CELLULITIS (Cellulitis) - Oorzaken, symptomen en behandeling

Cellulitis is niet hetzelfde als cellulitis, d.w.z. Sinaasappelschil. Cellulitis is een ontsteking van het bindweefsel - een bacteriële ziekte die ernstige complicaties kan veroorzaken. Indien onbehandeld, kan cellulitis leiden tot de ontwikkeling van meningitis en zelfs sepsis. Wat zijn de oorzaken en symptomen van cellulitis? Hoe wordt deze ziekte behandeld?

Cellulitis is een ontsteking van het bindweefsel - een acute, zich uitbreidende ontsteking van de huid en het onderhuidse weefsel, d.w.z. de diepere lagen van de huid. Bij volwassenen ontwikkelt het zich meestal in de benen, het gezicht en de armen, en bij kinderen rond het gezicht en rond de anus.

Cellulitis is niet hetzelfde als cellulitis, het vervormde vetweefsel dat je huid een sinaasappelschilachtig uiterlijk geeft. Beide termen zijn alleen met elkaar verbonden door een vergelijkbare bewoording.

Inhoudsopgave:

1. Cellulitis (cellulitis) - oorzaken en risicofactoren
2. Cellulitis (cellulitis) - symptomen
3. Cellulitis (cellulitis) - ernstige complicaties
4. Cellulitis (cellulitis) - diagnose
5. Cellulitis (cellulitis) - behandeling
6. Cellulitis (cellulitis) - preventie
7. Is cellulitis besmettelijk?

Schakel JavaScript in om deze video te bekijken en overweeg om te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt

Cellulitis (cellulitis) - oorzaken en risicofactoren

De oorzaak van cellulitis is een infectie met bacteriën. Stafylokokken (Staphylococcus) - meestal gouden stafylokok (Staphylococcus aureus). In sommige gevallen kan de oorzaak van de ziekte de streptokokkengroep zijn Streptococcus A. De infectie treedt meestal op na mechanische beschadiging van de huid (bijv. Doorprikken van de oren, tatoeage, chirurgie), brandwonden of beten.

Bij kinderen jonger dan 6 jaar is Haemophilus influenzae een veelvoorkomende oorzaak van cellulitis (vooral in het gezicht, de armen en het bovenlichaam), die voornamelijk luchtweginfecties (meestal griep) en bacteriële meningitis veroorzaakt.

Cellulitis kan zich ook ontwikkelen nadat een mens is gekrast of gebeten door een hond of kat die de bacteriën draagt Pasteurella multocida. In zeldzame gevallen is de oorzaak van de infectie erysipelas (Erysipelothrix rhusiopathiae) die het menselijk lichaam kunnen binnendringen, b.v. nadat de huid is beschadigd door een vis of een krab tijdens een zeebad. Dezelfde bacterie kan cellulitis veroorzaken na huidtrauma tijdens het werken aan varkens of pluimvee.

Het is echter niet ongebruikelijk dat cellulitis zich ontwikkelt zonder de huid te breken. Mensen die lijden aan eczeem, psoriasis en mycose van de huid (vooral voetschimmel), evenals andere inflammatoire huidziekten, lopen het grootste risico op dit type infectie. Mensen met diabetes, aandoeningen van de bloedsomloop in de onderste ledematen, een verzwakt immuunsysteem (bijv. Als gevolg van een hiv-infectie, het innemen van medicijnen die de immuniteit verzwakken, bijv. Immunosuppressiva na transplantatie, corticosteroïden) lopen ook het risico cellulitis te ontwikkelen. evenals mensen die worstelen met oedeem.

Lees ook: Roos is een besmettelijke huidziekte. Oorzaken, symptomen en behandeling van roosactinomycose: bacteriële huidaandoening Seborrheic dermatitis. Behandelingsmethoden voor seborrheic dermatitis

Cellulitis (cellulitis) - symptomen

Ze verschijnen in het geïnfecteerde deel van de huid

• genegenheid
• pijn
• verhoogde hitte
• oedeem
• blaren
• petechiën
• rood worden

Er kan ook een rode lijn lopen van de geïnfecteerde huid naar de dichtstbijzijnde lymfeklieren (dit is het resultaat van een infectie in de onderhuidse bloedvaten van de klieren), die meestal vergroot zijn.

Als de ontsteking zich verder verspreidt, verschijnen algemene symptomen die kenmerkend zijn voor een ontsteking in het lichaam:

• lichte koorts of koorts
• rillingen
• zweten
• hoofdpijn
• misselijkheid

Cellulitis (cellulitis) - ernstige complicaties

Af en toe kan de infectie zich via de bloedbaan door het lichaam verspreiden. Dan kan mogelijk fatale sepsis (sepsis) ontstaan, met symptomen als hypotensie, tachycardie, hoge koorts, verwardheid, snelle ademhaling of braken tot gevolg.

Als cellulitis in het gezicht optreedt, bestaat het risico dat de infectie zich verspreidt naar de hersenvliezen en de hersenen.

Cellulitis (cellulitis) - diagnose

De arts voert een lichamelijk onderzoek uit (kijkt naar het zieke deel van de huid) en laat bloedonderzoeken doen. Bij cellulitis kunnen inflammatoire markers zoals CRP en ESR verhoogd zijn. U moet ook een microbiologisch onderzoek uitvoeren van wattenstaafjes uit geïnfecteerde delen van de huid om te weten welke bacteriën verantwoordelijk zijn voor de ziekte, en dus - welke antibiotica u bij de behandeling moet gebruiken.

Cellulitis (cellulitis) - behandeling

Antibiotische therapie wordt gebruikt. De voorkeursbehandeling is amoxicilline. Het antibioticum moet worden gebruikt totdat alle symptomen van acute ontsteking zijn verdwenen (dit kan betekenen dat u tot 2 maanden antibiotica moet gebruiken)

Daarnaast worden ook pijnstillers gebruikt, maar alleen geselecteerd (bijv. Paracetamol) en alleen in uitzonderlijke omstandigheden. Het wordt aanbevolen om NSAID's, zoals ibuprofen, te vermijden tijdens de acute fase van de ziekte, aangezien deze geneesmiddelen tot ernstige complicaties kunnen leiden, zoals necrotiserende fasciitis.

Als de ziekte een ledemaat heeft aangetast, zorg er dan voor dat deze goed is gepositioneerd - deze moet worden opgetild om de bloedstroom te vergemakkelijken.

In ernstige gevallen moet de zieke in het ziekenhuis worden opgenomen. Vervolgens worden de antibiotica intraveneus toegediend.

Cellulitis (cellulitis) - preventie

Allereerst moet u de huid verzorgen, d.w.z. houd deze schoon en gebruik een vochtinbrengende crème om uitdroging en barsten te voorkomen. Was bovendien vuile wonden en snijwonden en breng steriel verband aan op open wonden.

Is cellulitis besmettelijk?

Cellulitis is in theorie besmettelijk. Het komt echter zelden voor dat iemand de ziekte van een andere persoon oploopt. Cellulitis is een infectie van de diepere huidlagen, de dermis en het onderhuidse weefsel, daarom biedt de bovenste huidlaag (epidermis) bescherming tegen infectie. Ziek worden, zogenaamd Predisponerende factoren, bijv. Ringworm, zweren, enz. Dit onderscheidt cellulitis van oppervlakkige huidinfecties die besmettelijk kunnen zijn, bijv. Besmettelijke impetigo.