Hysterie werd ooit alleen aan vrouwen toegeschreven, in de oudheid heette het uteriene dyspneu. Later werden de oorzaken verklaard door bizarre theorieën over humeuren en dampen. Tegenwoordig is bekend dat het een soort neurose is, evenals een gevaarlijke ziekte die iedereen kan treffen, ongeacht geslacht. In ernstigere gevallen kan het zich manifesteren als convulsies en zelfs verlies van gezichtsvermogen.
In de geneeskunde wordt hysterie geclassificeerd als een neurotische en dissociatieve aandoening die wordt gekenmerkt door onder meer geheugenverlies, trance of persoonlijkheidsverandering. Steeds vaker wordt het gewoon dissociatie of bekering genoemd. Hysterie is een vervelende ziekte die het voor de patiënt moeilijk maakt om normaal te functioneren. Als het onbehandeld blijft, kan het erger worden, dus het is beter om het niet te onderschatten.
Hysterie: herkenning
Zelfs psychiaters kunnen moeite hebben om hysterie vast te stellen. Het is echter mogelijk om bepaalde kenmerken te onderscheiden die kenmerkend zijn voor een hysterische persoonlijkheid. Het is voornamelijk hyperactiviteit, impulsiviteit, emotionele onvolwassenheid, overgevoeligheid, slechte stressbestendigheid en theatraliteit van gebaren en gedrag, stemmingswisselingen en een sterke afhankelijkheid van iemands gedrag en keuzes van de meningen van andere mensen. De hysterische voelt en ervaart gewoon veel meer dan gezonde mensen
Belangrijk
Niet altijd vereist het hysterische persoonlijkheidstype behandeling, aangezien niet al het hysterische gedrag een manifestatie is van hysterische neurose. Het is het beste om de hulp van een specialist in te schakelen als de symptomen verergeren, de patiënt veel is veranderd en niet meer in staat is het dagelijks leven aan te gaan.
Hysterie: symptomen
Hysterische neurose manifesteert zich ook in lichamelijke aandoeningen. De patiënt voelt angst, het gaat ook gepaard met buikpijn, hartkloppingen, meer zweten en een gevoel van kortademigheid. In ernstigere gevallen zijn er ook meer vervelende syndromen - aanhoudende hik, misselijkheid en braken, duizeligheid, huiduitslag of plasproblemen en verlies van gevoeligheid. Symptomen kunnen in de loop van de tijd verslechteren, omdat de onwetendheid van de patiënt allerlei neurologische aandoeningen veroorzaakt. Er kunnen bijvoorbeeld epileptische aanvallen (vergelijkbaar met een epilepsieaanval), verminderde motorische coördinatie, problemen met lopen en zelfs verlies van gezichtsvermogen, gehoor en spraak optreden. Deze symptomen treden meestal plotseling op en kunnen plotseling verdwijnen.
Hysterie: oorzaken
De oorzaken van hysterie zijn niet volledig bekend. Psychiaters zoeken naar de oorzaken van de ziekte in de vroege kinderjaren. Het kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door het gebrek aan nabijheid en warmte in het gezin of door onregelmatigheden in het socialisatieproces van het kind. De kans op hysterie wordt ook vergroot door specifieke persoonlijkheidskenmerken, zoals overgevoeligheid of hyperactiviteit, maar ook door overmatige concurrentie en gerelateerde emoties en frustratie. De theorie dat neurosen, en dus ook hysterie, een afweerreactie is van de menselijke psyche op angst of een traumatische ervaring, kent echter de meeste aanhangers.
Hysterie: behandeling
Alleen moeilijke en langdurige psychotherapie kan de patiënt helpen. Vaak is het ook nodig om farmacologische middelen toe te dienen. Tijdens de behandeling streeft de psychiater ernaar de patiënt te leren normaal op verschillende situaties te reageren, hun emotionele toestand te herkennen en deze te beheersen. De patiënt ervan overtuigen dat zijn angsten ongegrond zijn en dat voorbijgaand lijden voornamelijk moet worden geholpen door verbale suggestie. In de moeilijkste gevallen werkt hypnose ook. Voorwaarde is wel dat het wordt uitgevoerd door een ervaren specialist. Het is ook de moeite waard om het hele gezin van de patiënt bij de behandeling te betrekken.
