-budowa-funkcje-norma.jpg)
Erytrocyten, of rode bloedcellen, zijn de basiscomponent van het bloed dat zuurstof vervoert. Bloedmorfologie, die onder andere wordt gebruikt om ze te beoordelen, is een van de meest uitgevoerde laboratoriumtests, dus het is de moeite waard om erachter te komen wat de norm van rode bloedcellen is. En wat betekent het als er te veel rode bloedcellen zijn en wat betekent het als er te weinig rode bloedcellen zijn?
Erytrocyten of rode bloedcellen (gr. erythros - rood, kytos - cel) werden voor het eerst beschreven in de 17e eeuw door de vader van de microbiologie, de Nederlandse natuuronderzoeker, Antoni van Leeuwenhoek.
Vanwege het gehalte aan hemoglobine vervullen rode bloedcellen verschillende belangrijke functies in ons lichaam, voornamelijk transporteren ze zuurstof.
Ons welzijn en onze gezondheid zijn afhankelijk van hun toestand, dus het is de moeite waard om ze regelmatig te controleren, vooral na de leeftijd van 50 jaar.
Inhoudsopgave
- Constructie van erytrocyten
- Functies van erytrocyten
- Productie en afbraak van erytrocyten
- Erytrocyten: de norm
- Erytrocyten boven normaal
- Erytrocyten onder normaal
- Erytrocyten en andere morfologische parameters
- Erythrogram, d.w.z. optische evaluatie van bloedcellen
Constructie van erytrocyten
De rode bloedcel is een kleine (7,5 µm in diameter en ongeveer 2 µm dik), ronde cel, in de vorm van een biconcave schijf in doorsnede.
Deze structuur heeft verschillende voordelen: het verhoogt de oppervlakte-tot-volume-verhouding, waardoor het gemakkelijker zuurstof verbindt en afgeeft, de afstand van het centraal gelegen hemoglobine tot het celoppervlak is korter, en dus het betere gebruik ervan, bovendien is de bloedcel flexibeler om vernauwingen en bochten in de kleinste vaten te overwinnen aderen.
Erytrocyten bevatten een minimale hoeveelheid organellen, ze verliezen hun kern tijdens de rijping, ze krijgen een kern, en mitochondriën, centriolen en het Golgi-apparaat verdwijnen ook.
Dit is om zijn eigen metabolisme te minimaliseren, daarom heeft de erytrocyt zelf geen grote hoeveelheid energie nodig en haalt hij deze uit glycolyse, d.w.z. een anaëroob proces dat wordt uitgevoerd in het cytoplasma. Als gevolg hiervan verbruikt het de zuurstof die het vervoert niet.
Het ontbreken van organellen betekent niet dat erytrocyten alleen cytoplasma bevatten, ze zijn gevuld met hemoglobine - een rode kleurstof die een ijzerion (Fe2 +) bevat en omkeerbaar zuurstof bindt.
Het cellulaire skelet gemaakt van spectrine en ankyrine en enzymen, zoals glucose-6-fosfaat dehydrogenase, zijn verantwoordelijk voor de vorm van de bloedcel.
Bovendien bevat deze bloedcel veel andere enzymen, en zijn er talrijke membraaneiwitten op het oppervlak, waaronder bloedgroepantigenen (AB0- en Rh-systemen), die glycoproteïnen zijn.
Het is de aanwezigheid van deze verbindingen en hun systeem dat de bloedgroep van een persoon bepaalt.
Functies van erytrocyten
Het is algemeen bekend dat erytrocyten verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstof van de longen naar de perifere weefsels vanwege de aanwezigheid van hemoglobine.
Het is hemoglobine dat het vermogen heeft om zuurstof te binden waar er veel van is, d.w.z. in de longen, en om het terug te brengen waar er weinig is - in andere weefsels.
De toevoeging van zuurstof hangt samen met de verandering in de oxidatiegraad van ijzer in hemoglobine van Fe2 + naar Fe3 +, en het geoxideerde hemoglobine wordt oxyhemoglobine genoemd.
Zuurstof opgeven veroorzaakt uiteraard de tegenovergestelde reactie en voert het ijzer terug naar de tweede trap (Fe2 +), en daarmee de bereidheid om weer zuurstof aan te sluiten. Het hele proces gebeurt vaak.
Soms komt het voor dat de erytrocyt een andere stof dan zuurstof bindt, als het koolmonoxide is, dat een veel grotere affiniteit heeft voor hemoglobine, wordt er zuurstof uit verdrongen en wordt de verbinding onomkeerbaar.
Als gevolg hiervan verliest de erytrocyt zijn vermogen om zijn functie uit te voeren en is de resulterende verbinding carboxyhemoglobine.
Als hemoglobine daarentegen wordt blootgesteld aan een oxidatiemiddel, zoals medicijnen, is het ook onmogelijk om zuurstof toe te voegen, omdat ijzer uit Fe2 + permanent wordt omgezet in Fe3 +, dat niet meer kan worden geoxideerd.
Deze vorm van hemoglobine wordt methemoglobine genoemd.
Beide abnormale vormen van hemoglobine kunnen worden behandeld, meestal met hoge doses zuivere zuurstof, maar er is alleen kans op herstel als de hoeveelheid in de bloedsomloop laag is.
Een andere belangrijke taak van erytrocyten is de regulering van de pH van het bloed - rode bloedcellen zijn een van de basisbuffers van bloed.
Een minder belangrijke functie van rode bloedcellen is het transporteren van kooldioxide.
Hemoglobine transporteert slechts een klein beetje kooldioxide van de weefsels naar de longen, deze vorm wordt carbaminohemoglobine genoemd en is, net als oxyhemoglobine, een onstabiele associatie.
De meeste kooldioxide wordt in het plasma opgelost.
Productie en afbraak van erytrocyten
Het productieproces van erytrocyten wordt erytropoëse genoemd, en de cellen waaruit ze ontstaan - erytroblasten. Rode bloedcellen worden geproduceerd en gerijpt in het rode beenmerg, dat wil zeggen in de epifysen van lange botten en in platte botten.
Interessant is dat in utero erytrocyten ook worden gevormd in de milt in de lever en in de dooierzak.
Alleen volwassen vormen en een klein percentage onrijpe reticulocyten komen vrij in het bloed, als er te veel van zijn of als er eerdere ontwikkelingsstadia in het bloed zijn, hebben we te maken met een productiestoornis of een te snel verlies van bloedcellen uit de bloedsomloop, een dergelijke situatie vereist diagnostiek.
Elke minuut worden ongeveer 2,6 miljoen erytrocyten gevormd.
Voor een goede aanmaak van bloedcellen zijn een aantal ingrediënten nodig:
- voornamelijk ijzer - rode bloedcellen bevatten tot 80% van het ijzer dat in het lichaam aanwezig is, d.w.z. ongeveer 3,5 gram
- vitamine b12
- Foliumzuur
- vitamine C
- vitamine B6
- Vitamine E
en dit proces wordt gestimuleerd door erytropoëtine uitgescheiden door de nieren, het wordt minder beïnvloed door:
- glucocorticosteroïden
- schildklier
- adrenaline
Erytrocyten leven ongeveer 120 dagen, waarna ze worden opgevangen door de lever en milt, waarbij de laatste als filter fungeert en oude en abnormale bloedcellen verwijdert.
De componenten waaruit de erytrocyten bestaan, worden "gerecycled" - ze worden opnieuw verwerkt en gebruikt om nieuwe bloedcellen te produceren.
Hemoglobine wordt in de lever gemetaboliseerd en er wordt bilirubine uit gevormd, waardoor gal zijn kleur te danken heeft. Vervolgens worden urobilinogeen, stercobiline en urobiline gevormd uit bilirubine, de laatste is de ontlastingskleurstof en de laatste is aanwezig in de urine, waardoor het een gele kleur krijgt.
Het meeste ijzer in hemoglobine wordt hergebruikt, slechts een kleine hoeveelheid wordt uit het lichaam uitgescheiden.
Erytrocyten: de norm
Bloedmorfologie is een basistest, het wordt vaak niet alleen bij verschillende ziekten, maar ook bij gezonde mensen uitgevoerd voor een zeer basale beoordeling van de algemene toestand van het lichaam.
Het resultaat van deze studie bevat verschillende gegevens, waarvan de juiste interpretatie veel zegt over rode bloedcellen - hun structuur, productieproces en prestaties.
Een belangrijke parameter is het aantal rode bloedcellen (RBC), normale waarden fluctueren:
- van 4,2 miljoen tot 5,4 miljoen bloedcellen / μl bij mannen
- 3,5 miljoen bloedcellen / μl tot 5,2 miljoen bloedcellen / μl bij vrouwen
Het belangrijkste is echter de hoeveelheid hemoglobine (HGB of HB), de normen variëren:
- tussen 14 en 18 g / dL bij mannen
- tussen 12 en 16 g / dL bij vrouwen.
Deze parameter beoordeelt de hoeveelheid hemoglobine in een bepaald bloedvolume en er wordt bijvoorbeeld rekening mee gehouden bij het nemen van beslissingen over bloedtransfusie.
De volgende waarde is de hematocriet (HT of HCT), het is de verhouding tussen het volume erytrocyten en het volume van het volledige bloedmonster, de normale waarden zijn:
- tussen 40% en 54% bij mannen
- tussen 37% en 47% bij vrouwen.
Erytrocyten boven normaal
De toename van het aantal rode bloedcellen wordt erythrocytose genoemd (d.w.z. erytrocyten boven normaal), de oorzaak is meestal uitdroging, de toename is eenvoudigweg geassocieerd met bloedcondensatie.
De oorzaak van erythrocytose kan ook langdurige lichte hypoxie in het lichaam zijn, deze vindt plaats in verschillende situaties:
- in hoge bergen zijn, waar veel minder zuurstof in de lucht is
- roken, het resulteert in de aanwezigheid van kleine hoeveelheden koolmonoxide, sommige erytrocyten vervullen hun functie niet en het lichaam brengt deze toestand in evenwicht door extra bloedcellen te produceren
- obstructief slaapapneusyndroom, deze ziekte bestaat uit onderbrekingen in de ademhaling en een gebrek aan luchttoevoer met zuurstof naar de longen
- longziekten (bijv. COPD), ze verminderen de efficiëntie van de zuurstofoverdracht van de longen naar het bloed
Incidentele oorzaken van hyperemie zijn onder meer:
- aangeboren hartafwijkingen waarbij zuurstofarm bloed wordt gemengd met zuurstofrijk bloed
- medicijnen, bijv. glucocorticoïden
- polycythemia vera, d.w.z. ongecontroleerde toename van het aantal erytrocyten, is een van de zeldzaamste oorzaken van de toename van deze bloedcellen, en de RBC-waarden overschrijden de bovengrens van normaal meerdere keren
Erytrocyten onder normaal
Verminderde resultaten van de parameters van rode bloedcellen zijn erythrocytopenie (d.w.z. erytrocyten onder normaal) en duidt op anemie, d.w.z. anemie.
Er zijn veel redenen, de meest voorkomende is ijzertekort, dan vitamine B12 en foliumzuur. Deze aandoening komt ook voor tijdens chronische ziekten en na bloeding, en de zeldzaamste zijn hemolytische anemieën (gerelateerd aan de vernietiging van bloedcellen).
Bloedarmoede kan ook wijzen op vloeistofoverbelasting en treedt soms op tijdens de zwangerschap.
Houd er rekening mee dat kleine afwijkingen in de morfologie ook kunnen voorkomen bij volledig gezonde mensen. Het is echter de moeite waard om elk resultaat van deze test met een arts te raadplegen.
Erytrocyten en andere morfologische parameters
Als bloedarmoede wordt gevonden op basis van het aantal erytrocyten, hemoglobine en hematocriet, kunnen andere morfologische gegevens enorm helpen bij het diagnosticeren van de oorzaak van de aandoening. Deze waarden zijn:
- het gemiddelde hemoglobinegehalte in de bloedcel (MCH), d.w.z. de massa van deze verbinding in één erytrocyt, hier ligt de norm in het bereik van 27-31 pg
- de gemiddelde concentratie van hemoglobine in de bloedcel (MCHC), d.w.z. de massa hemoglobine in een bepaald volume erytrocyten, de norm is 32-36 g / dl
Als deze waarden worden verlaagd, is bloedarmoede door ijzertekort de belangrijkste verdachte, maar het kan ook worden veroorzaakt door chronische ziekten of thalassemie.
We zien een toename van MCH en MCHC bij sferocytose, d.w.z. een ziekte waarbij rode bloedcellen abnormaal gevormd zijn. Een andere parameter is:
- het gemiddelde celvolume (MCV), of gewoon de grootte, moet tussen de 82-92 fl. liggen.
Het verlagen van de MCV bevestigt de diagnose van bloedarmoede door ijzertekort, maar komt ook, hoewel veel minder vaak, voor bij thalassemie en chronische ziekten.
Een toename van deze parameter wordt waargenomen bij anemie veroorzaakt door vitamine B12 en foliumzuurdeficiëntie, het ontbreken van deze micronutriënten kan worden veroorzaakt door een gebrek aan voeding, maag- en darmaandoeningen, maar ook levercirrose en alcoholisme.
MCV neemt ook toe bij hypothyreoïdie en als gevolg van chemotherapie en soms tijdens de zwangerschap.
Twee parameters zijn minder belangrijk bij de algehele beoordeling:
- reticulocyten (Ret.), hun norm is 0,5-1,5% van het aantal erytrocyten, en in absolute hoeveelheden 20-100 duizend / μl. Het zijn juveniele, onvolgroeide vormen van rode bloedcellen die net het beenmerg hebben verlaten. Hun aanwezigheid wordt geassocieerd met het aanvullen van de ontbrekende pool van erytrocyten, die fysiologisch worden vernietigd. De toename geeft de compensatie van overtollige bloedcellen verloren, het komt voor in het geval van: hemolytische anemie, bloeding, en ook na de juiste behandeling van anemie. We zien een afname wanneer het productieproces van rode bloedcellen wordt verstoord, d.w.z. bij aplastische anemie en bloedarmoede door vitamine B12-tekort. Het is een zeer nauwkeurige indicator van de juistheid van het productieproces van bloedcellen
- variabiliteitscoëfficiënt van de volumeverdeling van rode bloedcellen (RDW-CV), de norm is 11,5-14,5%, simpel gezegd, dit cijfer bepaalt hoeveel verschillende rode bloedcellen in grootte van elkaar verschillen. Resultaten boven 14,5% kunnen optreden als gevolg van ijzer-, vitamine B12- of foliumzuurdeficiënties, evenals na bloedtransfusie.
Als laboratoriumtests de oorzaak van de verstoringen in het aantal of de structuur van erytrocyten niet bepalen, wordt een beenmergbiopsie uitgevoerd en wordt het productieproces van deze bloedcellen beoordeeld.
Erythrogram, d.w.z. optische evaluatie van bloedcellen
Momenteel worden alle bloedanalyses uitgevoerd met automatische analysatoren, maar de woorden die het uiterlijk van rode bloedcellen beschrijven, werken nog steeds, ze worden bijvoorbeeld gebruikt om de aard van bloedarmoede nauwkeurig te beschrijven.
Qua maat hebben we:
- microcyten - kleine rode bloedcellen
- macrocyten - grote rode bloedcellen
- megalocytes - gigantische rode bloedcellen
Als we deze concepten daarentegen relateren aan de hierboven beschreven parameters, kunnen we concluderen dat ze overeenkomen met MCV, d.w.z. het rode bloedcelvolume.
Anisocytose is de aanwezigheid van erytrocyten van verschillende grootte in de bloedsomloop.
In termen van onjuiste vorm kunnen we onderscheiden:
- sferocyten - ronde erytrocyten
- leptocyten - dunne erytrocyten
- ovalocyten - ovale erytrocyten
- acanthocyten en echinocyten - erytrocyten met uitsteeksels
- schizocyten - fragmenten van erytrocyten
- schildkliererytrocyten
Het verschijnsel van het voorkomen van verschillende vormen van erytrocyten wordt poikilocytose genoemd, en elk van de bovengenoemde verschijningen van bloedcellen is kenmerkend voor een ziekte waarbij dergelijke erytrocyten voorkomen, bijvoorbeeld schizocyten bij microangiopathische anemie en leptocyten bij thalassemie.
De kleur van erytrocyten heeft ook passende termen om het te beschrijven:
- hypochromie - zwakkere kleuring met verhoogde centrale helderheid
- hyperchromie - sterke kleuring en geen opheldering van binnen
- polychromatophilia - heterogene kleur van één bloedcel
- anisochromie, aan de andere kant, is het gelijktijdige optreden van bloedcellen die goed en onjuist kleuren
De kleur van de erytrocyt is gerelateerd aan het hemoglobinegehalte, d.w.z. MCH en MCHC, en deze waarden bepalen indirect hun uiterlijk.
Het is ook de moeite waard om te weten over enkele andere afwijkingen die rode bloedcellen kunnen aantasten:
- Erythroblasten zijn onrijpe erytrocyten die een celkern bevatten, ze verschijnen in de bloedsomloop bij verhoogde productie van erytrocyten of in de loop van bloedkankers
- Rulonisatie van bloedcellen vindt plaats wanneer ze worden bedekt met antilichamen
- Howell-Jolly-lichamen zijn overblijfselen van de celkern en kunnen soms worden waargenomen bij bloedarmoede
- Heinz lichamen zijn beschadigd hemoglobine, komt voor bij thalassemie en methemoglobinemie
- Howell-Jolly- en Heinz-lichamen worden gezamenlijk intra-erytrocyt-insluitsels genoemd
Bloedmorfologie is een eenvoudige, algemeen beschikbare test die niet alleen erytrocyten beoordeelt, maar ook leukocyten en bloedplaatjes.
De interpretatie moet echter aan de arts worden overgelaten, aangezien een goede evaluatie van het resultaat kennis en ervaring vereist.
Enkele, kleine afwijkingen zijn meestal geen reden tot bezorgdheid en afwijkingen in het bloedbeeld moeten worden geverifieerd door de test te herhalen.
De wijze van voorbereiding op het tentamen is uitermate belangrijk, dat wil zeggen dat u voor het tentamen niet lang kunt oefenen of staan. U moet ook 8 uur voor de test vasten.
Over de auteur-budowa-funkcje-norma_1.jpg)
--co-to-jest-jak-gdzie-i-dlaczego-powstaje.jpg)
