Hemodilutie is een van de bloedbehandelingen. Hiermee kunt u het aantal allogene (gedoneerde) bloedtransfusies beperken, wat van groot belang is als u geen toestemming geeft voor een dergelijke procedure. Hemodilutie heeft echter enkele gevaren. Het is de moeite waard om uit te zoeken wat precies is, wat de voordelen en gevaren zijn van deze behandeling.
Inhoudsopgave:
- Hemodilutie: wat is het?
- Hemodilutie: wanneer wordt het gebruikt?
- Hemodilutie: beperkingen
- Hemodilutie: voordelen
- Hemodilutie: de risico's
Hemodilutie is een procedure waarbij de patiënt tijdens de procedure een transfusie krijgt met zijn eigen bloed. De operatie wordt uitgevoerd op "verdund" bloed, en in geval van bloedverlies worden de voorraden verzameld voordat de procedure wordt uitgevoerd. Deze procedure heeft veel voordelen - het maakt het mogelijk om posttransfusiereacties te voorkomen, maar aan de andere kant vereist het een planning van bloedtransfusie, vermindert het het comfort van de patiënt en stelt het hem bloot aan andere complicaties, bijvoorbeeld elektrolytstoringen.
Hemodilutie: wat is het?
Hemodilutie wordt uitgevoerd vlak voor de geplande procedure, meestal in de operatiekamer. Ze worden gebruikt wanneer er een hoog risico op bloedverlies is tijdens een operatie. Hemodilutie is het verwijderen van een bepaalde hoeveelheid bloed van de patiënt, meestal enkele honderden milliliter, die wordt aangevuld met intraveneuze vloeistoffen zodat de bloeddruk niet daalt. Dit veroorzaakt een verdunning van het bloed, een afname van hematocriet en hemoglobine, in dergelijke omstandigheden wordt de operatie uitgevoerd. Als er tijdens de procedure veel bloedverlies optreedt, wordt de verzamelde hoeveelheid tijdens of onmiddellijk na de operatie gebruikt - het wordt teruggevoerd in de bloedvaten. Overtollig vocht kan worden verwijderd door diuretica toe te dienen.
Hemodilutie: wanneer wordt het gebruikt?
Hemodilutie wordt uitgevoerd vóór grote chirurgische ingrepen die gepaard gaan met een significant risico op bloedingscomplicaties, zoals thoracale hartchirurgie. Het gebruik van hemodilutie is vooral nuttig bij patiënten voor wie transfusie van bloed van donoren riskant kan zijn, bijvoorbeeld in het geval van veel ongebruikelijke antilichamen in het bloed, wat problemen kan veroorzaken bij het selecteren van geschikte bloedproducten voor de transfusie. Het is ook een van de behandelingen voor mensen die niet akkoord gaan met een bloedtransfusie, zoals Jehovah's Getuigen.
Hemodilutie: beperkingen
Bloed afnemen bij de volgende vervanging van het volume door vloeistof is belastend voor het lichaam, daarom kunnen ernstig zieke mensen deze procedure niet ondergaan. Hemodilutie wordt niet gebruikt bij de chirurgische behandeling van verwondingen, omdat ze vóór de ingreep gepaard gaan met groot bloedverlies. Bovendien zijn contra-indicaties:
- bloedarmoede, bekende bloedarmoede mag niet verergeren, en als uw hemoglobinewaarde erg laag is, mag u geen operatie ondergaan
- Chronische obstructieve longziekte
- nierfalen
- cirrose
- ernstige bloedstollingsstoornissen
- virale infectie - hepatitis B en hepatitis C, HIV, bacteriële infecties, omdat het geven van bloed met ziekteverwekkers een extra belasting voor de patiënt is
- gevorderde, onstabiele ischemische hartziekte, omdat een verlaging van de hemoglobine de hoeveelheid zuurstof die aan het hart wordt toegevoerd, vermindert
- ernstige stenose van de aortaklep
- ongecontroleerde hypertensie
- cerebrale circulatiestoornissen, omdat, zoals in het geval van het hart, hypoxie kan ontstaan
Hemodilutie: voordelen
Het belangrijkste voordeel van hemodilutie is het vermijden van transfusie van vreemd bloed, en dus het immuniseren van de patiënt - het produceert geen antilichamen tegen antigenen die aanwezig zijn in bloed dat van donoren is afgenomen. Na een bloedtransfusie zal iedereen een kleine hoeveelheid antilichamen ontwikkelen tegen antigenen in vreemd bloed, dit is normaal en gebruikelijk.
Als gevolg hiervan kan het reageren met de antigenen die zich in de volgende getransfundeerde bloedeenheid bevinden, en dit fenomeen is al zeer nadelig. De mogelijkheid dat het voorkomt wordt voor elke bloedtoediening getest door middel van een zogenaamde kruistest. Als een reactie van het voorbereide bloed met de antilichamen van de ontvanger wordt gedetecteerd, geef deze eenheid dan niet en zoek naar een andere eenheid die deze reactie niet veroorzaakt.
Voor mensen die meerdere bloedtransfusies hebben gehad en veel soorten antilichamen hebben ontwikkeld, kan dit het moeilijk maken om het juiste bloed voor een transfusie te vinden. Bovendien helpt hemodilutie om zeldzame maar optredende complicaties na de transfusie te voorkomen: hemolyse, allergische reacties of hemolytische reacties.
Bovendien wordt aangenomen dat het verdunnen van het bloed de bloedtoevoer naar onder meer het hart en de hersenen verbetert en ook de viscositeit verlaagt, wat op zijn beurt de belasting van het hart vermindert.Interessant is dat, ondanks de aanzienlijke verdunning van bloed - een afname van de concentratie van bloedplaatjes en stoffen die verantwoordelijk zijn voor stolling, niet is bewezen dat hemodilutie het risico op bloedingen verhoogt.
Lees ook:
Is bloedtransfusie veilig?
Bloedtransfusie: wanneer is het nodig?
Wat is serum en wanneer dienen we het toe?
Hemodilutie: de risico's
Helaas, ondanks tal van voordelen, mag hemodilutie niet altijd worden gebruikt, en zijn prestatie gaat gepaard met bepaalde risico's. Allereerst is er een groep contra-indicaties - de hierboven genoemde, die de mogelijkheid beperkt om deze procedure bij een vrij grote groep patiënten uit te voeren.
De beschreven contra-indicaties zijn niet van toepassing op "standaard" bloeddonatietransfusies, waardoor het veel toegankelijker wordt. Bovendien brengt toediening van grote hoeveelheden vocht tijdens hemodilutie een zeker risico op complicaties met zich mee: hyperhydratie, elektrolytstoornissen: hyponatriëmie, hypokaliëmie, verergering van hartfalen.
Bloed dat tijdens hemodilutie wordt afgenomen, moet redelijk snel worden gebruikt omdat het niet permanent wordt geconserveerd, wat belangrijk is in het postoperatieve beloop. Een van de risico's na een operatie is een bloeding op de plaats van de operatie, meestal na een paar dagen. Als het tot een bloedtransfusie leidt, is het niet mogelijk om het eerder afgenomen bloed toe te dienen.
Het grootste nadeel van hemodilutie is echter de noodzaak om het te plannen, en de behoefte aan bloedtransfusie in een groot percentage van de gevallen is niet voorspelbaar - we weten niet wanneer een ongeval, een spoedoperatie, gastro-intestinale bloeding of vele andere situaties zullen optreden die tot ernstig bloedverlies leiden. Daarom is het zo belangrijk om bloed te doneren, waardoor er continu toegang is tot bloedproducten op bloeddonatiestations.
AutotransfusieAutotransfusie is een methode die lijkt op hemodilutie, maar met verschillende tijdsbestekken. Om het uit te voeren, is het noodzakelijk om de patiënt voor te bereiden en een paar of meerdere dagen eerder bloed te verzamelen. Er wordt dus bloed afgenomen vóór de operatie, zodat het lichaam de bloedcellen weer kan opbouwen. Na het verzamelen wordt het beenmerg zeer snel gemobiliseerd om nieuwe bloedcellen te produceren en de lever om plasma-eiwitten te produceren, wat meestal ongeveer een week duurt. Na een dergelijke procedure wordt het verzamelde bloed bewaard en kan het worden gebruikt als een transfusie nodig is.
Over de auteur
-typowe-i-atypowe-dziaanie-i-skutki-uboczne.jpg)
