Durale stenen omvatten chronische pijn in het rechter hypochondrium, aanvallen van de zogenaamde galkoliek, misselijkheid, gele verkleuring van de buitenste membranen van de ogen, jeukende huid, donkerdere urine. Lees meer over de diagnose en behandeling van choledocholithiasis, waarvan het gebruik noodzakelijk is om ernstige complicaties te voorkomen.
Blokstenen worden gevormd door de opeenhoping van plaques (stenen) in de galwegen die voornamelijk buiten de lever lopen. De afzettingen zijn niets meer dan een mengsel van cholesterol, eiwitten, calcium en andere anorganische stoffen die in de gal zouden moeten oplossen. Als dit niet gebeurt als gevolg van het ziekteproces, wordt het geremd, waardoor vrije doorstroming in de galwegen wordt voorkomen. Galstasis geeft zeer duidelijke symptomen: ten eerste is er pijn aan de rechterkant net onder de ribben, met de tijd ook gele verkleuring van de buitenste membranen van de ogen, jeuk van de huid, donkerdere urine.
Er kunnen zogenaamde aanvallen optreden. galkoliek, vooral na het eten van zwaar voedsel. De belangrijkste symptomen zijn plotselinge pijn aan de rechterkant die uitstraalt naar het schouderblad of de rug, winderigheid, misselijkheid, braken. Zelfs als de galkoliekaanval na enige tijd afneemt, is het noodzakelijk om een arts te raadplegen en de diagnose te stellen om erachter te komen wat de oorzaak is.
Dezelfde symptomen als bij choledocholithiasis worden ook veroorzaakt door galsteenziekte, behalve dat de afzettingen zich ophopen in de galblaas. Meestal komen beide ziekten tegelijkertijd voor als gevolg van de beweging van stenen in de galwegen.
Lees ook: Acute galblaasontsteking: symptomen en behandeling Dieet goed voor de lever en galblaas Leverkoliek - een veel voorkomend probleem bij vrouwen in de veertigUrolithiasis: oorzaken en diagnose
Artsen zijn het erover eens dat er factoren zijn die het risico op choledocholithiasis verhogen. De ziekte treft vaker vrouwen met overgewicht, ouder dan 40, vooral degenen die hormoontherapie gebruiken. Het gaat om het nemen van vrouwelijke hormonen - oestrogenen, die kunnen bijdragen aan het verdikken van uw gal. Andere bijdragende factoren zijn onder meer een slecht uitgebalanceerd dieet met veel vet, dat abnormale cholesterolspiegels bevordert, waaronder triglyceriden. Als er symptomen zijn die wijzen op choledocholithiasis, is een afspraak met een arts noodzakelijk. De diagnostiek omvat bloedtesten, voornamelijk de bepaling van de activiteit van twee leverenzymen (AST en ALT), het niveau van bilirubine, alkalische fosfatase en het niveau van gammaglutamyltransferase (GGT), dat op leverschade kan duiden, worden ook gecontroleerd. Tegelijkertijd wordt de patiënt meestal verwezen voor een echo van de buikholte of voor een meer geavanceerd onderzoek, het zogenaamde retrograde cholangiopancreatografie (ERCP), die endoscopisch wordt uitgevoerd. Het geeft een gedetailleerd beeld van de galkanalen en mogelijke afwijkingen. Deze methode is nauwkeuriger dan echografie, die ondanks het voortdurende ziekteproces soms geen veranderingen detecteert. Tegelijkertijd wordt het als invasiever beschouwd en brengt het een risico op complicaties met zich mee.
Urolithiasis: behandeling
Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie is ook een therapeutische methode, omdat het hierdoor mogelijk is om concrementen te verwijderen, de galwegen te verwijden en te herstellen en monsters te nemen voor onderzoek. Als deze methode echter niet de verwachte resultaten oplevert, moet een operatie worden uitgevoerd. Het bestaat uit het verwijderen van afzettingen in de galwegen en het voorkomen van de vrije stroom van gal. Een operatie is noodzakelijk omdat onbehandelde urolithiasis kan leiden tot kanker van de galwegen of galblaas, die tot de meest kwaadaardige en moeilijk te behandelen vormen van kanker van het spijsverteringsstelsel behoren. Na de procedure moet u de instructies van de arts strikt opvolgen, vooral wat betreft dieet. Het moet licht verteerbaar zijn - weinig vet, koolhydraten en veel vezels. Hoe dan ook, een soortgelijk menu is van toepassing als we ons willen beschermen tegen choledocholithiasis, omdat sommige artsen denken dat het dieet, althans tot op zekere hoogte, verantwoordelijk is voor problemen met de galwegen. Ze worden geschaad door een te hoge hoeveelheid verzadigd vet, in relatie tot te weinig onverzadigd vet, consumptie van producten met toegevoegde suikers en een te laag voedingsvezelgehalte.
