geen gegarandeerde therapie is. Hij voegde eraan toe dat de gemeenschap van hematooncologen een gemakkelijkere toegang tot deze behandeling zal ondersteunen bij patiënten met en zonder verwijdering die zich al in de tweede behandelingslijn bevinden.
Dr. Janusz Meder van de Poolse Oncologie Unie, die de sessie voorzat, voegde eraan toe dat alles in het werk moet worden gesteld om dit proces te versnellen zodat patiënten die momenteel geen therapeutische optie hebben, deze behandeling kunnen krijgen, omdat het een geweldige kans voor hen is.
Jacek Gugulski, voorzitter van de Poolse Vereniging voor Hulp aan PBS-patiënten, sprak ook over het belang van deze therapie voor patiënten - de eerste therapie met een gespecificeerde behandeltijd verscheen bij CLL. We kunnen zelfs praten over een doorbraak - zoals de lancering van imatinib in de PBSz enkele jaren geleden. Tot nu toe werden patiënten met CLL tot progressie behandeld, nu kunnen ze voor 2 jaar worden behandeld, waarna hun therapie wordt beëindigd. De patiënt wordt geobserveerd maar niet behandeld omdat de ziekte niet op te sporen is. Dit is erg belangrijk voor patiënten, omdat ze na een bepaalde behandelingsperiode de ziekte kunnen vergeten. Het zou heel goed zijn als deze therapie in de gegarandeerde behandeling zou kunnen worden geïntroduceerd - zei Jacek Gugulski.
De geneeskunde brengt nog steeds nieuwe oplossingen en de budgetmogelijkheden zijn beperkt, dus het loont de moeite om naar de kosten in verschillende stadia van diagnostiek en behandeling te kijken. Op verzoek van het All.Can Polska initiatief heeft het INNOWO Instituut een rapport opgesteld door prof. Ewa Okoń-Horodyńska gerechtigd '' Analyse en evaluatie van de tijd en prijs van de processen van diagnose en behandeling van eierstok- en longkanker voor en na optimalisatie '', waaruit blijkt dat in het diagnostische proces veel procedures onnodig worden herhaald, en de totale tijd die nodig is om alle doktersbezoeken te voltooien, inclusief De tijd die nodig is om de nodige verwijzingen voor tests te krijgen en om tests uit te voeren en de resultaten te verzenden, is soms erg lang - bijvoorbeeld in het geval van longkanker is dat gemiddeld 453 dagen. Dit heeft zeer grote gevolgen voor de ontwikkeling van de ziekte en kosten voor de gezondheidszorg en de staatsbegroting. Als we elke fase van het pad van de kankerpatiënt zouden analyseren, zouden er zeker besparingen zijn die kunnen worden gebruikt om innovatieve therapieën te financieren. Dit vereist een verandering in de aanpak van het beheer van het zorgstelsel naar de zogenaamde proces benadering.
Prof. Piotr Czauderna benadrukte dat de nieuwe wet op de oncologiestrategie de implementatie van een alomvattend oncologisch zorgplan mogelijk maakt. Laten we hopen dat kankerpatiënten, de artsen om hen heen en het hele gezondheidszorgsysteem in Polen hiervan zullen profiteren.
