Een kind leren nee te zeggen

Hoe bereid je een kind voor zodat hij gevaarlijke situaties kan herkennen en NEE kan zeggen? Een reis zonder ouders is een avontuur, maar ook veel verleidingen. Lees beschrijvingen van specifieke situaties waarmee uw kind te maken kan krijgen. Oefen passend gedrag door rollenspellen waarin uw kind leert nee te zeggen.

We verliezen de meest waardevolle schat uit het oog: het kind gaat naar een zomerkamp of een kamp. Zelfs voordat de beslissing om te vertrekken is genomen, beginnen mama en papa met een galop van verontrustende gedachten over wat er kan gebeuren als het kind niet onder het toeziend oog van zijn ouders staat. Hoogstwaarschijnlijk zullen de meeste van deze situaties nooit gebeuren. Maar ze kunnen worden behandeld als een scenario van gesprekken die het kind voorbereiden op een onafhankelijke escapade en het gevoelig maken voor situaties die gevaarlijk kunnen zijn. Er zijn veel gesprekken nodig omdat het kind zich niet veel zal herinneren van één lange lezing. Het is ook beter om een ​​paar weken voor vertrek met deze taak te beginnen, het onderwerp op te splitsen in verschillende kleinere onderwerpen, het kind langzaam bewust te maken en het specifieke gedragingen aan te leren die hun veiligheid garanderen.

Hoe u uw kind leert "nee" te zeggen tijdens een gesprek

Er wordt verwacht dat het kind blij terugkeert van vakantie, dus we moeten oppassen dat we hem niet met angst besmetten. Anders zal hij denken dat er een stel slechteriken op hem wachten net buiten de deur. En dat is niet waar! Benadruk dat u denkt dat er goed voor haar zal worden gezorgd. Maar aangezien u gewoonlijk voor hem zorgt en nu thuis blijft, wilt u hem manieren leren om hem te helpen beter voor zichzelf te zorgen. Iemand van wie je houdt gaat tenslotte op vakantie - je moet er zeker van zijn dat ze veilig zijn.

Na deze introductie introduceer je verschillende onderwerpen en kijk je hoeveel het kind weet. In plaats van je meteen een oplossing te geven, vraag je wat ze in zo'n situatie zouden doen - op die manier zullen ze meer onthouden. Als er geen idee is, zoek het dan samen op. En onthoud: één onderwerp voor één gesprek - anders, in plaats van uw kind een hulpmiddel te geven, maakt u het onnodig bang.

Iemand uit de peergroup eist geld van het kind, maakt het bang of is agressief

Vertel uw kind duidelijk en krachtig dat niemand het recht heeft om hem te slaan, bang te maken of zijn eigendommen af ​​te nemen. Mocht zoiets gebeuren, dan moet ze zich onmiddellijk melden bij haar voogd. Je moet ze ervan overtuigen dat dergelijk gedrag van collega's absoluut onaanvaardbaar is, dat de opvoeder erachter moet komen. Het kind is misschien bang voor het etiket "krabbelen", maar je moet hem uitleggen dat het in bepaalde situaties, zoals afpersen, slaan, kwellen, verplicht is om volwassenen erover te vertellen. Als hij bang is voor de reacties van zijn collega's, kan hij in plaats van met de klasleraar te praten, zijn ouders bellen en vertellen wat er is gebeurd.

Lees ook: Hoe leer je een kind sparen? Praktisch advies voor ouders Slim inpakken, of wat in een rugzak stoppen voor een kind voor een reis Waarom KINDEREN liegen? De oorzaken van leugens op verschillende leeftijden

Een vreemdeling biedt chocolade aan, vraagt ​​om hulp ...

Het kind moet weten dat als er geen voogden naast hem zijn, elk contact met een vreemde gevaarlijk is, en dat is het dan. Zelfs als deze iemand het kind bij naam noemt, bijvoorbeeld zegt dat zijn naam Adam is, hij houdt van honden, woont in de buurt, kent zijn ouders - hij is nog steeds een vreemde. En nog meer, je kunt niets van hem aannemen - eten, drinken, snoep. Het is ook niet nodig om in gesprek te gaan als iemand om hulp vraagt, bijvoorbeeld omdat hij zijn puppy heeft verloren of je een tijdje voor zijn zieke kat moet zorgen. Hij mag niet met hem mee, ook al stelt hij dat er een bus van FC Barcelona om de hoek staat of er laptops worden uitgedeeld. Een kind mag in geen geval uitgaan met iemand die hij of zij niet kent, of iets van hem afnemen. Nee en dat is het! Om het voor uw kind gemakkelijker te maken, moet u dergelijke situaties oefenen. Papa doet alsof hij een vreemde is, en het kind leert wat hij in deze situatie moet zeggen, hoe hij zich moet gedragen. Tot het resultaat, dat wil zeggen, wanneer hij automatisch zegt: "Help, ik ken je niet, laat me alsjeblieft met rust."

Iemand op straat, in een park of in een winkel komt en begint een gesprek

Ons hele leven lang leggen we het kind uit beleefd en respectvol te zijn tegenover de ouderen, maar dit is het moment waarop hij geen vragen hoeft te beantwoorden en gesprekken hoeft te voeren. Het is dit moeilijke moment waarop ouders hun kinderen bewust moeten maken dat niet alle mensen aardig en vriendelijk zijn, en voor hun eigen veiligheid mag een kind alleen praten met volwassenen die hij goed kent.

De basisregel, zonder uitzonderingen, is: je praat niet met vreemden. Ook al ben je aardig en lijkt je aardig, je bent niet verplicht om met ze te praten.Je weet niet wie het is - je praat niet! Als iemand met je praat, heb je het recht om je om te draaien en weg te lopen. Als deze persoon nog steeds met het kind praat, moet hij hardop zeggen: "Ik ken u niet, laat me alsjeblieft met rust" - dit is wat het kind moet antwoorden als de volwassene met hem blijft praten. Hij moet ook meteen weglopen, de opvoeder, winkelbediende, bewaker, politieagent over het incident vertellen. En als de vreemdeling opdringerig is, begint hij de arm van het kind aan te raken ..., dan moet hij luid schreeuwen: "Help, hij valt me ​​aan!" Het is de moeite waard om hulp te vragen aan een specifiek persoon, bijvoorbeeld: "Kun je me helpen?" Door haar in de ogen te kijken of door haar hand vast te pakken. Deze methode is veel effectiever dan het inroepen van hulp aan een menigte voorbijgangers.

Na een dergelijk incident moet het kind de hulpverlener vragen de tutor te bellen, die alles in detail moet worden verteld. Nog iets - voordat u vertrekt, moet u ervoor zorgen dat uw kind geen dure apparatuur meeneemt, bijvoorbeeld een professionele camera of een nieuw telefoonmodel. Het meenemen van dure en zichtbare items verhoogt het risico op diefstal of beroving.

Doe het noodzakelijkerwijs

Hoe u zich kunt voorbereiden voor het geval uw kind verdwaalt

Maak samen met uw kind een vel papier (het moet gelamineerd zijn), waarop u de naam van het kind, uw telefoonnummer en het adres van het vakantiecentrum noteert. Dit informatieblad kan worden genaaid tot een handige rugzak voor een kind. Polsbandjes zijn ook een goede methode, maar ze werken goed voor jongere leerlingen - het is onwaarschijnlijk dat een middelbare scholier het draagt. Oudere tieners kunnen het telefoonnummer van hun ouders op de band van het horloge schrijven. Het kind moet ook weten bij wie het voor hulp terecht kan. Een winkelbediende, bewaker en politieagent zijn ideaal. Leer uw kind voor vertrek uit het hoofd wat de naam is van zijn kamp of koloniën en in welke straat het zich bevindt. Leer uw kind ook om de plaats te beschrijven aan de hand van wat hij zich herinnert: ligt het kamp dicht bij een kerk, een stadion, een grote winkel. Dan kan hij informatie geven, ook al vergeet hij zijn rugzak en valt de straat waar hij woont uit zijn hoofd.

Een onbekende biedt het kind een lift aan, bijvoorbeeld naar hun ouders die ergens wachten

De verhalen van zulke mensen kunnen erg overtuigend zijn, een kind hoort bijvoorbeeld: 'Ik ben de vriendin van mijn moeder en ik moet je meteen naar haar toe rijden'. Voor deze situaties moet u een stevige weigering uitoefenen. Leg uw kind uit dat u, wat er ook gebeurt, niet in de auto mag stappen met iemand die u niet kent. Zelfs als de vreemdeling zegt dat hij vaders vriend is, heeft die oma gevraagd om naar huis te worden gebracht. U kent deze persoon niet, dus u komt niet binnen, en dat is het. U kunt uw kind er het beste van overtuigen dat het helemaal niet in de buurt van langzaam rijdende auto's moet komen. Het heeft geen zaken met een buitenlandse chauffeur. Een volwassene die in de auto zit en een passerend kind aanspreekt, heeft zeker geen goede bedoelingen. Het is verboden hem te benaderen of met hem te praten, ook niet als het kind bij een vriend of collega is. Twee kinderen kunnen ook niet overweg met een volwassene.

maandelijkse "Zdrowie"