Vetnecrose in de borst wordt veroorzaakt door trauma aan de borstklier, meestal bij zwaarlijvige vrouwen. Een kleine bult die door de huid kan worden gevoeld, veroorzaakt angst en wordt een reden om naar een dokter te gaan. Behandeling van necrose bestaat uit het verwijderen van het veranderde weefsel.
Volgens deskundigen treft vetnecrose van de borst 0,6% van alle borsttumoren. Meestal lijden zwaarlijvige vrouwen met goed ontwikkeld vetweefsel in de borststreek. Het ontstaat als gevolg van een blessure en is zelden het gevolg van een snel gewichtsverlies of behandeling in de vorm van radiotherapie.
Vetnecrose van de borst: oorzaken
Het mechanisme waardoor vetnecrose in de borst optreedt, is relatief eenvoudig. Als gevolg van de verwonding raken de haarvaten beschadigd, wat leidt tot een verstoring van de bloedtoevoer naar dit gebied.
Preventie is buitengewoon belangrijk, dat erin bestaat situaties te vermijden waarin het gevoelige klierweefsel van de borst kan worden verwond.
Permanent niet-gevoed vetweefsel is onderhevig aan necrotische processen. Er vormt zich een ontstekingsrand omheen. Na enige tijd ondergaan de necrotische weefsels het proces van fibrose, waardoor na verloop van tijd banden van bindweefsel en littekens verschijnen. Af en toe hopen zich in de getroffen gebieden calciumionen op, die op hun beurt verkalking van necrotische haarden kunnen veroorzaken, ook wel verstening genoemd.
Vetnecrose van de borst: symptomen
De meeste symptomen van necrose zijn niet erg kenmerkend en kunnen gepaard gaan met vele andere ziekteprocessen, daarom zou elke afwijking een reden moeten zijn voor medisch advies. De meest voorkomende onregelmatigheden zijn:
- zwelling pijnlijk bij palpatie
- de huid boven de focus van necrose is ontstoken: krijgt een rode kleur, verhoogde warmte
- soms wordt de tepel ingetrokken, vooral wanneer de vetnecrose zich dicht bij elkaar bevindt
- de lichaamstemperatuur is normaal, wat een onderscheid maakt tussen necrose en ontsteking van de borst
- lichte vervorming van de borst, met puntgebieden met de zogenaamde sinaasappelschil en vergroting van de omliggende lymfeklieren betekent dat vetnecrose verkeerd kan worden geïnterpreteerd als het begin van het kankerproces
Diagnose van vette necrose van de borst
Het basiselement bij het diagnosticeren van vetnecrose is het bepalen of de waargenomen veranderingen het gevolg zijn van een blessure. Vervolgens gaat de arts verder met een palpatieonderzoek, dat de aanwezigheid van een relatief harde structuur aantoont, met ongelijke contouren met lokale ontsteking. Een aanvullend onderzoek is echografie, die het zich ontwikkelende ontstekingsproces kan bevestigen. CT en MRI zijn natuurlijk uitstekende diagnostische instrumenten, hoewel ze worden gekozen als tweedelijnsonderzoek. Een gedetailleerde beoordeling van de pathologische laesie is uiterst belangrijk om borstkanker niet over het hoofd te zien. De differentiële diagnose maakt gebruik van een biopsie, waarbij het veranderde weefsel wordt genomen en het materiaal onder een microscoop wordt beoordeeld.
Behandeling van vette necrose in de borst
Vanwege de focale aard van de pathologische laesie, stelt de arts in de meeste gevallen voor om necrotisch weefsel te verwijderen. Door snelle interventie is resectie beperkt tot slechts een klein deel van de borst, waarbij het meeste klierweefsel behouden blijft. In feite kan alleen postoperatieve histopathologische evaluatie kanker uitsluiten. Een veel voorkomend beeld zijn vette cysten van verschillende groottes, d.w.z. reservoirs gevuld met vloeistof. Rondom vetcellen stapelen cellen zich op die lipofagen worden genoemd en die verantwoordelijk zijn voor necrotische processen.
Aanbevolen artikel:
Borstpijn: oorzaken van borstpijn
-na-udach-porada-eksperta.jpg)
