Zowel ouders als hun kinderen kunnen of willen niet praten over seks en anticonceptie. Bijna geen van de ouders heeft een contact met hun kind opgebouwd, wat bevorderlijk is voor het in vertrouwen nemen en praten over opgroeien. Het is jammer, want seksuele voorlichting voorkomt vroegtijdig ouderschap en puberale grootvader worden.
Ouders voelen nog steeds de barrière die verband houdt met seksuele opvoeding, wat meer is, ze hebben niet de behoefte of de wil om actief deel te nemen aan de seksuele opvoeding van hun eigen kind - volgens de CBOS-studie die werd uitgevoerd onder 'grootouders van adolescenten' (1) als onderdeel van de derde editie van de Campaign for Conscious Parenthood 'When 1 + 1 = 3 ”.
Uit het onderzoek van het Public Opinion Research Center (2) bleek dat "grootouders van adolescenten" patronen reproduceren van gebrek aan betrouwbare gesprekken met kinderen over de puberteit, die ze thuis hebben geleerd, en dat seks nog steeds een taboe-onderwerp is in de Poolse realiteit. Generaties lang wordt er niet gesproken over anticonceptie en zwangerschapspreventie in gezinswoningen. Toen ze in hun tienerjaren waren, leerden grootouders over seks voornamelijk van hun vrienden, oudere broers en zussen of neven en nichten, en zeiden dat hun kennis van seks verwaarloosbaar was. Over voorbehoedsmiddelen werd nauwelijks gesproken omdat hun ouders ze niet gebruikten, maar vooral omdat zowel het seksleven als de voorbehoedsmiddelen gênante onderwerpen waren. Bovendien verklaarden grootouders dat ze hun kinderen opvoedden in de waarden die ze uit het ouderlijk huis hadden gehaald, maar verschillende educatieve methoden gebruikten: ze toonden meer begrip en genegenheid, ze probeerden meer met hun kinderen te praten en tijd samen door te brengen. Helaas, zoals uit het onderzoek van dit jaar blijkt, waren deze gesprekken niet aangepast aan de werkelijke behoeften van jonge mensen die met geslachtsgemeenschap begonnen.
Seksuele opvoeding: fouten dupliceren
- "Jonge grootouders", voor wie het ouderschap van adolescenten hun jeugd heeft bemoeilijkt, betreuren het dat niemand met hen over seks heeft gesproken, en toch herhalen de meesten van hen dezelfde opvoedingsfouten als hun ouders: ze spraken ook niet met hun kinderen over opgroeien of beginnen geslachtsgemeenschap - legt prof. n. brom. Zbigniew Izdebski. - Het lijkt erop dat seks in deze gezinnen niet langer een taboe-onderwerp zou moeten zijn. De resultaten van het onderzoek bevestigen dat er in wezen niets verandert aan seksuele voorlichting. Grootouders klaagden als kinderen over het gebrek aan goed en betrouwbaar onderwijs op school en thuis, en over het gebrek aan open discussie. Toen ze met een vergelijkbare situatie te maken kregen toen hun kinderen opgroeiden, herinnerden ze zich niet noodzakelijkerwijs wat dit gebrek aan kennis voor hen in hun jeugd betekende. Het meest verrassende is de enorme onverantwoordelijkheid van ouders en het gebrek aan conclusies trekken uit hun onvolwassen gedrag in hun tienerjaren.
Seksuele voorlichting op school
Onderzoek toont aan dat seksuele voorlichting op school niet veel is veranderd. Grootouders hebben directe kritiek op de kennis die op school wordt geboden en omschrijven deze als onvoldoende. Volgens hen worden de lessen niet gegeven door goed voorbereid personeel en wordt er te weinig gezegd
over anticonceptie en de gevolgen van het starten van geslachtsgemeenschap. Scholen nemen seksuele voorlichting niet serieus, besteden onvoldoende tijd aan deze onderwerpen en voorzien jongeren niet van de nodige kennis. Volgens grootouders zijn ook jongeren niet bereid om aan dergelijke activiteiten deel te nemen. Grootouders bekritiseren de frivole houding van hun kinderen ten opzichte van klassen: "jonge mensen denken dat ze het al weten", "jonge mensen hebben hun eigen verstand en hoe jonge mensen het beter kennen", "omdat jongens zulke onderwerpen belachelijk maken", "kinderen rennen weg van lessen waarover ze zouden iets kunnen leren over geslachtsgemeenschap, en de school kan ze niet laten lopen "," de kinderen lachen en er komt niets uit deze lessen. "
Campagne voor bewust ouderschap "When 1 + 1 = 3"
De campagne werd geïnspireerd door de verontrustende statistieken over onverantwoord seksueel gedrag van jongeren, evenals door onvoldoende kennis over anticonceptie in Polen. Dit werd bevestigd door het onderzoek naar seksuele attitudes en gedrag van jonge Polen, uitgevoerd in april 2008, de situatie van adolescente moeders en adolescente vaders (2009), evenals de meningen van 'adolescente grootouders' (2010). Het doel van de campagne is om jongeren voor te lichten over verantwoord seksueel gedrag door ze bewust te maken dat seks altijd gerelateerd zal zijn aan het onderwerp moederschap en ouderschap. De campagne voor bewust ouderschap is bedoeld om kennis over voorbehoedsmiddelen en bewuste gezinsplanning te bevorderen, zodat ouders in de toekomst volwassen mensen zullen zijn die besluiten om kinderen te krijgen. Volgens specialisten is kennis de belangrijkste factor om bewust ouderschap te realiseren. Zonder informatie over anticonceptie en zonder vrije toegang daartoe, zal niemand zijn plannen effectief uitvoeren, vooral niet in een delicate kwestie als de intieme sfeer. Daarom hebben de organisatoren van de Campagne zich het doel gesteld van onderwijs.
Als onderdeel van de Maand van Bewust Ouderschap, bezocht de campagne met educatieve campagnes in 2008: Lublin, Kraków, Wrocław en Gdańsk, in 2009: Białystok, Krakau, Olsztyn, Łódź en Poznań, en in 2010: Zielona Góra, Kraków, Katowice, Kielce, Rzeszow. In elke stad was het mogelijk om specialisten te raadplegen: een gynaecoloog en / of een seksuoloog.
Het ere-patronaat voor de campagne werd verzorgd door: de Poolse Gynaecologische Vereniging en de Vereniging voor Gezinsontwikkeling. De campagne werd geïnitieerd door Gedeon Richter Marketing Polska Sp. z o.o. - beschermheer van bewust ouderschap.
Seksuele voorlichting: zal internet het vervangen?
Volgens de respondenten hebben jonge Polen tegenwoordig veel meer informatiebronnen tot hun beschikking dan hun ouders toen ze zo oud waren. Onder hen zijn internet-, tv- en kleurentijdschriften. Volgens de respondenten leren jonge Polen, net als zijzelf, doorgaans op een "spontane", willekeurige en ongecontroleerde manier. Daarnaast hebben jongeren volgens grootouders in het internettijdperk kennis over seksueel gedrag en de gevolgen daarvan, maar vertonen ze een gebrek aan assertief gedrag of kunnen ze dit onder invloed van emoties en alcohol niet gebruiken. Volgens hun ouders krijgen de kinderen al onderwijs van onder meer media die verblinden met seks. Hij heeft al dit onderwerp gehoord en behandeld, dus zowel ouders als kinderen geloven dat ze alles weten over seks. Daarom voelen ouders zich niet schuldig omdat ze de seksuele opvoeding van hun kinderen hebben verwaarloosd.
Seksuele opvoeding: hulpeloosheid van ouders
Sommige respondenten zijn van mening dat ze niet konden voorkomen dat hun dochter / zoon vroeg beviel. De meeste ouders voelen zich hulpeloos omdat ze geen gezagsdragers zijn voor hun eigen kinderen die niet naar hen luisteren en niet met hen willen praten. Dit blijkt uit de volgende uitspraken van de respondenten:
»Waarschijnlijk is er niets aan te doen, we zijn hulpeloos, deze situatie heeft ons nederigheid geleerd, voor het leven, voor alles, voor onze verwachtingen (...) je kunt praten, maar wat komt er van? Er is geen garantie. Wie luistert er naar "vreemde" verhalen of pratende ouders? Jonge mensen moeten het op hun huid ontdekken. Je kunt gehoorzamen, je moet het zelfs volgen, maar je kunt het niet beschermen. De hele situatie heeft me zoveel geleerd, ik moet me waarschuwen, sensibiliseren, praten, maar wat de kinderen met deze kennis doen, wij hebben er geen invloed op.
»Kan ik ze op de een of andere manier helpen? Ik denk dat waarschijnlijk niet, het is zoiets, deze verboden vrucht, dat je het zo graag wilt proberen, dat je je pas daarna afvraagt wat de gevolgen zullen zijn (1970 "dubbel juveniel").
»Omdat ik weet hoe ik dit kan voorkomen? Mijn kind werd opgevoed en besproken, maar toch waren zij het die besloten dat de gemeenschap onbeschermd was.
Seksuele voorlichting: Praten over seks is essentieel
Volgens prof. Zbigniew Izdebski, ouders hebben het recht om te verwachten dat andere instellingen, niet zij, de verantwoordelijkheid zullen nemen voor onderwijs op het gebied van seksualiteit. - Vanuit psychologisch oogpunt is het gerechtvaardigd. Maar dit is absoluut geen excuus om de school geen betrouwbare kennis van seksuele voorlichting af te dwingen aan jongeren. Ouders dienen geen excuses te verzinnen om geen invloed op de opvoeding van hun kinderen te hebben, omdat zij geen autoriteit voor hen zijn. Aangezien de school er niet bij betrokken raakt, laten ze deze activiteit niet zelf zien - zegt prof. n. brom. Zbigniew Izdebski.
Het recept voor effectieve overdracht van kennis kan de implementatie zijn van betrouwbare seksuele voorlichting vanaf het begin van de basisschool, evenals competente "seksuele voorlichting thuis", dat wil zeggen het vermogen om een dialoog te voeren over kwesties die verband houden met het seksuele leven in de "driehoek": ouders - kinderen - school. Maar bovenal moeten de "barrières van schaamte" worden doorbroken, zodat het normaal gesproken mogelijk is om kinderen te vertellen dat ze, als ze dat doen, alleen voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken. Waarom hun leven op jonge leeftijd ingewikkeld maken? Vooral dat internet en de media een wijze dialoog tussen ouders en kinderen over seksueel leven en de gevolgen daarvan niet zullen vervangen.
--------------------------------------------------
1) Jonge grootouders zijn mensen die grootouders werden voordat hun zoon / dochter 18 werd. Een "jeugdige" grootvader of grootmoeder is niet altijd even jong. In het geval van grote gezinnen, een groot leeftijdsverschil tussen kinderen en een laat vaderschap, bijvoorbeeld na 30 jaar, komt het voor dat de "adolescente" grootvader of grootmoeder al ouder is dan 50, d.w.z. op de leeftijd die biologisch en cultureel geassocieerd kan worden met het verschijnen van de volgende generatie, d.w.z. een kleinzoon / kleindochter.
2) CBOS-enquête uitgevoerd voor de Conscious Parenthood Campaign "When 1 + 1 = 3", maart 2010, diepte-interviews met 30 grootouders van adolescenten, d.w.z. mensen die grootmoeder / grootvader werden voordat hun zoon / dochter 18 werd (17 grootmoeders en 13 grootouders) uit verschillende regio's van Polen, werden 6 mensen grootmoeder / grootvader voordat ze 40 werden, de jongste "adolescente" grootouders werden geboren in de jaren 1971 - 1974.
