Elke dag volgen we gegevens over het aantal gevallen van ziekte, overlijden en genezing, we observeren grafieken die de verwachte ontwikkeling van de epidemie weergeven. Zijn de gegevens in de tabellen en modellen echter betrouwbaar?
Sinds het uitbreken van de epidemie hebben wetenschappelijke instellingen en de media de wereld overspoeld met honderden nummers. Er zijn wereldwijde en lokale gegevens over het aantal terugvorderingen en slachtoffers, en tot slot hebben we modellen die deze gegevens gebruiken om het verloop van de epidemie te voorspellen.
Is deze informatie echter waar? En de vraag is niet of ze opzettelijk zijn vervalst (zoals werd gedaan aan het begin van de epidemie in China), maar laten ze echt de realiteit zien?
Problemen met diagnose
Men moet niet vergeten dat de COVID-19-gegevens verre van perfect zijn, zeggen journalisten van de Britse nieuwszender Sky News, en dat geldt voor alle cijfers - of deze nu door regeringen, artsen en de media zijn gepubliceerd.
Waarom? Omdat het onder de huidige omstandigheden onmogelijk is om de belangrijkste gegevens, namelijk het aantal COVID-19-patiënten, nauwkeurig in te schatten. Om verschillende redenen.
Om het werkelijke aantal besmette mensen te bepalen, zou op ieder mens moeten worden getest. Dit is natuurlijk fysiek onmogelijk, maar ook onrendabel. De tests zijn kostbaar en beperkt in aantal, dus worden ze alleen uitgevoerd bij mensen met symptomen die duiden op een infectie.
U kunt niet - althans nog niet - gewoon een test doen als u geen koorts of kortademigheid heeft.
Omdat alleen de meest ernstige gevallen worden onderzocht, worden veel mensen die COVID hebben gehad of momenteel aan COVID lijden, niet in de statistieken opgenomen. En dit is een heel belangrijk aantal omdat niet-gediagnosticeerde mensen met milde symptomen blijven infecteren, benadrukt het Amerikaanse dagblad The Hill.
Onbekend aantal tests
COVID-19 is een nieuwe ziekte, volgens het Britse station Sky News, en het kost tijd om een nauwkeurige en betrouwbare test te ontwikkelen. Het is ook moeilijk te zeggen welk land de meeste tests uitvoert, en het is ook moeilijk om te bepalen of ze nauwkeurig zijn. Er worden momenteel twee soorten COVID-tests uitgevoerd: moleculair en serologisch.
Moleculaire tests zijn gebaseerd op het identificeren van tekenen van een actieve infectie. Ze worden uitgevoerd op uitstrijkjes van de achterkant van de keel. Dit type test bevestigt de diagnose als het twee specifieke SARS-CoV-2-genen identificeert.
Als het slechts één van deze genen identificeert, geeft het een onduidelijk resultaat. Ze antwoorden ook niet of iemand eerder een infectie heeft gehad, maar is hersteld, wat de statistieken uiteraard verlaagt.
Het tweede type test, serologisch (bloedtest), detecteert de antilichamen die uw lichaam aanmaakt om het virus te bestrijden. Hiermee kunt u beoordelen of een patiënt eerder is geïnfecteerd en is het uitstekend geschikt voor het opsporen van infecties met of zonder milde symptomen.
Volgens journalisten van de Britse zender Chanel4 zijn de statistieken van de regeringen van de afzonderlijke landen voornamelijk gebaseerd op de resultaten van moleculaire tests. Ze komen vaak voor, maar geven vaak (in ongeveer 30% van de gevallen) een vals resultaat, vooral in de beginfase van de infectie.
Daarom worden de tests vaak herhaald, wat ook de statistieken vertekent: we hebben het over bijvoorbeeld 100 uitgevoerde tests, maar in de praktijk gaat het om ongeveer 70 patiënten, want de rest zijn herhaalde tests op mensen die al zijn getest.
Dit alles betekent dat het aantal patiënten met een bevestigde diagnose feitelijk veel lager is dan het aantal mensen dat echt COVID heeft opgelopen. De belangrijkste wetenschappelijk adviseur van Groot-Brittannië, Sir Patrick Vallance, zegt dat er momenteel tientallen, zo niet honderdduizenden gevallen in het VK zijn die niet zijn en niet zullen worden geïdentificeerd.
Onderschat aantal doden
Sterfgevallen, hoe het ook klinkt, zijn de meest betrouwbare bron van informatie over de ontwikkeling van de epidemie, maar zelfs hier hebben specialisten veel twijfels. Elke dag wordt ons verteld hoeveel mensen positief testten op COVID-19 en stierven, maar we weten niet of dat ook de oorzaak van hun dood was.
Bovendien worden veel van de overledenen niet postuum getest, dus het is niet bekend waardoor hun dood is veroorzaakt.
Vaak zijn de doodsoorzaken de zogenaamde comorbiditeiten - er is discussie of de erkenning van chronische comorbiditeit als doodsoorzaak correct is. Want als we bedenken dat een 80-jarige coronaviruspatiënt stierf als gevolg van ademhalingsfalen, en niet COVID, verlagen we dan de epidemische statistieken?
Het is allemaal voorbij: professor Neil Ferguson, hoofd van het Imperial College London-team, benadrukt dat gegevens over coronavirusgerelateerde sterfgevallen afkomstig zijn uit ziekenhuizen en geen mensen omvatten die in hun eigen huis stierven tijdens quarantaine- of verpleeghuizen.
De krant Hill voegt eraan toe dat overweldigde ziekenhuizen zich meer richten op de zorg voor zieken dan op het verzamelen van gegevens, wat betekent dat het aantal daadwerkelijke sterfgevallen als gevolg van het virus waarschijnlijk hoger is dan het gerapporteerde aantal.
In Polen zijn, in overeenstemming met de aanbevelingen van de WHO, in maart nieuwe richtlijnen geïntroduceerd voor de classificatie van sterfgevallen als gevolg van coronavirus. Tot nu toe werden alleen de overledenen die voor het overlijden werden getest, hierin opgenomen, momenteel geven artsen de diagnose COVID of vermoedelijke COVID aan als doodsoorzaak, en hebben ze de mogelijkheid om de zogenaamde "comorbiditeit".
Vervormde statistische modellen
Gegevens over het aantal infecties en sterfgevallen, evenals gegevens over de toename van de ziekte in de loop van de tijd, worden door wetenschappers gebruikt om statistische modellen te maken. Op basis daarvan kunnen ze het tempo en de omvang van epidemische ontwikkeling in andere landen voorspellen.
Helaas, zoals The Hill Daily benadrukt, verhinderen de onjuiste gegevens over het aantal gevallen en sterfgevallen die hierboven zijn genoemd, dat de modellen de waarheid tonen. "Als u over slechte gegevens beschikt, zullen de resultaten onbetrouwbaar zijn" - benadrukken journalisten.
Als uw gegevens niet perfect zijn, waarom zou u ze dan gebruiken?
Het antwoord is ja, want dat is alles wat we hebben. Ondanks het feit dat deze gegevens onvolledig en soms zelfs misleidend zijn, vormen ze nog steeds een belangrijk onderdeel van het algemene beeld van de pandemie. Coronavirus is een nieuwe ziekteverwekker en blijft een mysterie. U moet zich ervan bewust zijn dat wat we over hem weten, nog steeds succes is.
We raden ook aan:
Hoe kun je het coronavirus uit China opvangen?
Coronavirus - symptomen, behandeling. Is het coronavirus te genezen?
Honderd dagen die de wereld schokten - de kalender van de uitbraak van het coronavirus in de wereld
We weten hoeveel Polen COVID-19 zullen krijgen!
