Haloperidol Union

1 ml (20 druppels) van de oplossing bevat 2 mg haloperidol (en 150 mg ethanol 96% v / v).

Actie

Een neurolepticum dat tot de groep van butyrofenonderivaten behoort. Het heeft een sterk antipsychotisch en kalmerend effect. Het vermindert angst, agressie, psychomotorische agitatie, de neiging tot hallucinaties en wanen. Haloperidol is een krachtige antagonist van centrale en perifere dopaminerge receptoren. Het heeft anticholinerge eigenschappen en bindt zich ook aan opioïde receptoren. Het wordt goed geabsorbeerd vanuit het maagdarmkanaal en bereikt 3-6 uur na toediening de Cmax in het bloed. Ongeveer 92% ervan is gebonden aan plasma-eiwitten. Het wordt voor ongeveer 40% in de urine en 15% met de feces uitgescheiden. De T0.5 is 12-37 uur Haloperidol passeert de bloed-hersenbarrière.

Dosering

Oraal, individueel afhankelijk van de klinische toestand. Volwassenen. Schizofrenie, andere psychosen, manie en hypomanie, gedragsstoornissen: de startdosering voor matige symptomen is 0,75-1,5 ml van de oplossing (15-30 druppels) 2-3 maal daags. Bij ernstige symptomen of bij niet-reagerende patiënten is de startdosering 1,5-2,5 ml (30-50 druppels) 2 of 3 keer per dag. Indien nodig kan de dosis geleidelijk worden verhoogd tot 15 ml (300 druppels) per dag. Nadat de symptomen onder controle zijn, kan de dosis geleidelijk worden verlaagd tot de laagst mogelijke onderhoudsdosis. De gebruikelijke onderhoudsdosering is 2,5-5 ml (50-100 druppels) per dag. Vermijd te snel een verlaging van de dosis. Syndroom van Gilles de la Tourette, tics: de startdosering is 0,75 ml (15 druppels) driemaal daags. De onderhoudsdosering is 5 ml (100 druppels) per dag. Ouderen, verzwakte of degenen die eerder bijwerkingen van neuroleptica hebben ondervonden, moeten mogelijk lagere doses haloperidol gebruiken. De aanvangsdosis haloperidol moet worden gehalveerd en vervolgens geleidelijk worden verhoogd totdat een therapeutisch effect is bereikt. Bij ouderen met organische hersenschade moeten de doses worden gehalveerd. Bij patiënten met een verminderde leverfunctie of nierinsufficiëntie moeten de doses van het geneesmiddel worden verminderd of het interval tussen de doses worden verhoogd. Kinderen ouder dan 3 jaar en adolescenten. Gedragsstoornissen, schizofrenie bij kinderen: de dagelijkse dosis is 0,025-0,050 mg / kg. (de helft van de totale dosis moet 's ochtends worden gegeven en de andere helft' s avonds). De maximale dosis is 10 mg haloperidol per dag, d.w.z. 5 ml (100 druppels) per dag. Syndroom van Gilles de la Tourette: de onderhoudsdosering voor de meeste patiënten is maximaal 5 ml (100 druppels) per dag. Wijze van toediening. Het preparaat dient met voedsel en drank te worden ingenomen. U kunt het serveren met melk, water of sappen (bijv. Sinaasappel-, appel- of tomatensap); mag niet worden toegediend met thee en koffie die de neerslag van haloperidol veroorzaken of met siroop die lithiumcitraat bevat.

Indicaties

Volwassenen: schizofrenie (symptomen behandelen en voorkomen dat ze terugkeren), andere psychosen (vooral paranoïde), manie en hypomanie, gedragsstoornissen (agressie, hyperactiviteit en zelfbeschadiging bij verstandelijk gehandicapten en bij patiënten met organische hersenschade), syndroom van Gilles de la Tourette 'a en tics verstoren het functioneren aanzienlijk. Kinderen: gedragsstoornissen - vooral agressief gedrag en overmatige mobiliteit, syndroom van Gilles de la Tourette, schizofrenie bij kinderen.

Contra-indicaties

Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de hulpstoffen. Comateuze staten. CZS-depressie. Schade aan de ganglia van de basis van de hersenen. Ziekte van Parkinson (geneesmiddelen tegen parkinsonisme moeten worden gestart na het stoppen met haloperidol). Klinisch significante hartdisfunctie, QTc-verlenging, voorgeschiedenis van ventriculaire aritmieën of torsade de pointes, bradycardie of hartblok IIst. of 3e stadium, ongecontroleerde hypokaliëmie, gebruik van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen.

Voorzorgsmaatregelen

Voorzichtigheid is geboden wanneer het preparaat wordt gebruikt bij patiënten met een verminderde schildklierfunctie, feochromocytoom, hersenbeschadiging, epilepsie en bij patiënten die stoppen met alcohol (patiënten dienen regelmatig klinisch gecontroleerd te worden). Voorzichtig gebruiken bij patiënten met een verminderde leverfunctie of nierfalen. Voordat het gebruik van haloperidol wordt gestart bij personen met een risico op ventriculaire aritmieën, moet de baten / risicoverhouding worden overwogen, vooral bij patiënten met: hartaandoeningen, plotseling overlijden in het gezin en / of QT-verlenging, gedecompenseerde elektrolytstoornissen (zoals hypokaliëmie, hypocalciëmie) , na een subarachnoïdale bloeding, met alcoholafhankelijkheid, ondervoed zijn (vooral aan het begin van de behandeling totdat een stabiele bloedspiegel van haloperidol is bereikt). Voorzichtig gebruiken bij patiënten bij wie het metabolisme door CYP2D6 langzamer is en tijdens behandeling met cytochroom P450-remmers. Gelijktijdig gebruik van andere antipsychotica moet worden vermeden.ECG-testen worden aanbevolen bij alle patiënten voorafgaand aan de start van de behandeling, vooral bij oudere patiënten met een voorgeschiedenis van of familiegeschiedenis van disfunctie van het hart. De noodzaak van ECG-tests tijdens voortgezette behandeling met haloperidol dient voor elke patiënt afzonderlijk te worden overwogen. Als het QT-interval wordt verlengd, moet de dosis worden verlaagd en mag haloperidol niet worden gebruikt als het QT-interval langer is dan 500 ms. Periodieke controle van elektrolyten wordt aanbevolen, vooral bij patiënten die diuretica krijgen of met onderliggende medische aandoeningen. Bij patiënten met schizofrenie kan de reactie op behandeling met antipsychotica vertraagd zijn. Het kan weken of maanden duren voordat de symptomen van de ziekte zich ontwikkelen nadat de medicatie is gestopt. Haloperidol mag niet alleen worden gebruikt in gevallen waarin depressie het overheersende symptoom is. Haloperidol kan worden gebruikt met antidepressiva in omstandigheden waarin depressie en psychose naast elkaar bestaan. Het preparaat bevat 18% v / v ethanol (150 mg ethanol / ml oplossing), d.w.z. tot 2 g ethanol voor de maximale dosis voor volwassenen - 30 mg haloperidol (15 ml oplossing) en tot 0,7 g ethanol voor de maximale dosis voor kinderen - 10 mg haloperidol (5 ml oplossing). De hoeveelheid ethanol in 15 ml van de oplossing komt overeen met 55 ml bier (5% v / v) of 23 ml wijn (12% v / v). Vanwege het ethanolgehalte moet het preparaat met voorzichtigheid worden gebruikt bij zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, kinderen en bij hoogrisicogroepen, zoals patiënten met een leverziekte of epilepsie. Het preparaat is schadelijk voor mensen die aan alcoholisme lijden.

Ongewenste activiteit

Zelden: slapeloosheid, angst, agitatie, slaperigheid, sedatie, depressie, pijn en duizeligheid, verwardheid, toevallen, psychotische verergering, bloeddrukverhoging, QT-verlenging, torsades de pointes, ventriculaire aritmie (inclusief ventrikelfibrilleren) ventriculaire tachycardie), oedeem, huiduitslag (inclusief urticaria), erythema multiforme, exfoliatieve dermatitis, geelzucht, cholestatische hepatitis, voorbijgaande leverfunctiestoornis zonder geelzucht, priapisme, gewichtsveranderingen, pyrexie (geassocieerd met de ontwikkeling van maligne neurolepticasyndroom ), verlaagde lichaamstemperatuur. Zeer zelden: lichtgevoeligheid van de huid, agranulocytose, trombocytopenie, voorbijgaande leukopenie, overgevoeligheidsreacties (inclusief anafylactische reactie). Niet bekend: extrapiramidale symptomen (verhoogde spierspanning, hypersalivatie, traagheid van bewegingen, tremoren, maskering van het gezicht, acathisie, dystonie, aanvallen van dwangmatige oogrotatie, larynxdystonie), sufheid en traagheid, hoofdpijn en duizeligheid, paradoxale reacties ( agitatie of slapeloosheid), misselijkheid, verlies van eetlust, constipatie, indigestie, hyperprolactinemie, galactorroe, oligomenorroe, amenorroe, gynaecomastie, erectiestoornissen en ejaculatie, hypoglykemie, inadequate secretie van antidiuretisch hormoon (syndroom van Schwartz-Bartter), lage bloeddruk bij oudere patiënten), tachycardie, droge mond, speekselvloed, wazig zien, urineretentie, overmatig zweten. Tardieve dyskinesie kan optreden bij patiënten die langdurig met haloperidol worden behandeld, vooral na stopzetting van het geneesmiddel. Acute dyskinesie kan optreden, het volgende wordt waargenomen: verstrakking van de ogen, aanvallen van verplichte blik, onvrijwillige bewegingen van de kaak, de tong uitsteken, spraakstoornissen, dysfagie, ademhalingsmoeilijkheden. Als de bovenstaande symptomen optreden, moet de behandeling onmiddellijk worden stopgezet. Het optreden van deze bijwerkingen hangt nauw samen met de duur van de behandeling en de gebruikte dagelijkse dosis, daarom wordt aanbevolen haloperidol in de minimale effectieve dosis te gebruiken voor een zo kort mogelijke periode, tenzij er een noodzaak is voor langdurig gebruik van dit medicijn bij de behandeling van schizofrenie. Het is gebleken dat onvrijwillige tongbewegingen een vroeg symptoom kunnen zijn van tardieve dyskinesie. Door te stoppen met de bereiding wanneer deze bijwerking wordt opgemerkt, kunt u de ontwikkeling van de volledige symptomen van tardieve dyskinesie voorkomen. Er kan zich een maligne neurolepticasyndroom ontwikkelen (motorische remming, verhoogde skeletspierspanning met tremoren en onvrijwillige bewegingen, acathisie, koorts van centrale oorsprong, bleekheid, toegenomen zweten, kwijlen, tachycardie, snelle ademhaling, schommelingen in de bloeddruk, verminderd bewustzijn, coma en verhoging van serum CPK-spiegels) - in het geval van het syndroom moet de toediening van het geneesmiddel worden stopgezet. Haloperidol kan, zelfs in lage doses bij patiënten die gevoelig zijn voor het medicijn (vooral zonder psychoses), subjectieve gevoelens veroorzaken - saaiheid en traagheid, hoofdpijn en duizeligheid, of paradoxale reacties (agitatie of slapeloosheid). Er waren ook gevallen van plotselinge onverklaarde sterfgevallen. Deze effecten kunnen vaker voorkomen bij hoge doses haloperidol, bij intraveneuze toediening en bij gepredisponeerde patiënten. In zeer zeldzame gevallen heeft plotselinge ontwenning bij patiënten die hoge doses antipsychotica kregen, acute ontwenningsverschijnselen veroorzaakt (misselijkheid, braken, slapeloosheid en zelfs terugval). Veiligheidsgegevens over het gebruik van haloperidol bij kinderen duiden op een risico op extrapiramidale symptomen, tardieve dyskinesie en sedatie.

Zwangerschap en borstvoeding

Het medicijn kan alleen tijdens de zwangerschap worden gebruikt in gevallen waarin het voordeel voor de moeder groter is dan het mogelijke risico voor de foetus. De toegediende dosis moet zo laag mogelijk zijn en de behandeltijd moet zo kort mogelijk zijn. Haloperidol wordt uitgescheiden in de moedermelk bij de mens. Er zijn geïsoleerde meldingen van extrapiramidale symptomen bij baby's die borstvoeding kregen van moeders die haloperidol gebruikten. Het gebruik van het medicijn tijdens het geven van borstvoeding moet worden overwogen, rekening houdend met het risico op bijwerkingen bij het kind.

Opmerkingen

Een geleidelijke stopzetting van het medicijn wordt aanbevolen. De voorbereiding kan de psychofysische fitheid beperken. Tijdens het gebruik dient de patiënt het besturen van voertuigen en het bedienen van machines te vermijden, vanwege de mogelijkheid van overmatige sedatie en verstoring van de alertheid, vooral in de eerste periode dat het geneesmiddel in hoge doses wordt gebruikt.

Interacties

Haloperidol versterkt de effecten van alcohol en geneesmiddelen die o.u.n remmen (hypnotica, sedativa, opioïde analgetica, barbituraten). Intensiveert de actie op o.u.n. als u tegelijkertijd methyldopa gebruikt. Haloperidol kan zich verzetten tegen epinefrine en andere sympathicomimetica en kan de effecten van adrenolytische geneesmiddelen zoals guanethidine omkeren. Gelijktijdig gebruik met lithiumzouten verhoogt het risico op neurotoxiciteitssymptomen. In zeldzame gevallen is een complex van symptomen dat lijkt op encefalopathie (verwardheid, desoriëntatie, hoofdpijn, duizeligheid en slaperigheid) gemeld na het gebruik van preparaten die lithium en haloperidol bevatten. Of dit gevallen waren van maligne neurolepticasyndroom of veroorzaakt door lithium, is niet vastgesteld. Als haloperidol en lithium gelijktijdig worden gebruikt, moet de laagste effectieve dosis haloperidol worden toegediend en moet de lithiumconcentratie worden gecontroleerd en onder 1 mmol / l worden gehouden. Als symptomen van een encefalopathie-achtig syndroom optreden, moeten deze geneesmiddelen onmiddellijk worden stopgezet. Haloperidol kan het effect verminderen van levodopa of andere geneesmiddelen die worden gebruikt bij de ziekte van Parkinson - deze geneesmiddelen moeten worden gestart na het stoppen met haloperidol. Het remt de eliminatie van tricyclische antidepressiva. Vanwege de verlaging van de aanvalsdrempel door haloperidol, moet worden overwogen de doses van gelijktijdig gebruikte anti-epileptica te verhogen. Fluoxetine, buspiron en kinidine verhogen de plasmaconcentratie van haloperidol. Wanneer deze geneesmiddelen worden gebruikt met haloperidol, wordt aanbevolen om de plasmaspiegels te controleren en mogelijk de dosis te verlagen. Cytochroom P450-remmers, vooral CYP2D6, kunnen de concentratie van haloperidol verhogen. Carbamazepine, fenobarbital en rifampicine verlagen de plasmaconcentratie van haloperidol (de dosis haloperidol moet worden verhoogd; wanneer de combinatietherapie met deze geneesmiddelen wordt stopgezet, kan het nodig zijn om de doses haloperidol aan te passen). Gelijktijdig gebruik van haloperidol en geneesmiddelen die het QT-interval verlengen, kan het QT-interval verder verlengen - dit type combinatietherapie wordt niet aanbevolen. Het gebruik van haloperidol en geneesmiddelen die elektrolytstoornissen kunnen veroorzaken, kan het risico op ventriculaire stoornissen vergroten. Haloperidol is antagonistisch voor fenindion.

Prijs

Haloperidol Unia, prijs 100% 4,52 PLN

Het preparaat bevat de stof: Haloperidol