Tinea versicolor: oorzaken, symptomen, behandeling

Pityriasis versicolor is een infectie van de huid met een gistachtige schimmel van het geslacht Malassezia, die wordt gekenmerkt door licht schilferige, beige gekleurde vlekken. De huid die is aangetast door roos jeukt, is ruw, onbehandelde mycose laat een lelijke verkleuring achter op de huid. Wat zijn de oorzaken en symptomen van tinea versicolor? Hoe wordt het behandeld?

Pityriasis versicolor (lat. pityriasis versicolor) worden veroorzaakt door gistachtige schimmels van het geslacht Malassezia (voorheen Pityrosporum ovale, Pityrosporum furfur, Pityrosporum orbiculare, Malessezia furfur) die op de huid van ieder mens voorkomen.

Deskundigen zijn het er niet over eens waarom sommige mensen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen. Het is alleen bekend dat jonge mensen meer kans hebben op pityriasis versicolor. Bovendien is er een verband tussen dit type roos en een warm en vochtig klimaat, overmatig zweten, een vette huid en een verzwakt immuunsysteem.

"Bonte" in de naam van deze roos verwijst naar uitbraken van een andere kleur binnen een onveranderde, gezonde huid.

Inhoudsopgave

Tinea versicolor: symptomen
Tinea versicolor: onderzoek
Tinea versicolor: behandeling

Luister naar de oorzaken en symptomen van Tinea versicolor. Dit is materiaal uit de cyclus GOED LUISTEREN. Podcasts met tips.

Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt

Tinea versicolor: symptomen

Het meest kenmerkende symptoom van Tinea versicolor zijn onregelmatige, goed gedefinieerde plekken op de huid die overal op het lichaam kunnen voorkomen. Meestal worden ze echter aangetroffen op de stam, in de interscapulaire en sternale gebieden.

Hun kleur kan variëren - ze kunnen lichter of donkerder zijn dan de omringende huid, ze kunnen ook wit, beige, roze, rood, geelbruin, bruin zijn of de kleur van een gebruinde huid aannemen.

Deze vlekken hebben de neiging zich perifeer te verspreiden en nemen steeds meer huid in beslag. Het oppervlak van de tinea versicolor-laesies is ruw, droog en schilferig, vaak gepaard gaand met jeuk.

Houd er rekening mee dat bij tinea versicolor de laesies de neiging hebben om terug te keren.

Het is ook belangrijk dat de getroffen gebieden niet zonnebaden in de zon of in het solarium. Dit komt omdat gistachtige paddenstoelen van het geslacht Malassezia ze produceren de melanogeneseremmer azelaïnezuur.

Tinea versicolor: onderzoek

De arts stelt meestal een diagnose op basis van een interview met de patiënt en na onderzoek van de veranderingen - hij kan hiervoor een Wood's-lamp gebruiken - kan men in het geval van tinea versicolor de karakteristieke geelgroene gloed van de laesies waarnemen, na kleuring met jodiumtinctuur - ze vertonen een gelige of steenrode fluorescentie.

In het geval van tinea versicolor geven schraapsel van huidlaesies, in combinatie met kaliumhydroxide, een microscopisch beeld van "gehaktballen met noedels" - je kunt talloze, korte en dikke myceliumhyfen zien, vermengd met geclusterde sporenclusters.

Tinea versicolor is een van de huidziekten waarvoor biopsie niet wordt gebruikt voor diagnose, omdat in dit geval het histopathologisch onderzoek niets zal uitwijzen. Natuurlijk kan bij het diagnosticeren van twijfelachtige gevallen een biopsie worden gebruikt - het zal tinea versicolor niet bevestigen, maar het zal andere ziekten helpen uitsluiten. Er moet aan worden herinnerd dat, vanwege het feit dat tinea versicolor niet altijd duidelijke symptomen heeft, het in geval van twijfel moet worden onderscheiden van ziekten zoals: