Een bokser is niet zo eng als aangegeven door zijn fysionomie en sportnaam - iedereen die minstens één keer een vertegenwoordiger van dit ras is tegengekomen, kan erachter komen. Als we het karakter van de bokser willen leren kennen, zullen we ontdekken dat hij een toegewijde, opgewekte vriend is. Wat is de geschiedenis van het ras? Wat zijn de dominante karaktereigenschappen van de bokser?
Een bokser heeft een formidabel gezicht, een gespierde, massieve figuur, een alerte blik. Dit alles geeft je een onzeker gevoel als je hem ziet. Bij sommige mensen kan de bokser zelfs eng zijn. Ondertussen zijn ze vriendelijk en zacht voor kinderen.
De bokser: de geschiedenis van het ras
Hoewel boksers hun stamboom ontlenen aan oude molossers, grote, sterke honden die werden gebruikt voor vechten en jagen, werd het ras pas aan het einde van de 19e eeuw onderscheiden.
In die tijd werden in Duitsland boksers gefokt als beschermingshonden, maar al snel bleek dat ze door hun intelligentie hun training ook op andere taken konden richten.
Al tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ze gebruikt als registratie- en sanitaire honden, en zelfs als speurhond.
Tegenwoordig zijn het voornamelijk familie- en gezelschapshonden, hoewel de gespecialiseerde opleiding niet is gestopt.
Boxers worden soms gebruikt door hulpdiensten om mensen te zoeken, bijvoorbeeld in het puin, of door de douane op luchthavens of veerboten om smokkel op te sporen.
Boxer: karakter
In het dagelijks leven ontmoeten we boksers op straat of in parken en ze wekken respect bij ons op. Het is echter de moeite waard om te weten dat ze onder een dreigende blik heel wat zachtheid verbergen.
Het zijn buitengewoon vrolijke, aanhankelijke honden, van harte toegewijd aan de eigenaar en het gezin waarmee ze leven. Vriendelijk, zelfs zorgzaam voor kleine kinderen, voor wie ze geweldige speelkameraadjes zijn. Deze overbescherming van hen kan zelfs beschamend zijn.
De neiging om voor kinderen te zorgen, maakt ze onbeleefd tegen omstanders die als een bedreiging zouden worden beschouwd.
Boxers hebben een buitengewoon temperament, ze houden van beweging en zijn geweldig voor hondensporten zoals behendigheid.
In het dagelijks leven vereist het veel activiteit, dus joggen, apporteren, samen racen, alles wat hem de juiste hoeveelheid lichaamsbeweging zal geven, zal geschikt amusement zijn voor de bokser.
Boxer: uiterlijk
De Boxer is een middelgrote hond: mannetjes tot 63 cm, vrouwtjes tot 59 cm bij de schoft. Kenmerkend is hun gevouwen snuit met verkorte snuit en de zogenaamde Ondervoorbeet, d.w.z. de onderste snijtanden steken voor de bovenste uit.
Boxers bewegen met gratie, zelfs adel, terwijl ze in beweging zijn, zijn ze vol kracht.
Ze zijn gedrongen, vierkant van vorm, met vrij magere, zichtbare spieren. Het lichaam rust op sterke, gespierde ledematen, de rug is kort, strak en breed en de schoft is duidelijk gemarkeerd.
De staart is vrij hoog aangezet, van natuurlijke lengte.
Het haar van boksers is kort, hard, glanzend en nauwsluitend.
Kleur: geel (in verschillende tinten, van lichtgeel tot donkerbruin en rood), wit of gestroomd.
Altijd met een zwart masker.
Boxer: zorg
Het is niet al te moeilijk, bestaat voornamelijk uit het regelmatig borstelen van de hond. Boxers werpen veel in de lente en herfst. Kort haar borstel je gemakkelijk met een speciale borstel of een handschoen met inzetstukken.
In de plooien van de huid op de wangen en onder de ogen kunnen onzuiverheden zich ophopen, dus u moet ze systematisch afnemen met verzorgende cosmetica om schimmelinfecties te voorkomen.
Boxer: ziekten en levensverwachting
Boxers zijn geen dieren met een lange levensduur, ze leven tot 12 jaar.
Ze lopen niet het risico op te veel ziekten.
Ze verdragen extreme temperaturen niet goed: door de iets verkorte snuit zijn ze gevoelig voor warmte. In de zomer moet u ze beschermen tegen oververhitting, geen wandelingen maken in de warmste tijden van de dag en ervoor zorgen dat ze toegang hebben tot water.
Aan de andere kant zorgen de korte vacht en haarloze buik ervoor dat honden van dit ras zich ook bij koud weer slecht voelen.
Het is de moeite waard om voor een warmer bed te zorgen, zorg er tijdens wandelingen voor dat de hond constant in beweging is, zodat hij niet in de sneeuw gaat liggen, je kunt ook winterkleren aantrekken.
Over de auteur
Lees meer artikelen van deze auteur
