Famidine

Actie

Een competitieve antagonist van de histamine H2-receptor. Na toediening van een dosis van 20 mg remt het de nachtelijke afscheiding van maagsap tot 90%. Het remt de basale en gestimuleerde afscheiding van zoutzuur en pepsine. De hypergastrinemie die optreedt na langdurig gebruik van famotidine verdwijnt na stopzetting ervan. Famotidine wordt snel geabsorbeerd uit het maagdarmkanaal en bereikt binnen 2-3 uur de maximale concentratie in het bloed. Het bindt zich voor 15-20% aan eiwitten. De biologische beschikbaarheid van het medicijn na orale toediening is 40-45%. Voedsel en maagzuurremmers hebben geen invloed op de opname van het medicijn. De T0,5 in het bloed is ongeveer 3 uur, bij patiënten met een creatinineklaring lager dan 10 ml / min kan deze worden verlengd tot 20 uur Famotidine wordt in niet-gemetaboliseerde vorm in de urine uitgescheiden. Het gaat over in de moedermelk.

Dosering

Mondeling. Volwassenen en kinderen vanaf 16 jaar: 1 tablet. (10 mg) eenmaal daags in geval van symptomen van brandend maagzuur of indigestie. Als de symptomen langer dan 1 uur aanhouden of terugkeren na inname van het medicijn, kunt u nog een tablet innemen. Gebruik niet meer dan 2 tabletten. per dag. Als de symptomen langer dan 2 weken aanhouden, moet de toepassing worden overwogen. Manier van geven. Tabl. moet in zijn geheel worden doorgeslikt met een beetje water.

Ongewenste activiteit

Soms: vermoeidheid, voorbijgaande psychische stoornissen (bijv. Depressie, verwardheid, verwarring, rusteloosheid, agitatie, hallucinaties); misselijkheid, braken, ongemak of pijn in de buik, verminderde eetlust, droge mond, flatulentie; verhoging van leverenzymen, cholestatische geelzucht; uitslag, jeuk, netelroos; anafylaxie, angio-oedeem; gewrichts- en spierpijn, spierkrampen. Zelden: hoofdpijn, duizeligheid; constipatie, diarree. Zeer zelden: toxische epidermale necrolyse, alopecia; atrioventriculair blok; gynaecomastie (verdwijnt na stopzetting van het geneesmiddel). Zeldzame gevallen van leukopenie, pancytopenie, trombocytopenie en agranulocytose, en verergering van een reeds bestaande leverziekte zijn gemeld, maar een oorzakelijk verband is niet vastgesteld.