-przyczyny-objawy-leczenie.jpg)
Plotselinge hartstilstand (afgekort SCA) is een aandoening waarbij het effectieve werk van het hart stopt. Het stoppen van de bloedcirculatie leidt onvermijdelijk tot schade aan de hersenen en andere organen door hypoxie, en uiteindelijk tot de dood. Alleen snelle reddingsacties, d.w.z. Cardiopulmonale reanimatie (CPR) geeft u een kans om te overleven.
Inhoudsopgave:
- De oorzaken van SCA
- Symptomen van SCA
- Mechanismen voor plotselinge hartstilstand
- Principes voor het verlenen van eerste hulp bij hartstilstand - BLS-algoritme
- Correcte borstcompressietechniek
- BLS bij kinderen - verschillen
Een plotselinge hartstilstand wordt in verband gebracht met een hoge mortaliteit. Zelfs wanneer de normale hartfunctie is hersteld, kan langdurige ischemie leiden tot onomkeerbare weefselschade.
De hersenen zijn het meest gevoelige orgaan voor hypoxie en ondervoeding. Aangenomen wordt dat permanente veranderingen in het centrale zenuwstelsel al optreden binnen 4 minuten nadat de bloedstroom is gestopt. Dit laat zien hoe belangrijk het is om snel basislevensondersteuning te nemen om uw overlevingskansen te vergroten.
Het gedrag van de naaste getuigen van de gebeurtenis is van bijzonder belang. Het is de moeite waard om deel te nemen aan praktische BLS-training, kennis te verspreiden en ernaar te streven de toegang tot de AED te vergroten, waardoor u defibrillatie kunt uitvoeren voordat er gespecialiseerde hulp komt.
Het publiek moet bewust worden gemaakt van hoe een paar eenvoudige stappen kunnen helpen een leven te redden.
De oorzaken van SCA
Er kunnen veel oorzaken zijn van SCA. Ze kunnen worden onderverdeeld in primair en secundair. Onderliggende oorzaken zijn onder meer alle aandoeningen waarbij er directe schade aan de hartspier is. Ze omvatten voornamelijk acute coronaire syndromen (ACS), inclusief myocardinfarct. Ze zijn de meest voorkomende primaire oorzaak van hartstilstand.
Secundaire SCA treedt op als gevolg van niet-cardiale oorzaken. Ze zijn mogelijk omkeerbaar. Dit betekent dat het, naast het uitvoeren van reanimatie, belangrijk is om stappen te ondernemen om de onderliggende oorzaak weg te nemen. Dan nemen de overlevingskansen van de patiënt toe. Secundaire oorzaken zijn onder meer:
- hypovolemie - d.w.z. vermindering van het circulerende bloedvolume, bijv. als gevolg van posttraumatische bloeding
- hypoxie - zuurstoftekort in weefsels veroorzaakt door ademhalingsstoornissen
- onderkoeling - een daling van de kerntemperatuur van het lichaam onder de 35 graden
- verstoorde elektrolytenbalans (bijv. ernstige kaliumtekort) of stofwisselingsstoornissen - waaronder te lage bloedglucosespiegels, d.w.z. hypoglykemie
- vergiftiging
- trombo-embolische complicaties, bijv. longembolie
- harttamponade
- pneumothorax - het gevaarlijkste type is een veerkrachtige pneumothorax, meestal veroorzaakt door een penetrerend trauma aan de borst
De bovenstaande oorzaken worden in de algoritmen voor spoedeisende geneeskunde vermeld als een gemakkelijk te onthouden geheugensteuntje (4H en 4T - hypoxie, hypovolemie, hypothermie, hypo / hyperercaliëmie / stofwisselingsstoornissen en toxines, trombose, tamponade, spanningspneumothorax).
Het is vermeldenswaard dat een plotselinge hartstilstand bij pediatrische patiënten meestal niet-cardiaal is. Het stoppen van de hartslag is meestal secundair aan ademstilstand. De onderliggende oorzaak kan ademhalingsfalen zijn, bijvoorbeeld veroorzaakt door de aanwezigheid van een vreemd lichaam in de luchtwegen.
Symptomen van SCA
Een plotselinge hartstilstand veroorzaakt:
- bewustzijnsverlies en gebrek aan respons op stimuli (als gevolg van stopzetting van de cerebrale bloedstroom)
- geen waarneembare adem of zogenaamde agonale ademhaling
- geen voelbare pulsgolf op grote slagaders
Wanneer de bovenstaande symptomen worden gevonden, is onmiddellijke eerste hulp vereist en beginnen de reanimatieprocedures.
Mechanismen voor plotselinge hartstilstand
Het feit dat er een hartstilstand optreedt, betekent niet dat het hart altijd volledig stopt met elektrische en mechanische activiteit. De onderliggende oorzaak van een hartstilstand die tot de dood leidt, is aritmie. Hartstilstandritmes zijn onderverdeeld in 2 hoofdgroepen, afhankelijk van de indicaties voor defibrillatie:
- schokbare ritmes
- ventrikelfibrilleren (VF)
- Pulsvrije ventriculaire tachycardie (pVT)
- niet-defibrillatieritmes (slechtere prognose)
- asystolie
- elektrische activiteit zonder puls (PEA)
Elektrische defibrillatie is een procedure die wordt uitgevoerd tijdens reanimatie om een elektrische gelijkstroompuls door het hart te geven. De ontlading van de defibrillator is ontworpen om het hartritme te "organiseren". Tijdens reanimatie wordt defibrillatie uitgevoerd op het oppervlak van de borst met behulp van de zogenaamde lepels.
Snelle defibrillatie binnen 3-5 minuten na bewusteloosheid verhoogt de overlevingskansen met 50-70%. Elke minuut vertraging vermindert de overlevingskans met 10-12%.
Principes voor het verlenen van eerste hulp bij hartstilstand - BLS-algoritme
Iedereen kan getuige zijn van een plotselinge hartstilstand - thuis, op een openbare plaats of in het verkeer. Men mag niet vergeten dat de verplichting om eerste hulp te verlenen bij wet is geregeld.
Daarom lijdt het geen twijfel dat ieder van ons de basisprincipes van eerste hulp bij een hartstilstand moet kennen.
Het loont de moeite om kennis te maken met het BLS-algoritme (basic life support). Het is een reeks basale levensondersteunende activiteiten bedoeld voor mensen zonder medische opleiding die getuige zijn van de gebeurtenis. Snelle reanimatie verhoogt de overlevingskansen aanzienlijk.
De basisstappen voor BLS bij volwassenen zijn:
1. BEOORDELING EN WAARBORG VAN DE VEILIGHEID VAN HET SLACHTOFFER, HET SLACHTOFFER EN DE GETUIGEN VAN HET EVENEMENT
2. BEOORDELING VAN HET BEWUSTZIJN
Schud het slachtoffer voorzichtig bij de schouders en vraag luid: "Gaat het?"
Als er geen reactie is:
3. DE LUCHTWEG REINIGEN
Leg de gewonde op zijn rug, leg een hand op zijn voorhoofd en kantel voorzichtig zijn hoofd achterover; Plaats de vingertoppen van de andere hand onder de onderkaak en til deze voorzichtig op
4. BEOORDEL UW ADEM
Terwijl u de hierboven beschreven luchtwegontgrendelingsmanoeuvre vasthoudt, probeert u te controleren of de gewonde ademt; gebruik het principe van "zien, luisteren en voelen" - buig uw wang over de mond, terwijl u de bewegingen van uw borst observeert en luistert; de beoordeling mag niet langer dan 10 seconden duren
OPMERKING: Tijdens de eerste paar minuten van een hartstilstand kan de patiënt aanwezig zijn met pijnlijke ademhaling, luide, langzame, onregelmatige zuchten. Bij abnormale ademhaling of twijfel moet reanimatie worden gestart.
Als de patiënt niet reageert en niet goed ademt, bel dan het EMERGENCY TEAM (999 of 112). Als er meer dan één SCA-getuige is, vraag dan iemand om hulp te roepen zodat de reanimatie niet wordt onderbroken.
De medische coördinator die de melding ontvangt, is niet alleen verantwoordelijk voor het verzenden van de ambulance. Het speelt een belangrijke rol bij het herkennen van een hartstilstand, het instrueren van getuigen van het incident in termen van hulpverlening en het lokaliseren van het dichtstbijzijnde AED-punt.
5 START CPR - 30: 2-regel
- begin met het comprimeren van de borst
- voer na 30 compressies 2 mond-op-mond beademingen uit (als u niet kunt / bent getraind in effectieve beademingen, voer dan alleen hartmassage uit)
- ga door met afwisselend borstcompressies en ademhaling in een verhouding van 30: 2
Stop niet met reanimatie totdat:
- professionele hulp zal komen
- u weet zeker dat het slachtoffer tekenen van leven vertoont: zoals: bewegen, de ogen openen, goed ademen, herstel
- je zult uitgeput zijn
Opgemerkt moet worden dat in termen van basislevensondersteuning de AED steeds belangrijker wordt. automatische externe defibrillator.
De AED is een eenvoudig en intuïtief apparaat dat u instrueert reanimatie uit te voeren door middel van spraakopdrachten, en het ritme kan analyseren met behulp van zelfklevende elektroden die op de borst van het slachtoffer zijn geplakt en een schok kan aanbevelen.
Het gebruik van AED door getrainde en leken verhoogt de overlevingskans van de patiënt aanzienlijk. Hoewel het bemoedigend is dat AED's op openbare plaatsen toenemen, moeten er inspanningen worden geleverd om het publieke bewustzijn en de beschikbaarheid van apparaten te vergroten.
Correcte borstcompressietechniek
Hoogwaardige hartmassage is essentieel tijdens reanimatie. Snelle reanimatie helpt om de bloedstroom naar de belangrijkste organen tot een minimum te beperken.
Dit vergroot de kans op herstel van het normale hartritme door effectieve defibrillatie. Hieronder volgen de basisregels voor de juiste knijptechniek:
- kniel naast het slachtoffer
- plaats de pols in het midden van de borst (onderste helft van het borstbeen - pas op dat u geen druk uitoefent op de ribben, de buik of het zwaardvormig proces)
- leg de pols van uw andere hand op uw arm en vouw uw vingers samen
- de armen moeten recht op de ellebogen zijn en loodrecht op de borst
- het borstbeen wordt tot een diepte van ongeveer 5 cm gedrukt met een frequentie van 100-120 / min
BLS bij kinderen - verschillen
Vanwege de duidelijke verschillen in de anatomie van een kind en het meest voorkomende mechanisme van een hartstilstand, is de basale levensondersteuning bij kinderen iets anders.
Basisverschillen in het BLS-algoritme bij kinderen:
- in geval van gebrek aan ademhaling of abnormale ademhaling, start reanimatie met 5 beademingen (SCA bij kinderen komt het vaakst voor in het ademhalingsmechanisme)
- na 5 ademhalingen gaan we door met reanimatie in de verhouding van 15 borstcompressies: 2 ademhalingen
- als reanimatie wordt uitgevoerd door een eenzame hulpverlener - het moet worden voortgezet gedurende een periode van ongeveer 1 minuut voordat u zich terugtrekt bij het gewonde kind, om hulp in te roepen
- afhankelijk van de leeftijd van het kind kunnen we een andere techniek gebruiken om de onderste helft van het borstbeen samen te drukken; in het geval van zuigelingen gebruiken we de kussentjes van twee vingers of de duimen van beide handen om de borst van het kind; bij een ouder kind kunnen we, afhankelijk van zijn lengte, de borst samenpersen met één, of analoog aan volwassenen - twee handen met ineengestrengelde vingers.
Bronnen:
- ERC 2015 richtlijnen
- www.prc.krakow.pl
